Een overzicht van sociaal conservatisme

Sociaal conservatisme werd de Amerikaanse politiek ingeluid met de zogenaamde Reagan Revolutie in 1981 en hernieuwde zijn kracht in 1994, met de Republikeinse overname van het Amerikaanse Congres. De beweging groeide langzaam in prominentie en politieke macht tot het bereiken van een plateau en stagneerde in het eerste decennium van de eenentwintigste eeuw onder president George W. Bush.

Bush liep als een 'compassionate conservative' in 2000, wat een groot blok van conservatieve kiezers aansprak, en begon op zijn platform te handelen met de oprichting van het White House Office of Faith-Based en Community Initiatives. De terreuraanslagen op 11 september 2001 veranderden de toon van de regering-Bush, die een wending nam naar havik en christelijk fundamentalisme. Het nieuwe buitenlandse beleid van "preventieve oorlog" creëerde een kloof tussen traditionele conservatieven en conservatieven in lijn met de regering-Bush. Vanwege zijn oorspronkelijke campagneplatform werden conservatieven geassocieerd met de 'nieuwe' Bush-regering en heeft een anti-conservatief sentiment de beweging bijna vernietigd.
In de meeste delen van het land stemmen de Republikeinen zich af op het christelijke recht en noemen ze zichzelf 'conservatieven', omdat fundamenteel christendom en sociaal conservatisme veel principes gemeen hebben.

Ideologie

De uitdrukking "politiek conservatief" wordt het meest geassocieerd met de ideologieën van sociaal conservatisme. Inderdaad, de meeste conservatieven van vandaag zien zichzelf als sociale conservatieven, hoewel er andere soorten zijn. De volgende lijst bevat algemene overtuigingen waarmee de meeste sociale conservatieven zich identificeren. Ze bevatten:

  • Bevordering van pro-life en anti-abortus standpunten op ongewenste of ongeplande zwangerschappen
  • Pleiten voor pro-familie wetgeving en een verbod op homohuwelijken
  • Afschaffing van federale financiering voor embryonaal stamcelonderzoek en het vinden van alternatieve onderzoeksmethoden
  • Bescherming van het tweede amendement om wapens te dragen
  • Handhaving van een sterke nationale verdediging
  • Bescherming van Amerikaanse economische belangen tegen buitenlandse bedreigingen en eliminatie van de noodzaak voor vakbonden
  • Tegen illegale immigratie
  • Beperking van welzijnsuitgaven door economische kansen te creëren voor de behoeftigen van Amerika
  • Het verbod op schoolgebed opheffen
  • Hoge tarieven invoeren voor landen die de mensenrechten niet naleven

Het is belangrijk om te vermelden dat sociale conservatieven in elk van deze principes of slechts enkele kunnen geloven. De 'typische' sociaal conservatief steunt hen allemaal sterk.

kritieken

Omdat de voorgaande kwesties zo zwart en wit zijn, is er veel kritiek van niet alleen liberalen, maar ook van andere conservatieven. Niet alle soorten conservatieven zijn het volledig eens met deze ideologieën en veroordelen soms de waakzaamheid waarmee harde sociale conservatieven ervoor kiezen hun positie te verdedigen.
Radicaal-recht heeft ook een groot belang in de sociaal-conservatieve beweging geplaatst en heeft het in veel gevallen gebruikt als een manier om het christendom te bevorderen of om zich te bekeren. In deze gevallen wordt de hele beweging soms gecensureerd door massamedia en liberale ideologen.
Elk van de bovengenoemde principes heeft een overeenkomstige groep of groepen die zich ertegen verzetten, waardoor sociaal conservatisme een sterk bekritiseerd politiek geloofssysteem is. Bijgevolg is het de meest populaire en meest onderzochte van de conservatieve 'typen'.

Politieke relevantie

Van de verschillende soorten conservatisme is sociaal conservatisme verreweg het meest politiek relevant. Sociaal conservatieven hebben de Republikeinse politiek en zelfs andere politieke partijen zoals de Constitution Party gedomineerd. Veel van de belangrijkste planken in de sociaal-conservatieve agenda staan ​​hoog op de "takenlijst" van de Republikeinse Partij.
In de afgelopen jaren heeft het sociaal conservatisme herhaaldelijk hits getroffen, grotendeels dankzij het presidentschap van George W. Bush, maar het netwerk is nog steeds sterk. Fundamentele ideologische affirmaties, zoals die van de pro-life, pro-gun en pro-family bewegingen, zullen ervoor zorgen dat sociale conservatieven nog vele jaren een sterke politieke aanwezigheid hebben in Washington DC.