Een gedicht van Emma Lazarus veranderde de betekenis van Lady Liberty

Toen het Vrijheidsbeeld werd ingewijd op 28 oktober 1886, hadden de ceremoniële toespraken niets te maken met immigranten die in Amerika aankwamen. De beeldhouwer die het enorme standbeeld, Fredric-Auguste Bartholdi, heeft gemaakt, heeft nooit bedoeld dat het standbeeld het idee van immigratie oproept. In zekere zin zag hij zijn creatie als iets dat bijna tegengesteld was: als een symbool van vrijheid die zich naar buiten verspreidde van Amerika.

Dus hoe en waarom is het beeld een iconisch symbool van immigratie geworden? Het standbeeld is nu altijd in de publieke opinie verbonden met aankomende immigranten dankzij de woorden van Emma Lazarus. Lady Liberty kreeg een diepere betekenis vanwege het sonnet dat ter ere werd geschreven: 'De nieuwe kolos'.

Aan dichteres Emma Lazarus werd gevraagd een gedicht te schrijven

Voordat het Vrijheidsbeeld werd voltooid en naar de Verenigde Staten werd verzonden voor assemblage, werd een campagne georganiseerd door krantenuitgever Joseph Pulitzer om geld in te zamelen om het voetstuk op Bedloe's Island te bouwen. De donaties waren erg traag en in het begin van de jaren 1880 leek het erop dat het standbeeld nooit in New York zou worden geassembleerd. Er gingen zelfs geruchten dat een andere stad, misschien Boston, het beeld zou kunnen afsluiten.

Er werden fondsenwervende evenementen georganiseerd, waaronder een kunsttentoonstelling. De dichter Emma Lazarus, bekend en gerespecteerd in de artistieke gemeenschap in New York City, werd gevraagd om deel te nemen.

Lazarus was een 34-jarige inheemse New Yorker, de dochter van een rijke joodse familie met wortels die teruggaan naar het koloniale tijdperk in New York City. Ze was erg bezorgd over het lot van Joden die in een pogrom in Rusland werden vervolgd.

Nieuw aangekomen Joodse vluchtelingen uit Rusland werden gehuisvest op Ward's Island, in de East River in New York City. Lazarus was op bezoek geweest en was betrokken geraakt bij liefdadigheidsorganisaties die de nieuwe mensen helpen een begin te maken in hun nieuwe land.

De schrijver Constance Cary Harrison vroeg Lazarus om een ​​gedicht te schrijven om geld in te zamelen voor het voetstukfonds Statue of Liberty. Lazarus was aanvankelijk niet geïnteresseerd om iets in opdracht te schrijven.

Emma Lazarus heeft haar sociaal geweten toegepast

Harrison herinnerde zich later dat ze Lazarus aanmoedigde om van gedachten te veranderen door te zeggen: 'Denk aan die godin die op haar voetstuk daarginds in de baai staat en haar fakkel naar die Russische vluchtelingen van je houdt die je zo graag bezoekt op Ward's Island .”

Lazarus heroverwogen en schreef het sonnet: "De nieuwe kolos." De opening van het gedicht verwijst naar de kolos van Rhodos, een oud standbeeld van een Griekse titaan. Maar Lazarus verwijst dan naar het standbeeld dat 'zal' staan ​​als een 'machtige vrouw met een fakkel' en de 'Moeder van ballingen'.

Later in het sonnet zijn de lijnen die uiteindelijk iconisch werden:

"Geef me je moe, je arm,
Je ineengedoken massa's verlangen ernaar om vrij te ademen,
Het ellendige afval van je krioelende kust,
Stuur deze, de daklozen, naar mij geworpen,
Ik til mijn lamp op naast de gouden deur! "

Dus in de geest van Lazarus was het beeld niet symbolisch van vrijheid die naar buiten stroomde vanuit Amerika, zoals Bartholdi voor ogen had, maar eerder een symbool van Amerika dat een toevluchtsoord was waar de onderdrukten in vrijheid konden komen wonen. Lazarus dacht ongetwijfeld aan de joodse vluchtelingen uit Rusland die ze had aangeboden om te helpen op Ward's Island. En ze begreep zeker dat als ze ergens anders was geboren, ze misschien onderdrukking had gehad en zelf zou lijden.

Het gedicht 'De nieuwe kolos' werd in wezen vergeten

Op 3 december 1883 werd een receptie gehouden aan de Academie voor Design in New York City om een ​​portfolio van geschriften en kunstwerken te veilen om geld in te zamelen voor het voetstuk van het standbeeld. De volgende ochtend meldde de New York Times dat een menigte waaronder J. P. Morgan, de beroemde bankier, een lezing van het gedicht 'De nieuwe kolos' van Emma Lazarus hoorde.

De kunstveiling heeft niet zoveel geld ingezameld als de organisatoren hadden gehoopt. En het gedicht van Emma Lazarus lijkt te zijn vergeten. Ze stierf tragisch aan kanker op 19 november 1887, op 38-jarige leeftijd, minder dan vier jaar na het schrijven van het gedicht. Een overlijdensadvertentie in de New York Times de volgende dag prees haar schrijven, met de kop die haar 'Een Amerikaanse dichter van ongewoon talent' noemde. Het overlijdensbericht citeerde enkele van haar gedichten, maar noemde niet 'De nieuwe kolos'.

Het sonnet werd dus over het algemeen niet lang nadat het was geschreven vergeten. Maar na verloop van tijd zouden de sentimenten uitgedrukt in woorden door Lazarus en de massieve figuur gemaakt van koper door Bartholdi onafscheidelijk worden in de publieke geest.