Afrikaanse Unie

De Afrikaanse Unie is een van de belangrijkste intergouvernementele organisaties ter wereld. Het bestaat uit 53 landen in Afrika en is losjes gebaseerd op de Europese Unie. Deze Afrikaanse landen werken diplomatiek met elkaar ondanks verschillen in geografie, geschiedenis, ras, taal en religie om te proberen de politieke, economische en sociale situaties te verbeteren voor de ongeveer een miljard mensen die op het Afrikaanse continent wonen. De Afrikaanse Unie belooft de rijke culturen van Afrika te beschermen, waarvan sommige al duizenden jaren bestaan.

Lidmaatschap van de Afrikaanse Unie

De Afrikaanse Unie of AU omvat elk onafhankelijk Afrikaans land behalve Marokko. Bovendien erkent de Afrikaanse Unie de Sahrawi Arabische Democratische Republiek, die een deel van de Westelijke Sahara is; deze erkenning door de AU deed Marokko aftreden. Zuid-Sudan is het nieuwste lid van de Afrikaanse Unie en trad op 28 juli 2011 toe, minder dan drie weken nadat het een onafhankelijk land werd.

De OAU: The Precursor to the African Union

De Afrikaanse Unie werd gevormd na de ontbinding van de Organisatie van Afrikaanse Eenheid (OAE) in 2002. De OAE werd opgericht in 1963 toen veel Afrikaanse leiders het proces van Europese dekolonisatie wilden versnellen en onafhankelijkheid wilden verkrijgen voor een aantal nieuwe naties. Het wilde ook vreedzame oplossingen voor conflicten bevorderen, voor altijd soevereiniteit garanderen en de levensstandaard verhogen. De OAE werd echter vanaf het begin grotendeels bekritiseerd. Sommige landen hadden nog steeds diepe banden met de koloniale meesters. Veel landen hebben zich tijdens het hoogtepunt van de Koude Oorlog verbonden met de ideologieën van de Verenigde Staten of de Sovjetunie.

Hoewel de OAE wapens gaf aan rebellen en succesvol was in het elimineren van kolonisatie, kon het massale armoedeprobleem niet worden opgelost. De leiders werden gezien als corrupt en waren niet bezorgd over het welzijn van het gewone volk. Er vonden veel burgeroorlogen plaats en de OAE kon niet tussenbeide komen. In 1984 verliet Marokko de OAE omdat het tegen het lidmaatschap van de Westelijke Sahara was. In 1994 trad Zuid-Afrika toe tot de OAE na de val van de apartheid.

De Afrikaanse Unie is opgericht

Jaren later moedigde Libië's leider Muammar Gaddafi, een sterke voorstander van Afrikaanse eenheid, de heropleving en verbetering van de organisatie aan. Na verschillende congressen werd de Afrikaanse Unie in 2002 opgericht. Het hoofdkantoor van de Afrikaanse Unie bevindt zich in Addis Abeba, Ethiopië. De officiële talen zijn Engels, Frans, Arabisch en Portugees, maar veel documenten worden ook afgedrukt in het Swahili en de lokale talen. De leiders van de Afrikaanse Unie werken samen om gezondheid, onderwijs, vrede, democratie, mensenrechten en economisch succes te bevorderen.

Drie AU-bestuursorganen

De staatshoofden van elke lidstaat vormen de AU-vergadering. Deze leiders komen halfjaarlijks bijeen om het budget en de belangrijkste doelen van vrede en ontwikkeling te bespreken. De huidige leider van de Afrikaanse Unie is Bingu Wa Mutharika, de president van Malawi. Het AU-parlement is het wetgevende orgaan van de Afrikaanse Unie en bestaat uit 265 ambtenaren die het gewone volk van Afrika vertegenwoordigen. De zetel bevindt zich in Midrand, Zuid-Afrika. Het Afrikaanse Hof van Justitie werkt om ervoor te zorgen dat de mensenrechten voor alle Afrikanen worden gerespecteerd.

