Antigone in 60 seconden

Antigone is een Griekse tragedie geschreven door Sophocles. Het werd geschreven in 441 v.Chr.

Setting of the Play: Ancient Greece

Verdraaide stamboom van Antigone

Een dappere en trotse jonge vrouw met de naam Antigone is het product van een echt verwarde familie.

Haar vader, Oedipus, was de koning van Thebe. Hij vermoorde onbewust zijn vader en trouwde met zijn eigen moeder, koningin Jocasta. Met zijn vrouw / moeder had Oedipus twee dochter / zussen en twee broer / zonen.

Toen Jocasta de waarheid van hun incestueuze relatie ontdekte, pleegde ze zelfmoord. Oedipus was ook behoorlijk overstuur. Hij trok zijn oogbollen uit. Daarna bracht hij zijn resterende jaren door door Griekenland, geleid door zijn loyale dochter Antigone.

Nadat Oedipus stierf, streden zijn twee zonen (Eteocles en Polynices) om de controle over het koninkrijk. Eteocles vocht om Thebe te verdedigen. Polynici en zijn mannen vielen de stad aan. Beide broers stierven. Creon (de oom van Antigone) werd de officiële heerser van Thebe. (Er is veel opwaartse mobiliteit in deze stadstaat. Dat gebeurt er als je bazen elkaar vermoorden.)

Goddelijke wetten v. Door de mens gemaakte wetten

Creon begroef het lichaam van Eteocles met eer. Maar omdat de andere broer als een verrader werd gezien, liet het lichaam van Polynices rotten, een smakelijke snack voor gieren en ongedierte. Het verlaten van menselijke overblijfselen onbegraven en blootgesteld aan de elementen was echter een belediging voor de Griekse goden. Dus, aan het begin van het stuk, besluit Antigone de wetten van Creon te trotseren. Ze geeft haar broer een goede begrafenis.

Haar zus Ismene waarschuwt dat Creon iedereen zal straffen die de wet van de stad tart. Antigone gelooft dat de wet van de goden het besluit van een koning vervangt. Creon ziet het zo niet. Hij is erg boos en veroordeelt Antigone tot de dood.

Ismene vraagt ​​om te worden geëxecuteerd samen met haar zus. Maar Antigone wil haar niet aan haar zijde. Ze staat erop dat ze alleen de broer heeft begraven, zodat ze alleen straf krijgt (en mogelijke beloning van de goden).

Creon moet loskomen

Alsof de dingen niet ingewikkeld genoeg waren, heeft Antigone een vriendje: Haemon, de zoon van Creon. Hij probeert zijn vader te overtuigen dat genade en geduld nodig zijn. Maar hoe meer ze debatteren, hoe meer Creons woede groeit. Haemon vertrekt en dreigt iets uitslag te doen.

Op dit punt zijn de mensen van Thebe, vertegenwoordigd door het koor, onzeker over wie goed of fout is. Het lijkt erop dat Creon een beetje bezorgd begint te worden, omdat hij in plaats van Antigone uit te voeren, beveelt haar in een grot te verzegelen. (Op die manier zal haar dood in de handen van de goden zijn als ze sterft).

Maar nadat ze naar haar ondergang is gestuurd, komt een blinde oude wijze binnen. Hij is Tiresias, een ziener van de toekomst, en hij brengt een belangrijke boodschap: "Creon, je hebt een grote domme fout gemaakt!" (Het klinkt liefhebber in het Grieks.)

Creon vermoedt de oude man van verraad, wordt woedend en weigert de wijsheid van Tiresias. De oude man wordt erg chagrijnig en voorspelt slechte dingen voor Creon's nabije toekomst.

Creon verandert van gedachten (te laat)

Eindelijk bang, heroverweegt Creon zijn beslissingen. Hij rent weg om Antigone vrij te laten. Maar hij is te laat. Antigone heeft zichzelf al opgehangen. Haemon treurt naast haar lichaam. Hij valt zijn vader aan met een zwaard, mist volledig en steekt zichzelf dood.

Mevrouw Creon (Eurydice) hoort over de dood van haar zoon en pleegt zelfmoord. (Ik hoop dat je geen komedie verwachtte.)

Tegen de tijd dat Creon terugkeert naar Thebe, vertelt het koor Creon het slechte nieuws. Ze leggen uit dat "Er is geen ontsnapping aan de ondergang die we moeten doorstaan." Creon beseft dat zijn koppigheid heeft geleid tot de ondergang van zijn familie. Het refrein eindigt het stuk met een laatste boodschap:

"De machtige woorden van de trots worden volledig betaald met machtige slagen van het lot."

Het einde!