Amerikaans manifestbestemming en modern buitenlands beleid

De term "Manifest Destiny", die de Amerikaanse schrijver John L. O'Sullivan in 1845 bedacht, beschrijft wat de meeste 19e-eeuwse Amerikanen geloofden dat hun door God gegeven missie was om naar het westen uit te breiden, een continentale natie te bezetten en de Amerikaanse constitutionele regering uit te breiden tot onverlichte volkeren. Hoewel de term strikt historisch klinkt, is het ook subtieler van toepassing op de neiging van het Amerikaanse buitenlandse beleid om democratische natie-opbouw over de hele wereld te stimuleren.

Historische achtergrond

O'Sullivan gebruikte de term voor het eerst ter ondersteuning van de expansionistische agenda van president James K. Polk, die aantrad in maart 1845. Polk liep op slechts één platform: uitbreiding naar het westen. Hij wilde officieel het zuidelijke deel van Oregon Territory claimen; annexeer het gehele Amerikaanse zuidwesten uit Mexico; en bijlage Texas. (Texas had in 1836 de onafhankelijkheid van Mexico verklaard, maar Mexico heeft het niet erkend. Sindsdien heeft Texas - nauwelijks - als een onafhankelijke natie overleefd; alleen Amerikaanse congresargumenten over slavernij hadden verhinderd een staat te worden.)

Het beleid van Polk zou ongetwijfeld oorlog met Mexico veroorzaken. O'Sullivan's Manifest Destiny-scriptie hielp de steun voor die oorlog opvoeren.

Basiselementen van Manifest Destiny

Historicus Albert K. Weinberg, in zijn boek uit 1935 Manifest bestemming codificeerde eerst de elementen van American Manifest Destiny. Terwijl anderen hebben gedebatteerd en deze elementen opnieuw geïnterpreteerd, blijven ze een goede basis voor het verklaren van het idee. Ze bevatten:

• Veiligheid: Simpelweg zagen de eerste generaties Amerikanen hun unieke positie aan de oostelijke rand van een nieuw continent als een kans om een ​​natie te creëren zonder de "Balkanisering" van Europese landen. Dat wil zeggen, ze wilden een natie ter grootte van een continent, niet veel kleine naties op een continent. Dat geeft de Verenigde Staten uiteraard weinig grenzen om zich zorgen over te maken en stelt hen in staat een samenhangend buitenlands beleid te voeren.
• Deugdzame overheid: Amerikanen zagen hun grondwet als de ultieme, deugdzame uitdrukking van verlichte regeringsgedachten. Met behulp van de geschriften van Thomas Hobbes, John Locke en anderen hadden Amerikanen een nieuwe regering gecreëerd zonder de hobbels van Europese monarchieën - een gebaseerd op de wil van de geregeerde, niet de regering.
• Nationale missie / goddelijke ordening: Amerikanen geloofden dat God, door de VS geografisch van Europa te scheiden, hen de kans had gegeven om de ultieme regering te creëren. Het was dan ook logisch dat Hij ook wilde dat ze die regering zouden verspreiden onder onverlichte mensen. Onmiddellijk gold dat voor indianen.

Moderne implicaties van het buitenlands beleid

De term Manifest Destiny raakte buiten gebruik na de Amerikaanse burgeroorlog, deels vanwege racistische boventonen van het concept, maar het kwam in de jaren 1890 terug om Amerikaanse interventie in de Cubaanse opstand tegen Spanje te rechtvaardigen. Die interventie resulteerde in de Spaans-Amerikaanse oorlog, 1898.

Die oorlog voegde meer moderne implicaties toe aan het concept van Manifest Destiny. Hoewel de VS de oorlog niet vochten voor echte uitbreiding, wel deed vecht het om een ​​rudimentair imperium te ontwikkelen. Na snel Spanje te hebben verslagen, hadden de VS de controle over zowel Cuba als de Filippijnen.

Amerikaanse functionarissen, waaronder president William McKinley, aarzelden om onderdanen op beide plaatsen hun eigen zaken te laten doen, uit angst dat ze zouden falen en andere buitenlandse naties in een machtsvacuüm zouden laten stappen. Gewoon, veel Amerikanen geloofden dat ze Manifest Destiny voorbij de Amerikaanse kust moesten brengen, niet voor landverwerving maar om de Amerikaanse democratie te verspreiden. De arrogantie in dat geloof was racistisch zelf.

Wilson en democratie

Woodrow Wilson, president van 1913-1921, werd een vooraanstaand beoefenaar van het moderne manifestbestemming. Wilson wilde Mexico in 1914 ontdoen van zijn dictator-president Victoriano Huerta en zei dat hij 'hen zou leren goede mannen te kiezen'. Zijn commentaar was beladen met het idee dat alleen Amerikanen dergelijk overheidsonderwijs konden bieden, wat een kenmerk was van Manifest Destiny. Wilson gaf de Amerikaanse marine opdracht om "sabelrammelende" oefeningen langs de Mexicaanse kustlijn uit te voeren, wat op zijn beurt resulteerde in een kleine strijd in de stad Veracruz.

Wilson probeerde in 1917 de toetreding van Amerika tot de Eerste Wereldoorlog te rechtvaardigen en merkte op dat de VS 'de wereld veilig zou maken voor democratie'. Weinig uitspraken hebben de moderne implicaties van Manifest Destiny zo duidelijk getypeerd.

The Bush Era

Het zou moeilijk zijn om Amerikaanse betrokkenheid bij de Tweede Wereldoorlog te classificeren als een uitbreiding van Manifest Destiny. Je kunt meer pleiten voor zijn beleid tijdens de Koude Oorlog.

Het beleid van George W. Bush ten opzichte van Irak past echter vrijwel precies in de moderne manifestatiebestemming. Bush, die in een 2000-debat tegen Al Gore zei dat hij geen interesse had in "natieopbouw", ging precies dat doen in Irak.

Toen Bush in maart 2003 met de oorlog begon, was zijn openlijke reden om 'massavernietigingswapens' te vinden. In werkelijkheid was hij vastbesloten de Iraakse dictator Saddam Hoessein af te zetten en in zijn plaats een systeem van Amerikaanse democratie te installeren. De daaropvolgende opstand tegen Amerikaanse bezetters bewees hoe moeilijk het voor de Verenigde Staten zou zijn om hun merk Manifest Destiny te blijven pushen.