Over koloniale architectuur in New England

Toen de Britten aan de kust van de Nieuwe Wereld landden, brachten ze niet alleen plaatsnamen uit Engeland (bijv. Portsmouth, Salisbury, Manchester), maar de kolonisten droegen ook de kennis van bouwtradities en architecturale stijlen. De religieuze separatisten die we Pelgrims noemen, kwamen in 1620 aan, snel gevolgd door een groep puriteinen in 1630, die zich vestigden in wat de Massachusetts Bay Colony werd. Met alle materialen die ze konden vinden, bouwden de immigranten vakwerkhuizen met steile daken. Andere kolonisten uit Groot-Brittannië verspreidden zich over Massachusetts, Connecticut, New Hampshire en Rhode Island en bouwden rustieke woningen zoals die ze in hun thuisland hadden gekend. Ze koloniseerden land dat New England werd.

De vroegste woningen waren waarschijnlijk haastig gebouwde schuren en hutten - de recreatie van de Plymouth Colony laat dit zien. Vervolgens, kolonelend tegen de koude New England-winters, bouwden kolonisten huizen met één verdieping Cape Cod met massieve schoorstenen in het midden. Terwijl gezinnen groeiden, bouwden sommige kolonisten grotere huizen met twee verdiepingen, nog steeds te zien in gemeenschappen zoals Strawbery Banke aan de kust van New Hampshire. Kolonisten breidden hun leefruimte uit en beschermden hun bezittingen met hellend zoutkistdak toevoegingen, genoemd naar de vorm van dozen die worden gebruikt om zout op te slaan. De Daggett Farmhouse, gebouwd rond 1750 in Connecticut, is een goed voorbeeld van de dakstijl van de zoutbox.

Hout was er in overvloed in de noordoostelijke bossen van de Nieuwe Wereld. De Engelse mensen die New England koloniseerden, groeiden op met architectuur uit het laatmiddeleeuwse en Elizabethaanse Engeland. De Britse kolonisten waren niet ver verwijderd van het bewind van koningin Elizabeth I en middeleeuwse vakwerkhuizen, en ze bleven deze bouwpraktijken doorzetten tot in de jaren 1600 en ver in de jaren 1700. Het Parson Capen House uit 1683 in Topsfield, Massachusetts is een goed voorbeeld van Elizabethaanse architectuur in New England. Omdat deze eenvoudige huizen van hout waren, brandden er veel in brand. Slechts enkelen zijn intact gebleven en minder zijn nog steeds niet verbouwd en uitgebreid.

New England koloniale soorten en stijlen

Architectuur in het koloniale New England heeft vele fasen doorlopen en kan onder verschillende namen worden genoemd. De stijl wordt soms genoemd postmiddeleeuwse, laat middeleeuws, of eerste periode Engels. Een koloniaal huis in New England met een hellend, schuurachtig dak wordt vaak een genoemd Saltbox Colonial. De voorwaarde Garrison Colonial beschrijft een koloniaal huis in New England met een tweede verhaal dat zich uitstrekt over het lagere niveau. Het historische Stanley-Whitman House uit 1720 in Farmington, Connecticut, wordt beschreven als een post-middeleeuwse stijl vanwege de overhang van het tweede verhaal, maar een latere toevoeging om de Garrison Colonial te transformeren in een met een dak in zoutboxstijl. Het duurde niet lang voordat koloniale architectuurstijlen werden gecombineerd om nieuwe ontwerpen te vormen.

Moderne koloniën

Bouwers imiteren vaak historische stijlen. Misschien heb je wel eens woorden gehoord als New England Colonial, Garrison Colonial of Saltbox Colonial om moderne huizen te beschrijven. Technisch gezien is een huis gebouwd na de Amerikaanse revolutie - nadat gemeenschappen niet langer kolonies van Engeland waren - dat is niet koloniale. Meer correct zijn deze huizen uit de 19e en 20e eeuw Koloniale revival of neokoloniale.

Noordelijke versus zuidelijke koloniale huizen

Vroege koloniale huizen in New England bevonden zich meestal aan de oevers van Massachusetts, Connecticut, New Hampshire en Rhode Island. Vergeet niet dat Vermont en Maine geen deel uitmaakten van de 13 oorspronkelijke kolonies, hoewel veel van de architectuur vergelijkbaar is, aangepast door Franse invloeden uit het noorden. Noordelijke koloniale huizen waren met hout omlijst, meestal de overvloedige witte dennen, met dakspaan of dakspanen. Vroege huizen waren één verhaal, maar naarmate er meer familie uit Groot-Brittannië arriveerde, werden deze 'starterswoningen' twee verdiepingen, vaak met steile daken, smalle dakranden en zijgevels. Een grote open haard en schoorsteen in het midden zouden boven en beneden verwarmen. Sommige huizen voegden de luxe toe van toevoegingen in de vorm van een zoutbak, gebruikt om hout en voorraden droog te houden. De architectuur in New England werd geïnspireerd door de overtuigingen van de inwoners en de puriteinen tolereerden weinig uiterlijke versieringen. Het meest decoratief waren de post-middeleeuwse stijlen, waar het tweede verhaal enigszins over de benedenverdieping uitstak en de kleine openslaande ramen ruitvormige ruiten zouden hebben. Dit was de omvang van het decoratieve ontwerp.

