Een inleiding tot Proza in Shakespeare
Share
Wat is proza? Waarin verschilt het van vers? Het verschil tussen hen is cruciaal voor het waarderen van Shakespeare's schrijven, maar het begrijpen van proza versus vers is niet zo moeilijk als je zou denken.
Shakespeare bewoog zich tussen proza en vers in zijn schrijven om de ritmische structuren binnen zijn stukken te variëren en zijn personages meer diepte te geven. Vergis je dus niet - zijn behandeling van proza is net zo bekwaam als zijn gebruik van vers.
Wat betekent het om in proza te spreken?
Proza heeft kenmerken waardoor het duidelijk verschilt van vers. Ze bevatten:
- Run-on lijnen
- Geen rijm of metrisch schema (d.w.z. jambische pentameter)
- De kwaliteiten van de dagelijkse taal
Op papier kun je gemakkelijk de dialoog herkennen die in proza is geschreven omdat het verschijnt als een blok tekst, in tegenstelling tot de strikte regeleinden die het gevolg zijn van de ritmische patronen van vers. Wanneer uitgevoerd, klinkt proza meer als typische taal - er zijn geen van de muzikale kwaliteiten die bij vers horen.
Waarom gebruikte Shakespeare Proza?
Shakespeare gebruikte proza om ons iets over zijn personages te vertellen. Veel van de lage klasse karakters van Shakespeare spreken in proza om zich te onderscheiden van de hogere klasse, vers sprekende karakters. De portier in "Macbeth" spreekt bijvoorbeeld in proza:
"Geloof, mijnheer, we waren aan het carrouselen tot de tweede haan en drinken, mijnheer, is een grote provocator van drie dingen."
(Act 2, Scene 3)
Dit moet echter niet worden beschouwd als een vaste regel. Een van Hamlet's meest aangrijpende toespraken wordt bijvoorbeeld volledig in proza gehouden, ook al is hij een prins:
"Ik heb de laatste tijd - maar daarom weet ik - al mijn vrolijkheid verloren, alle gewoonte van oefening verloren; en inderdaad gaat het zo zwaar in mijn aard dat dit goede kader, de aarde, mij een steriel voorgebergte lijkt. Dit meest uitstekende baldakijn de lucht, kijk je, deze dappere o'hangende, dit majestueuze dak bezaaid met gouden vuur-waarom, het lijkt mij niets anders dan een vuile en pestilente congregatie van dampen. '
(Act 2, Scene 2)
In deze passage onderbreekt Shakespeare het vers van Hamlet met een oprecht besef van de beknoptheid van het menselijk bestaan. De onmiddellijkheid van het proza presenteert Hamlet als echt doordacht - na het vers te laten vallen, twijfelen we er niet aan dat Hamlets woorden plechtig zijn.
Shakespeare gebruikt Prose om een reeks effecten te creëren
Om de dialoog realistischer te maken
Veel korte, functionele regels zoals "En ik, mijn heer" en "Ik bid u, verlaat mij" ("Much Ado About Nothing") zijn geschreven in proza om het stuk een gevoel van realisme te geven. In sommige langere toespraken gebruikte Shakespeare proza om het publiek te helpen zich beter te identificeren met zijn personages door de alledaagse taal van die tijd te gebruiken.
Om een komisch effect te creëren
Sommige van de low-class komische creaties van Shakespeare streven ernaar om in de formele taal van hun superieuren te spreken, maar hebben niet de intelligentie om dit te bereiken en worden daarom objecten van spot. Bijvoorbeeld, de ongeschoolde Dogberry in"Much Ado About Nothing" probeert meer formeel taalgebruik te gebruiken, maar blijft het fout doen. In Act 3, Scene 5, informeert hij Leonato dat "Onze wacht, mijnheer, inderdaad begrepen twee gunstig personen. 'Hij bedoelt eigenlijk' aangehouden 'en' verdacht ', en spreekt natuurlijk ook niet in de juiste jambische pentameter.
