Een profiel van Chief Justice John Roberts

John Roberts is de huidige Chief Justice van het Supreme Court en een aangestelde van George W. Bush. Hij bracht controversieel de beslissende stem uit die Obamacare handhaafde.

Conservatieve referenties:

Net na het behalen van het bar examen, een jonge John Glover Roberts ging aan het werk voor Chief Justice William H. Rehnquest, een functie die elke ambitieuze Chief Justice waarschijnlijk zou begeren. Roberts ging vervolgens voor de Amerikaanse procureur-generaal William French werken tijdens de Reagan-regering. Zowel als advocaat als rechter bij het US Circuit Court of het Amerikaanse Hooggerechtshof heeft Roberts zijn conservatieve, traditionele principes weerspiegeld in zijn uitspraken. Roberts houdt niet veel toespraken of schrijft niet veel artikelen. Hij spreekt het liefst via zijn rechtbankadviezen.

Vroege leven:

Chief Justice John G. Roberts, Jr. werd geboren in Buffalo, NY op 27 januari 1955 uit John G. "Jack", Sr. en Rosemary Podrasky Roberts. Zijn vader was elektrotechnisch ingenieur en directeur voor Bethlehem Steel in Johnstown, Pa. Roberts werd door zijn ouders opgevoed als rooms-katholiek. Zijn doordringende intellect manifesteerde zich al in de lagere school. In de vierde klas verhuisde hij met zijn gezin naar Long Beach, Ind., Waar hij privéscholen bezocht. Ondanks zijn intelligentie was hij een natuurlijke leider en werd hij aanvoerder van zijn middelbare schoolvoetbalteam genoemd, hoewel hij niet het meest atletische lid was.

Formatieve jaren:

Roberts was oorspronkelijk van plan professor geschiedenis te worden en koos Harvard boven Amherst tijdens zijn laatste jaar op de middelbare school. Misschien vanwege zijn katholieke opvoeding, werd Roberts vroeg door liberale klasgenoten en leraren geïdentificeerd als conservatief, hoewel hij uiterlijk geen bijzonder diepe belangstelling toonde voor de politiek. Na zijn afstuderen aan het Harvard College in 1976 ging hij naar de Harvard Law School en stond hij niet alleen bekend om zijn intelligentie, maar ook om zijn gelijkmoedigheid. Net als op de middelbare school en universiteit werd hij geïdentificeerd als conservatief, maar was hij niet politiek actief.

Vroege carriere:

Nadat hij summa cum laude was afgestudeerd aan Harvard en Harvard Law School, was Roberts eerste functie als griffier voor rechter Court Friendly Henry Circuit in New York. Friendly stond bekend om zijn minachting voor het liberale activisme van het Supreme Court onder Chief Justice Earl Warren. Vervolgens werkte Roberts voor opperrechter William H. Rehnquist, die destijds een geassocieerd gerecht was. Juridische analisten geloven dat dit is waar Roberts zijn conservatieve benadering van de wet heeft aangescherpt, inclusief zijn scepsis van federale macht over de staten en zijn ondersteuning van uitvoerende macht in buitenlandse en militaire zaken.

Werk samen met de White House Counsel onder Reagan:

Roberts werkte kort voor de raad van het Witte Huis onder president Ronald Reagan, waar hij zich vestigde als een politieke pragmaticus door enkele van de moeilijkste kwesties van de regering aan te pakken. Met betrekking tot het busverkeer verzette hij zich tegen de conservatieve rechtsgeleerde Theodore B. Olson, destijds de assistent-procureur-generaal, die stelde dat het Congres de praktijk niet kon verbieden. Door middel van memo's koppelde Roberts juridisch verstand aan Congresleden en schakelde het Hooggerechtshof rechters gelijk over kwesties variërend van scheiding van machten tot huisvestingsdiscriminatie en belastingwetgeving.

Justitie:

Vóór zijn periode als medewerker van het Witte Huis werkte Roberts op het ministerie van Justitie onder procureur-generaal William French Smith. In 1986 nam hij na zijn functie als associate counsel een positie in in de particuliere sector. Hij keerde echter terug naar het ministerie van Justitie in 1989 en diende als belangrijkste plaatsvervangend advocaat-generaal onder president George H.W. Struik. Tijdens zijn bevestigende hoorzittingen trok Roberts vuur voor het indienen van een opdracht om een ​​predikant toe te staan ​​een adres af te leveren aan een middelbare schooldiploma, waardoor de scheiding van kerk en staat vervaagde. Het Hooggerechtshof stemde tegen het verzoek, 5-4.

Pad naar gerechtelijke benoeming:

Roberts keerde terug naar de privé-praktijk aan het einde van de eerste termijn van Bush in 1992. Hij vertegenwoordigde een groot aantal klanten, waaronder internationale automakers, de NCAA en de National Mining Company om er maar een paar te noemen. In 2001 heeft president George W. Bush Roberts benoemd als rechter van het DC Circuit Court of Appeals. Democraten behielden zijn nominatie tot ze de controle over het Congres in 2003 verloren. Roberts nam op de bank deel aan meer dan 300 uitspraken en schreef in 40 van die gevallen meerderheidsadviezen voor de rechtbank.

Circuit Court:

Hoewel hij vele controversiële beslissingen uitvaardigde en eraan meedeed, was de meest beruchte zaak van Roberts in het hof van beroep van DC: Hamdan v. Rumsfeld, waarin de vermeende chauffeur en lijfwacht van Osama bin Laden zijn status als vijandelijke strijder uitdaagden die door een militaire commissie kon worden berecht. Roberts sloot zich aan bij een beslissing om een ​​uitspraak van een lagere rechtbank om te keren en koos de kant van de regering-Bush en verklaarde dat dergelijke militaire commissies legaal zijn op grond van een congresresolutie van 18 september 2001, die de president machtigde om "alle nodige en gepaste kracht te gebruiken" tegen Al Queda en zijn ruggen.

Benoeming en bevestiging van het Hooggerechtshof:

In juli 2005 kondigde president Bush Roberts aan als zijn keuze om de vacature in te vullen die werd gecreëerd door de aftredende Supreme Court Associate Justice Sandra Day O'Connor. Na de dood van opperrechter Rehnquist trok Bush de benoeming van Roberts op 6 september echter in en hernoemde hij hem tot opperrechter. Zijn benoeming werd door de Senaat op 29 september bevestigd met een stem van 78-22. De meeste vragen die Roberts stelde tijdens zijn bevestigende hoorzittingen gingen over zijn katholieke geloof. Roberts verklaarde ondubbelzinnig dat "mijn geloof en mijn religieuze overtuigingen geen rol spelen in mijn oordeel."

Priveleven:

Roberts trouwde met zijn vrouw, Jane Sullivan Roberts, in 1996, toen ze allebei in de veertig waren. Na verschillende mislukte pogingen om zelf kinderen te krijgen, adopteerden ze twee kinderen, Josephine en John.
Mevrouw Roberts is advocaat bij een privéfirma en deelt het katholieke geloof van haar man. Vrienden van het paar zeggen dat ze "diep religieus zijn ... maar draag het helemaal niet op hun mouwen."
De Robertses gaan naar de kerk in Bethesda, Md. En bezoeken regelmatig het College of the Holy Cross, in Worcester, Massachusetts, waar Jane Roberts een afgestudeerde voormalige curator is (samen met Justice Clarence Thomas).