Alles over werkloosheidsuitkeringen

Werkloosheidsuitkering is geen overheidsvoordeel dat u wilt accepteren. Maar de Verenigde Staten zijn officieel de ergste economische recessie ingegaan sinds de Grote Depressie in december 2007, en nog eens 5,1 miljoen Amerikanen hadden hun baan verloren in maart 2009. Meer dan 13 miljoen werknemers waren werkloos.

Het nationale werkloosheidspercentage bedroeg 8,5 procent en steeg. Eind maart 2009 keerden gemiddeld 656.750 Amerikanen per week hun eerste aanvraag voor werkloosheidsuitkering in.

Sindsdien is het aanzienlijk verbeterd. Het werkloosheidspercentage in de VS daalde in april 2017 tot 4,4 procent. Dit was het laagste cijfer sinds mei 2007. Maar hierdoor blijven 7,1 miljoen werknemers zonder baan en hebben ze hulp nodig. 

Waar komt het geld om werkloosheidsuitkeringen te betalen vandaan? Dit is hoe het werkt. 

Verdediging tegen economische wanhoop

Het federale / staatswerkloosheidscompensatieprogramma (UC) werd opgericht als onderdeel van de Social Security Act van 1935 als reactie op de Grote Depressie. Miljoenen mensen die hun baan hadden verloren, konden geen goederen en diensten kopen, wat alleen maar leidde tot nog meer ontslagen. Tegenwoordig vormt werkloosheidsuitkering de eerste en misschien laatste verdedigingslinie tegen dat rimpeleffect van werkloosheid. Het programma is ontworpen om in aanmerking komende, werkloze werknemers een wekelijks inkomen te bieden dat hen in staat stelt de levensbehoeften, zoals voedsel, onderdak en kleding, te betalen, terwijl ze op zoek zijn naar nieuwe banen.

De kosten worden echt gedeeld door de federale en nationale overheid

UC is gebaseerd op federale wetgeving, maar wordt beheerd door de staten. Het UC-programma is uniek onder Amerikaanse sociale verzekeringsprogramma's omdat het bijna volledig wordt gefinancierd door federale of staatsbelastingen die door werkgevers worden betaald.

Momenteel betalen werkgevers federale werkloosheidsbelasting van 6 procent over de eerste $ 7.000 verdiend door elk van hun werknemers tijdens een kalenderjaar. Deze federale belastingen worden gebruikt om de kosten van het beheer van UC-programma's in alle staten te dekken. De federale UC-belastingen betalen bovendien de helft van de kosten van verlengde werkloosheidsuitkeringen tijdens perioden van hoge werkloosheid en voorzien in een fonds waaruit staten indien nodig leningen kunnen lenen om uitkeringen te betalen.

Staat UC belastingtarieven variëren van staat tot staat. Ze mogen alleen worden gebruikt om uitkeringen aan werkloze werknemers te betalen. Het door de werkgevers betaalde belastingtarief van de staat is gebaseerd op het huidige werkloosheidspercentage van de staat. Naarmate hun werkloosheidspercentages stijgen, zijn de staten volgens de federale wet verplicht het UC-belastingtarief te verhogen dat door werkgevers wordt betaald.

Bijna alle loon- en loonarbeiders vallen nu onder het federale / staat UC-programma. Spoorwegwerkers vallen onder een afzonderlijk federaal programma. Ex-dienstleden met recente dienst in de strijdkrachten en civiele federale werknemers worden gedekt door een federaal programma, waarbij staten voordelen uit federale fondsen betalen als agenten van de federale overheid.

Hoe lang gaan UC-voordelen mee?

De meeste staten betalen UC-uitkeringen aan in aanmerking komende werklozen gedurende maximaal 26 weken. "Uitgebreide uitkeringen" kunnen tot 73 weken worden uitbetaald in perioden van zeer hoge en stijgende werkloosheid landelijk of in individuele staten, afhankelijk van de nationale wetgeving. De kosten van "uitgebreide voordelen" worden gelijkelijk betaald uit staats- en federale fondsen.

De Amerikaanse herstel- en herinvesteringswet, een economische stimulusrekening van 2009, voorzag in 33 extra verlengde UC-betalingen aan werknemers wier uitkeringen eind maart van dat jaar zouden vervallen. De rekening verhoogde ook de uitkeringen van UC aan ongeveer 20 miljoen werkloze werknemers met $ 25 per week.

Onder de wet op de verlenging van de werkloosheidsuitkering van 2009, ondertekend door president Obama op 6 november 2009, werden de uitkeringen voor werkloosheidsuitkering met nog eens 14 weken verlengd in alle staten. Werkloze werknemers kregen zes weken extra uitkeringen in staten waar het werkloosheidspercentage 8,5 procent of meer bedroeg. 

Vanaf 2017 varieert de maximale werkloosheidsuitkering van $ 235 per week in Mississippi tot $ 742 per week in Massachusetts plus $ 25 per kind afhankelijk vanaf 2017. Werkloze werknemers in de meeste staten zijn gedurende maximaal 26 weken gedekt, maar de limiet is slechts 12 weken in Florida en 16 weken in Kansas. 

Wie runt het UC-programma?

Het algemene UC-programma wordt op federaal niveau beheerd door de Administration and Employment Administration van het Amerikaanse ministerie van Arbeid. Elke staat onderhoudt zijn eigen werkloosheidsverzekering.

Hoe krijgt u werkloosheidsuitkeringen?

In aanmerking komen voor UC-uitkeringen en methoden voor het aanvragen van uitkeringen worden bepaald door de wetten van de verschillende staten, maar alleen werknemers die vastbesloten zijn hun baan te hebben verloren buiten hun schuld, komen in aanmerking voor een uitkering in elke staat. Met andere woorden, als je ontslagen wordt of vrijwillig stopt, kom je waarschijnlijk niet in aanmerking.