Anthypophora en retoriek

Anthypophora is een retorische term voor de praktijk zichzelf een vraag te stellen en deze vervolgens onmiddellijk te beantwoorden. Wordt ook (of op zijn minst nauw verwant aan) defiguur van reactie (Puttenham) en hypophora.

"De relatie tussen anthypophora en hypophora is verwarrend, "zegt Gregory Howard." Hypophora wordt gezien als de uitspraak of vraag. Anthypophora als onmiddellijk antwoord '(Woordenboek van retorische termen, 2010).

In Woordenboek van poëtische termen (2003) definiëren Jack Myers en Don Charles Wukasch anthypophora als een 'argumentatie-figuur waarin de spreker als zijn eigen folie fungeert door met zichzelf te discussiëren'.

In Garner's Modern Amerikaans gebruik (2009), definieert Bryan A. Garner anthypophora als een "retorische tactiek om een ​​bezwaar te weerleggen met een tegengestelde conclusie of aantijging."

Etymologie
Uit het Grieks, "tegen" + "bewering"

Voorbeelden en observaties

De laffe leeuw erin De tovenaar van Oz: Wat maakt een koning van een slaaf? Moed! Waarom zwaait de vlag op de mast? Moed! Wat laat de olifant zijn slagtand in de mistige mist, of de schemerige schemering laden? Waarom bewaakt de muskusrat zijn muskus? Moed!

Saul Bellow: Is onze soort gek? Veel bewijs.

Orson Welles: In Zwitserland hadden ze broederliefde, vijfhonderd jaar democratie en vrede, en wat leverde dat op? De koekoeksklok.

Winston Churchill: U vraagt, wat is ons beleid? Ik zal zeggen dat het is om oorlog te voeren, over zee, land en lucht, met al onze macht en alle kracht die God ons kan geven; om oorlog te voeren tegen een monsterlijke tirannie, nooit overtroffen in de donkere, betreurenswaardige catalogus van menselijke misdaad. Dat is ons beleid. U vraagt, wat is ons doel? Ik kan in één woord antwoorden: overwinning. Overwinning ten koste van alles, overwinning ondanks alle terreur; overwinning, hoe lang en moeilijk de weg ook is, want zonder overwinning is er geen overleven.

Barack Obama: Dit is onze eerste taak, voor onze kinderen zorgen. Het is onze eerste taak. Als we dat niet goed doen, krijgen we niets goed. Zo zullen we als samenleving worden beoordeeld. En kunnen we met die maatregel echt als natie zeggen dat we onze verplichtingen nakomen? Kunnen we eerlijk zeggen dat we genoeg doen om onze kinderen, allemaal, te beschermen tegen schade? Kunnen we als natie beweren dat we daar allemaal samen zijn, hen laten weten dat ze geliefd zijn en hen in ruil daarvoor leren liefhebben? Kunnen we zeggen dat we echt genoeg doen om alle kinderen van dit land de kans te geven die ze verdienen om hun leven in geluk en met doel te leven? Ik heb hier de afgelopen dagen over nagedacht, en als we eerlijk zijn tegenover onszelf, is het antwoord nee. We doen niet genoeg. En we zullen moeten veranderen.

Laura Nahmias: Tijdens zijn twee jaar in functie heeft [New York Governor Andrew] Cuomo de gewoonte ontwikkeld om vragen van verslaggevers te beantwoorden door zijn eigen vragen te stellen. Hij houdt zich soms bezig met langdurig heen en weer gaan, vier of vijf vragen stellen en in één antwoord antwoorden. Tijdens een persconferentie in oktober werd de heer Cuomo bijvoorbeeld gevraagd naar de benarde situatie van financieel vastzittende upstate steden. De Democratische gouverneur herformuleerde de vraag om te laten zien hoe hij een budgettair voorbeeld had gegeven dat anderen konden volgen. 'De dagen van wijn en rozen zijn voorbij? Nee, 'zei meneer Cuomo over de hoger gelegen steden voordat hij zijn eigen prestaties ging uitvoeren. 'Kun je een tekort van $ 10 miljard dichten? Ja. Werkt de plaats? Ik denk beter dan voorheen. Zijn de muren afgebrokkeld? Nee. Was het moeilijk? Ja. Was het verontrustend? Ja. Maar hebben we het gedaan? Ja. Ik denk dat je de kosten in lijn kunt brengen met de omzet. ' Het was een ruim voorbeeld van de veelvuldige Socratic-oplossingen van de heer Cuomo, die hij heeft gebruikt om punten te maken over kwesties variërend van het reviseren van Medicaid tot het veranderen van de prestaties van de leraar tot het aannemen van nieuwe wetten voor wapenbeheersing. Soms nemen ze de vorm aan van vraag-en-antwoordsessies, terwijl andere keren Cuomo een nep-debat houdt, waarbij beide kanten van een kwestie worden aangepakt. Het is een klassieke retorische tactiek die bekend staat als 'anthypophora,'een apparaat dat wordt gevonden in Shakespeare, de Bijbel en de toespraken van voormalige presidenten, zeggen taalkundigen ... Philip Dalton, een assistent politieke communicatieprofessor aan de Hofstra University, noemde de aanpak van de heer Cuomo' slim retorisch. 'Soms worden u vragen gesteld met -in veronderstellingen die u niet wilt bevestigen door ze te beantwoorden, "zei prof. Dalton." U kunt de hele vraag omzeilen door de vraag zelf te stellen, en het stelt u in staat het antwoord zo te formuleren dat het voordelig is voor uzelf. "

Falstaff, Henry IV Deel I: Wat is eer? Een woord. Wat zit er in dat woord 'eer'? Wat is die 'eer'? Lucht. Een trimberekening! Wie heeft het? Hij die stierf woensdag. Voelt hij het? Nee. Heeft hij het gehoord? Nee. Is het dan ongevoelig? Ja, voor de doden. Maar zal het niet leven met de levenden? Nee waarom? Detractie zal er niet onder lijden. Daarom zal ik er niets van weten. Eer is slechts een wapenschild. En zo eindigt mijn catechismus.

Brief van Guillaume Budé aan Desiderius Erasmus: Nog een meest oneerlijke aanval die ik bijna was vergeten te vermelden: door de woorden van mijn brief te citeren, maak je duidelijk dat ik 'je zegt' in de tegenwoordige tijd plaats in plaats van 'je zult zeggen', alsof ik woorden had verzonnen eerdere brief van jou. Dit is waar je over klaagt, hoewel ik in feite de figuur gebruikte anthypophora, niet volhoudend dat je het gedaan hebt, maar dat je het misschien gezegd hebt; want overal in mijn schets heeft het de toekomende tijd 'je zult zeggen'. Dus je bent me begonnen aan te vallen, niet alleen met retorische subtiliteiten, zoals je gewoonte was, maar met verzinsels.

Kevin Mitchell: Raak ik geïrriteerd wanneer mensen zichzelf hun eigen vragen stellen en deze beantwoorden (waardoor de interviewer irrelevant wordt)? Ja, ik wil. Moeten we dit virus in de krant toestaan? Nee dat zouden we niet moeten doen.