Verdeling is het proces van het eerlijk verdelen van de 435 zetels in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden over de 50 staten op basis van bevolkingsaantallen uit de tienjarige Amerikaanse volkstelling. Verdeling is niet van toepassing op de Amerikaanse senaat, die op grond van artikel I, sectie 3 van de Amerikaanse grondwet, bestaat uit twee senatoren uit elke staat.
De Founding Fathers van Amerika wilden dat het Huis van Afgevaardigden het volk zou vertegenwoordigen in plaats van de staatswetgevers, die in de Senaat vertegenwoordigd zijn. Daartoe bepaalt artikel I, Afdeling II van de Grondwet dat elke staat ten minste één Amerikaanse vertegenwoordiger heeft, met de totale omvang van de delegatie van een staat naar het Huis op basis van de totale bevolking. Gebaseerd op de nationale bevolking zoals geschat in 1787, vertegenwoordigde elk lid van het Huis in het Eerste Federale Congres (1789-1791) 30.000 burgers. Naarmate de natie groeide in geografische omvang en bevolking, nam het aantal vertegenwoordigers en het aantal mensen dat zij in het Huis vertegenwoordigden dienovereenkomstig toe ...
Uitgevoerd in 1790, de eerste VS, telde Census 4 miljoen Amerikanen. Op basis van die telling groeide het totale aantal leden dat werd gekozen voor de Tweede Kamer van de oorspronkelijke 65 tot 106. Het huidige lidmaatschap van de Tweede Kamer werd vastgesteld op 435 door de Herverdelingswet van 1929, die een permanente methode voor de verdeling vaststelde een constant aantal zetels volgens elke tienjarige telling.
De exacte formule die wordt gebruikt voor de verdeling is gemaakt door wiskundigen en politici en door het Congres in 1941 aangenomen als de formule "Gelijke verhoudingen" (Titel 2, sectie 2a, Amerikaanse code). Ten eerste krijgt elke staat één stoel toegewezen. Vervolgens worden de resterende 385 zetels verdeeld met behulp van een formule die "prioriteitswaarden" berekent op basis van de verdelingspopulatie van elke staat.
De berekening van de verdeling is gebaseerd op de totale inwonerspopulatie (burger en niet-burger) van de 50 staten. De verdelingspopulatie omvat ook personeel van de Amerikaanse strijdkrachten en federale civiele werknemers die buiten de Verenigde Staten zijn gestationeerd (en hun gezinsleden die bij hen wonen) die op basis van administratieve gegevens kunnen worden toegewezen aan een staat van herkomst..
Ja. Geregistreerd zijn om te stemmen of stemmen is geen vereiste om te worden opgenomen in de telling van de populatie van de verdeling.
De populaties van het District of Columbia, Puerto Rico en de Amerikaanse eilandgebieden zijn uitgesloten van de verdelingspopulatie omdat ze geen stemzetels hebben in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden.
Artikel I, Afdeling 2, van de Amerikaanse grondwet verplicht dat een verdeling van vertegenwoordigers over de staten wordt uitgevoerd elke periode van 10 jaar.
Volgens de federale wetgeving die is gecodificeerd in Titel 13 van de Amerikaanse Code, moet het Census Bureau de verdelingstellingen - de telling van de inwonersaantallen voor elke staat voor elke staat - binnen negen maanden na de officiële censusdatum leveren aan het kantoor van de president van de Verenigde Staten. . Sinds de volkstelling van 1930 is de volkstelling datum 1 april, wat betekent dat het kantoor van de president de staatsbevolkingstellingen op 31 december van het volkstellingjaar moet ontvangen.
Volgens titel 2, US Code, moet de president binnen een week na de opening van de volgende congreszitting in het nieuwe jaar aan de griffier van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden de verdeling van de bevolking voor elke staat en het aantal vertegenwoordigers melden waarop elke staat recht heeft.
Volgens Titel 2, Amerikaanse Code, moet de griffier van het Huis van Afgevaardigden binnen 15 dagen na ontvangst van de verdeling van de bevolking door de president, het aantal afgevaardigden waarop die staat recht heeft.