Ah, wildernis!

Toen Eugene O'Neill de Nobelprijs voor Literatuur van 1936 kreeg, merkte de man die de toespraak hield op dat "de gewaardeerde schrijver van tragedies zijn bewonderaars verbaasde door hen een idyllische komedie uit de middenklasse te presenteren." Die komedie is Ah, wildernis! Het is de enige komedie die de toneelschrijver ooit heeft geschreven en critici vinden dat het O'Neill's visie uitdrukt op wat hij had kunnen wensen dat zijn jeugd en gezinsleven was geweest.

Formaat

Dit spel is ondertiteld als "Een komedie van herinnering in drie handelingen". De meeste ongesneden producties duren bijna drie uur. De setting is een "grote kleine stad" in Connecticut in 1906. De actie vindt plaats gedurende twee zomerdagen beginnend op de ochtend van 4 juli en eindigend laat in de nacht op 5 juli.

Characters

Gegoten maat. Er zijn 15 karakters: 9 mannen en 6 vrouwen.

Nat Miller is het hoofd van het huishouden en de eigenaar van de plaatselijke krant. Hij is eind jaren 50 en is absoluut een gerespecteerd lid van de lokale gemeenschap.

Essie Miller is zijn vrouw en de moeder van hun kinderen. Het script identificeert haar als ongeveer 50 jaar oud.

Arthur Miller is het oudste nog thuiswonende kind, 19 jaar. (Opmerking: dit stuk werd voor het eerst gepubliceerd in 1933, toen de toneelschrijver Arthur Miller net was afgestudeerd aan de middelbare school, dus er is geen verband tussen de naam van het personage en de toekomstige beroemde Amerikaanse toneelschrijver. ) Arthur is een zelf belangrijke universiteitsstudent, een Yale-man, thuis voor de zomer.

Richard Miller, leeftijd 17, is het centrale karakter in dit spel. Hij is een fervent lezer van de klassieke dichters, een romanticus en hij is ook een beetje een dichter. Hij citeert vaak 19e-eeuwse dichters zoals Oscar Wilde, Henrik Ibsen, Algernon Charles Swinburne, George Bernard Shaw, Rudyard Kipling en Omar Khayyam.

Mildred Miller is het enige meisje in de familie. Ze is 15 jaar oud - het soort zusje dat haar broers graag plaagt over hun vriendinnen.

Tommy Miller is het energieke 11-jarige jongste kind in het gezin.

Sid Davis is de broer van Essie, en dus de zwager en oom van Nat voor de Miller-kinderen. Hij is een 45-jarige vrijgezel die hij bij het gezin woont. Het is algemeen bekend dat hij af en toe een cocktail of twee geniet.

Lily Miller is de zus van Nat. Ze is een ongehuwde 42-jarige vrouw en ze woont ook bij haar broer, schoonzus, nicht en neefjes. Ze verbrak haar verloving met Sid 16 jaar eerder vanwege zijn drinken.

Tekens die slechts in één scène verschijnen

Muriel McComber is een 15-jarig meisje en de liefde van Richard's leven. Haar naam komt op in Act One, maar haar enige scène - wanneer ze 's nachts sluipt om Richard te ontmoeten - komt in de laatste act van het stuk. (Je kunt hier een repetitie van deze scène bekijken.)

David McComber is de vader van Muriel. In Act One bezoekt hij Nat om te klagen over een brief die Richard naar Muriel heeft gestuurd, een brief vol poëzie die hij heeft overgenomen uit Swinburne's 'Anactoria' die vol suggestieve beelden staat. McComber bezorgt vervolgens een brief van Muriel (een brief die hij haar dwong te schrijven) aan Richard. Daarin zegt ze dat ze klaar is met hem en dit brengt Richard in sombere, dramatische wanhoop.

Wint Selby is een klasgenoot van Arthur's in Yale. Hij verschijnt kort nadat Richard de brief van Muriel heeft gelezen. Hij is de slechte invloed die Richard uitnodigt om hem te ontmoeten in een bar om wat tijd door te brengen met "een paar snelle baby's uit New Haven" later die avond. Richard accepteert, gedeeltelijk om Muriel te laten zien dat "ze me niet kan behandelen zoals ze is gedaan!"

schone, leeftijd 20, wordt beschreven als "een typisch college taart van de periode, en van de goedkopere variëteit, gekleed met trage flitsen." In de barscène probeert ze Richard te overtuigen om "met haar naar boven te gaan" en wanneer dat niet het geval is gebeurt, ze laat hem meer en meer drinken tot hij eindelijk dronken wordt.

De barman is eigenaar van de bar en serveert Richard verschillende drankjes.

De verkoper is een andere klant in de bar op die specifieke nacht.

Norah is een ietwat onbeholpen huishoudster en kok die de Millers in dienst hebben.

ensemble. Aangezien er slechts één scène op een openbare plaats plaatsvindt, is er weinig tot geen gelegenheid voor ensemble-rollen. De enige "crowd-scenes" kunnen enkele extra's in de bar zijn.

reeks

Het grootste deel van de actie vindt plaats in het interieur van het Miller-huis. Anders dan de scène die zich achter in de bar in een klein hotel afspeelt en een andere scène die zich op de strook strand langs de haven voordoet, is het huis de belangrijkste instelling.

kostuums

Omdat deze plaats in het begin van de 20e eeuw zo sterk een weerspiegeling is van Amerika in de kleine stad, vereist het kostuums uit die periode.

Muziek

Personages zingen, fluiten en luisteren naar een verscheidenheid aan populaire muziek uit de vroege jaren 1900. Songtitels en sommige teksten worden in het script afgedrukt.

Inhoudsproblemen?

Hoewel dit misschien niet het geval lijkt te zijn met de volgende lijst van kwesties, communiceert dit stuk eigenlijk hoge normen van moreel gedrag.

• Oom Sid drinkt te veel en het maakt hem gelukkig en grappig, maar hij betaalt (en heeft betaald) de gevolgen voor het te veel drinken en de prijs is zijn relatie met Lily.
• Belle (een meisje dat drinkt en rookt!) Is klaar om "Richard naar boven te brengen" voor slechts vijf dollar omdat ze haar huur moet betalen, maar Richard wijst haar af en in zijn eerste ervaring met alcohol wordt hij dronken en luid.
• Richard komt in grote problemen als hij thuiskomt en voelt zich de volgende ochtend rot. Hij leert zijn les en verklaart: "Ik zal nooit meer zo dwaas zijn, zeg ik je."

Taalproblemen?

De sterkste taal die uit de mond van de personages komt, zijn woorden als 'Hell' en 'Damn'. Als je ervoor kiest om met jonge mensen op te treden, moet je de verschillen in de volgende termen bekijken zoals ze in 1906 werden gebruikt als in tegenstelling tot hoe ze tegenwoordig worden gebruikt: "Vreemd" betekent vreemd of ongewoon, "Gay" betekent blij en opgewekt, en "Blow" betekent "oppakken van het tabblad".  

In 1959 werd in de Hallmark Fame een productie van het stuk uitgezonden. Je kunt Act III hier bekijken. 

Klik hier om enkele productiefoto's te bekijken.