Beginnend met de Jamestown Colony in 1607, werden New England, Middle en Southern Colonies opgericht langs de oostkust van wat de Verenigde Staten zou worden. Kolonisten in zuidelijke regio's zoals Pennsylvania, Georgia, Maryland, de Carolinas en Virginia bouwden ook ongecompliceerde, rechthoekige huizen. Een zuidelijk koloniaal huis wordt echter vaak met baksteen gemaakt. Klei was overvloedig aanwezig in veel zuidelijke regio's, waardoor baksteen een natuurlijk bouwmateriaal was voor zuidelijke koloniale huizen. Ook hadden huizen in de zuidelijke koloniën vaak twee schoorstenen - één aan elke kant - in plaats van een enkele massieve schoorsteen in het midden.

Tour New England Colonial Homesteads

Het koloniale huis van Rebecca Nurse in New England werd gebouwd in de 17e eeuw, waardoor dit gigantische rode huis een echte koloniale woning werd. Rebecca, haar man en haar kinderen verhuisden hier rond 1678 naar Danvers, Massachusetts. Met twee kamers op de eerste verdieping en twee kamers op de tweede, loopt een grote schoorsteen door het midden van het hoofdgebouw. Een keuken toevoeging met een eigen schoorsteen werd gebouwd in ongeveer 1720. Een andere toevoeging werd gebouwd in 1850.

Het huis van Rebecca Nurse heeft zijn originele vloeren, muren en balken. Zoals de meeste huizen uit deze periode is het huis echter uitgebreid gerestaureerd. De leidende restauratiearchitect was Joseph Everett Chandler, die ook toezicht hield op de historische restauraties in het Paul Revere House in Boston en het House of Seven Gables in Salem.

Rebecca West is een interessant figuur in de Amerikaanse geschiedenis omdat ze het slachtoffer was van de Salem Witch Trials - in 1692 werd ze beschuldigd, berecht en geëxecuteerd voor het beoefenen van hekserij. Zoals veel historische huizen in New England, is de Rebecca Nurse Homestead open voor het publiek voor rondleidingen.

Veel van de beste koloniale huizen van New England zijn open voor het publiek. Het Hoxie House in Sandwich, Massachusetts werd gebouwd in 1675 en zou het oudste huis zijn dat nog op Cape Cod staat. De Jethro Coffin House, gebouwd in 1686, is het oudste huis op Nantucket. Het huis van auteur Louisa May Alcott, Orchard House in Concord, Massachusetts, is een goed voorbeeld van boerderijen gebouwd tussen 1690 en 1720. De stad Salem, Massachusetts is zelf een museum, met het House of Seven Gables (1668) en de Jonathan Corwin House (1642), ook bekend als 'the Witch House', zijnde twee populaire toeristische attracties. Een Boston huis gebouwd in 1680 en ooit eigendom van de Amerikaanse patriot Paul Revere is een populaire post-middeleeuwse stijl om te bekijken. Ten slotte is Plimoth Plantation het Disney-equivalent van 17e-eeuws wonen in New England, omdat de bezoeker een heel dorp van primitieve hutten kan ervaren waarmee het allemaal begon. Zodra u de koloniale Amerikaanse huisstijlen leert kennen, weet u een deel van wat Amerika sterk heeft gemaakt.

COPYRIGHT: de artikelen die u op deze pagina's ziet, zijn auteursrechtelijk beschermd. U mag naar hen linken, maar ze zonder toestemming niet kopiëren naar een blog, webpagina of gedrukte publicatie.

bronnen

• Architectuur van New England and the Southern Colonies door Valerie Ann Polino, http://teachersinstitute.yale.edu/curriculum/units/1978/4/78.04.03.x.html [geraadpleegd op 27 juli 2017]
• Engelse koloniale binnenlandse architectuur van New England door Christine G. H. Franck, https://christinefranck.wordpress.com/2011/05/13/english-colonial-domestic-architecture-of-new-england/ [geraadpleegd op 27 juli 2017]
• Architecturale stijlgids, Historisch New England, https://www.historicnewengland.org/preservation/for-homeowners-communities/your-old-or-historic-home/architectural-style-guide/#first-period-post-medieval [bezocht 27 juli 2017]
• Virginia en Lee McAlester. Een veldgids voor Amerikaanse huizen, 1984
• Lester Walker. American Shelter: An Illustrated Encyclopedia of the American Home, 1998
• John Milnes Baker, AIA. American House Styles: een beknopte gids, Norton, 1994
• Architectural Style Guide, Boston Preservation Alliance, http://www.bostonpreservation.org/advocacy/architectural-style-guide.html [geraadpleegd op 27 juli 2017]