Amerika's Megalopolis

De Franse geograaf Jean Gottmann (1915 tot 1994) bestudeerde de noordoostelijke Verenigde Staten in de jaren vijftig en publiceerde een boek in 1961 waarin de regio werd beschreven als een enorm grootstedelijk gebied dat zich meer dan 500 mijl lang uitstrekte van Boston in het noorden tot Washington, D.C. in het zuiden. Dit gebied (en de titel van het boek van Gottmann) is Megalopolis.

De term Megalopolis is afgeleid van het Grieks en betekent "zeer grote stad." Een groep oude Grieken was eigenlijk van plan een enorme stad op het schiereiland Peloponnesos te bouwen. Hun plan werkte niet, maar de kleine stad Megalopolis werd gebouwd en bestaat nog steeds.

BosWash

Gottmann's Megalopolis (soms BosWash genoemd voor de noordelijke en zuidelijke puntjes van het gebied) is een zeer grote functionele stedelijke regio die 'heel Amerika voorziet van zoveel essentiële diensten, van het soort dat een gemeenschap in haar' binnenstad 'kreeg 'sectie, dat het misschien de bijnaam' Hoofdstraat van de natie 'verdient. "(Gottmann, 8) Het Megalopolitische gebied van BosWash is een regeringscentrum, bankcentrum, mediacentrum, academisch centrum en tot voor kort de grootste immigratiecentrum (een positie ingenomen door Los Angeles in de afgelopen jaren).

Erkennend dat, hoewel "een groot deel van het land in de 'schemergebieden' tussen de steden groen blijft, hetzij nog bebouwd of bebost, weinig uitmaakt voor de continuïteit van Megalopolis," (Gottmann, 42) Gottmann zei dat het de economische activiteit en de transport-, woon-werk- en communicatieverbindingen binnen Megalopolis die er het meest toe deden.

Megalopolis heeft zich in de loop van honderden jaren ontwikkeld. Het begon aanvankelijk toen de koloniale nederzettingen aan de Atlantische kust samenvloeiden in dorpen, steden en stedelijke gebieden. Communicatie tussen Boston en Washington en de steden ertussen is altijd uitgebreid geweest en transportroutes binnen Megalopolis zijn dicht en bestaan ​​al verschillende eeuwen.

Volkstellingen

Toen Gottmann in de jaren vijftig onderzoek deed naar Megalopolis, gebruikte hij gegevens van de Amerikaanse volkstellingen uit de volkstelling van 1950. De volkstelling van 1950 definieerde vele grootstedelijke statistische gebieden (MSA's) in Megalopolis en in feite vormden MSA's een ononderbroken entiteit van zuidelijk New Hampshire tot noordelijk Virginia. Sinds de volkstelling van 1950 is de aanwijzing van het Census Bureau van individuele provincies als grootstedelijk uitgebreid, evenals de bevolking van de regio.

In 1950 had Megalopolis een bevolking van 32 miljoen, tegenwoordig telt het grootstedelijk gebied meer dan 44 miljoen mensen, ongeveer 16% van de gehele Amerikaanse bevolking. Vier van de zeven grootste CMSA's (Consolidated Metropolitan Statistical Areas) in de VS maken deel uit van Megalopolis en zijn verantwoordelijk voor meer dan 38 miljoen inwoners van Megalopolis (de vier zijn New York-Northern New Jersey-Long Island, Washington-Baltimore, Philadelphia- Wilmington-Atlantic City en Boston-Worcester-Lawrence).

Gottmann was optimistisch over het lot van Megalopolis en vond dat het goed kon werken, niet alleen als een uitgestrekt stedelijk gebied, maar ook als de afzonderlijke steden en gemeenschappen die deel uitmaakten van het geheel. Gottmann heeft aanbevolen dat:

We moeten afstand doen van het idee van de stad als een strak gestructureerde en georganiseerde eenheid waarin mensen, activiteiten en rijkdom zijn samengedrukt in een heel klein gebied duidelijk gescheiden van de niet-stedelijke omgeving. Elke stad in deze regio verspreidt zich wijd en zijd rond zijn oorspronkelijke kern; het groeit te midden van een onregelmatig colloïdaal mengsel van landelijke en voorsteden landschappen; het smelt op brede fronten met andere mengsels, van enigszins vergelijkbare maar verschillende textuur, behorend tot de buitenwijken van andere steden.

En er is meer!

Verder introduceerde Gottmann ook twee zich ontwikkelende Megalopoli in de Verenigde Staten - van Chicago en de Great Lakes tot Pittsburgh en de Ohio River (ChiPitts) en de kust van Californië van het San Francisco Bay-gebied tot San Diego (SanSan). Veel stedelijke geografen hebben het concept van Megalopolis in de Verenigde Staten bestudeerd en het internationaal toegepast. De Megalopolis Tokyo-Nagoya-Osaka is een uitstekend voorbeeld van stedelijke coalescentie in Japan.

De term Megalopolis is zelfs gekomen om iets veel breder te definiëren dan alleen de noordoostelijke Verenigde Staten. De Oxford Dictionary of Geography definieert de term a:

[Veel], meerstedelijk, stedelijk gebied met meer dan 10 miljoen inwoners, over het algemeen gedomineerd door nederzettingen met een lage dichtheid en complexe netwerken van economische specialisatie.

Bron

• Gottmann, Jean. Megalopolis: The Urbanized Northeastern Seaboard of the United States. New York: The Twentieth Century Fund, 1961.