De verbetering van het menselijk leven in Afrika

De Afrikaanse Unie streeft ernaar elk aspect van de regering en het menselijk leven op het continent te verbeteren. De leiders proberen de onderwijs- en carrièremogelijkheden voor gewone burgers te verbeteren. Het werkt om gezond voedsel, veilig water en voldoende huisvesting voor de armen te krijgen, vooral in tijden van rampspoed. Het bestudeert de oorzaken van deze problemen, zoals hongersnood, droogte, misdaad en oorlog. Afrika heeft een hoge bevolking die lijdt aan ziekten zoals HIV, AIDS en malaria, dus de Afrikaanse Unie probeert de getroffen patiënten te behandelen en voorlichting te geven om de verspreiding van deze ziekten te voorkomen..

De verbetering van de overheid, financiën en infrastructuur

De Afrikaanse Unie steunt landbouwprojecten. Het werkt om transport en communicatie te verbeteren en bevordert wetenschappelijke, technologische, industriële en ecologische vooruitgang. Financiële praktijken zoals vrijhandel, douane-unies en centrale banken zijn gepland. Toerisme en immigratie worden bevorderd, evenals een beter gebruik van energie en de bescherming van de kostbare natuurlijke hulpbronnen van Afrika, zoals goud. Milieuproblemen zoals woestijnvorming worden bestudeerd en Afrika's veehulpbronnen worden geholpen.

De verbetering van de beveiliging

Een belangrijk doel van de Afrikaanse Unie is het aanmoedigen van de collectieve verdediging, veiligheid en stabiliteit van haar leden. De democratische principes van de Afrikaanse Unie hebben de corruptie en oneerlijke verkiezingen geleidelijk verminderd. Het probeert conflicten tussen lidstaten te voorkomen en eventuele geschillen op te lossen die zich snel en vreedzaam voordoen. De Afrikaanse Unie kan sancties opleggen aan ongehoorzame staten en economische en sociale voordelen onthouden. Het tolereert geen onmenselijke daden zoals genocide, oorlogsmisdaden en terrorisme.

De Afrikaanse Unie kan militair ingrijpen en heeft vredestroepen gestuurd om de politieke en sociale wanorde te verlichten in plaatsen als Darfur (Sudan), Somalië, Burundi en de Comoren. Sommige van deze missies zijn echter bekritiseerd als zijnde te weinig gefinancierd, onderbemand en ongetraind. Enkele naties, zoals Niger, Mauritanië en Madagaskar zijn geschorst na politieke evenementen zoals staatsgreep.

Buitenlandse betrekkingen van de Afrikaanse Unie

De Afrikaanse Unie werkt nauw samen met diplomaten uit de Verenigde Staten, de Europese Unie en de Verenigde Naties. Het ontvangt hulp van landen over de hele wereld om zijn beloften van vrede en gezondheid voor alle Afrikanen waar te maken. De Afrikaanse Unie beseft dat haar lidstaten zich moeten verenigen en samenwerken om te kunnen concurreren in de steeds meer geglobaliseerde economie en buitenlandse betrekkingen van de wereld. Het hoopt tegen 2023 één munt te hebben, zoals de euro. Een paspoort van de Afrikaanse Unie kan ooit bestaan. In de toekomst hoopt de Afrikaanse Unie mensen van Afrikaanse afkomst ten goede te komen die over de hele wereld leven.

Afrikaanse Unie worstelt nog steeds

De Afrikaanse Unie heeft de stabiliteit en het welzijn verbeterd, maar heeft wel uitdagingen. Armoede is nog steeds een enorm probleem. De organisatie heeft een zware schuldenlast en velen beschouwen sommige van haar leiders nog steeds als corrupt. De spanning van Marokko met de Westelijke Sahara blijft de hele organisatie belasten. Er bestaan ​​echter meerdere kleinere multi-state organisaties in Afrika, zoals de Oost-Afrikaanse Gemeenschap en de Economische Gemeenschap van West-Afrikaanse Staten, zodat de Afrikaanse Unie kan onderzoeken hoe succesvol deze kleinere regionale organisaties zijn geweest in het bestrijden van armoede en politieke strijd.