Een inleiding tot ecotoerisme

Ecotoerisme wordt breed gedefinieerd als reizen met weinig impact naar bedreigde en vaak ongestoorde locaties. Het verschilt van het traditionele toerisme, omdat het de reiziger in staat stelt kennis te maken met de gebieden - zowel wat betreft het fysieke landschap als de culturele kenmerken, en vaak geld biedt voor natuurbehoud en de economische ontwikkeling bevordert van plaatsen die vaak verarmd zijn.

Wanneer begon ecotoerisme?

Ecotoerisme en andere vormen van duurzaam reizen vinden hun oorsprong in de milieubeweging van de jaren zeventig. Ecotoerisme zelf werd pas eind jaren tachtig de overhand als reisconcept. Gedurende die tijd, maakte het toenemende milieubewustzijn en de wens om naar natuurlijke locaties te reizen in tegenstelling tot opgebouwde toeristische locaties ecotoerisme wenselijk.

Sindsdien hebben verschillende organisaties die gespecialiseerd zijn in ecotoerisme zich ontwikkeld en veel verschillende mensen zijn er experts in geworden. Martha D. Honey, PhD, mede-oprichter van het Centre for Responsible Tourism, bijvoorbeeld, is slechts een van de vele experts op het gebied van ecotoerisme.

Principes van ecotoerisme

Vanwege de groeiende populariteit van milieu- en avontuurlijke reizen, worden verschillende soorten reizen nu geclassificeerd als ecotoerisme. De meeste hiervan zijn echter niet echt ecotoerisme, omdat ze niet de nadruk leggen op behoud, onderwijs, reizen met weinig impact en sociale en culturele participatie in de bezochte locaties..

Om als ecotoerisme te worden beschouwd, moet een reis daarom voldoen aan de volgende principes die zijn vastgelegd door de International Ecotourism Society:

• Minimaliseer de impact van het bezoeken van de locatie (d.w.z. het gebruik van wegen)
• Bouw respect en bewustzijn voor het milieu en culturele praktijken
• Zorg ervoor dat het toerisme positieve ervaringen biedt voor zowel de bezoekers als de gastheren
• Verstrek directe financiële steun voor instandhouding
• Financiële hulp, empowerment en andere voordelen bieden voor lokale volkeren
• De reizigers bewust maken van het politieke, ecologische en sociale klimaat van het gastland

Voorbeelden van ecotoerisme

Mogelijkheden voor ecotoerisme zijn er op veel verschillende locaties wereldwijd en de activiteiten kunnen even sterk variëren.

Madagascar bijvoorbeeld is beroemd om zijn ecotoeristische activiteit omdat het een hotspot voor biodiversiteit is, maar ook een hoge prioriteit heeft voor milieubehoud en zich inzet voor het verminderen van armoede. Conservation International zegt dat 80% van de dieren van het land en 90% van de planten alleen endemisch zijn voor het eiland. De maki's van Madagascar zijn slechts een van de vele soorten die mensen op het eiland bezoeken om te zien.

Omdat de overheid van het eiland zich inzet voor natuurbehoud, is ecotoerisme in kleine aantallen toegestaan ​​omdat onderwijs en fondsen van de reis het in de toekomst gemakkelijker maken. Bovendien dragen deze toeristische inkomsten ook bij aan het verminderen van de armoede van het land.

Een andere plek waar ecotoerisme populair is, is in Komodo National Park, Indonesië. Het park bestaat uit 233 vierkante mijlen (603 vierkante kilometer) land dat is verspreid over verschillende eilanden en 469 vierkante mijlen (1.214 vierkante kilometer) water. Het gebied werd opgericht als een nationaal park in 1980 en is populair voor ecotoerisme vanwege de unieke en bedreigde biodiversiteit. De activiteiten in Komodo National Park variëren van walvissen spotten tot wandelen en accommodaties streven ernaar om een ​​lage impact op de natuurlijke omgeving te hebben.

Ten slotte is ecotoerisme ook populair in Midden- en Zuid-Amerika. Bestemmingen zijn onder andere Bolivia, Brazilië, Ecuador, Venezuela, Guatemala en Panama. Deze bestemmingen zijn slechts enkele bestemmingen waar ecotoerisme populair is, maar er zijn kansen op honderden andere plaatsen wereldwijd.

Kritieken op ecotoerisme

Ondanks de populariteit van ecotoerisme in de bovengenoemde voorbeelden, zijn er ook verschillende kritieken op ecotoerisme. De eerste hiervan is dat er geen enkele definitie van de term is, dus het is moeilijk om te weten welke reizen echt als ecotoerisme worden beschouwd.

Bovendien zijn de termen 'natuur', 'weinig impact', 'bio' en 'groen' toerisme vaak verwisseld met 'ecotoerisme', en deze voldoen meestal niet aan de principes die zijn gedefinieerd door organisaties zoals de natuurbescherming of het internationale ecotoerisme. Maatschappij.

Critici van ecotoerisme noemen ook dat toegenomen toerisme naar kwetsbare gebieden of ecosystemen zonder een goede planning en beheer het ecosysteem en zijn soort daadwerkelijk kan schaden, omdat de infrastructuur die nodig is om toerisme zoals wegen te onderhouden kan bijdragen aan aantasting van het milieu.

Volgens critici heeft ecotoerisme ook een negatieve invloed op lokale gemeenschappen, omdat de komst van buitenlandse bezoekers en rijkdom de politieke en economische omstandigheden kan veranderen en het gebied soms afhankelijk van toerisme kan maken in tegenstelling tot binnenlandse economische praktijken..

Ondanks deze kritieken worden ecotoerisme en toerisme in het algemeen wereldwijd steeds populairder en speelt toerisme een grote rol in veel wereldwijde economieën.

Kies een reisorganisatie die gespecialiseerd is

Om dit toerisme zo duurzaam mogelijk te houden, is het echter essentieel dat reizigers begrijpen welke principes een reis in de categorie ecotoerisme maken en proberen om reisorganisaties te gebruiken die zich onderscheiden voor hun werk in ecotoerisme - een daarvan is Intrepid Travel, een klein bedrijf dat wereldwijd milieubewuste reizen aanbiedt en een aantal prijzen heeft gewonnen voor hun inspanningen.

Het internationale toerisme zal ongetwijfeld de komende jaren blijven toenemen en naarmate de hulpbronnen van de aarde beperkter worden en ecosystemen meer schade oplopen, kunnen de praktijken van Intrepid en anderen die verband houden met ecotoerisme het toekomstige reizen een beetje duurzamer maken.