Een gids voor Dante's 9 Circles of Hell

Dante's "Inferno" is het eerste deel van zijn driedelige epische gedicht "The Divine Comedy", geschreven in de 14th eeuw en beschouwd als een van 's werelds grootste literatuurwerken. "Inferno" wordt gevolgd door "Purgatorio" en "Paradiso." Degenen die voor het eerst "Inferno" naderen, kunnen baat hebben bij een korte structurele beschrijving. Dit is Dante's reis door de negen cirkels van de hel, geleid door de dichter Virgil. Aan het begin van het verhaal roept een vrouw, Beatrice, op tot een engel om Virgil te brengen om Dante op zijn reis te begeleiden zodat hem geen kwaad zal overkomen.

Negen cirkels van de hel

Hier zijn de cirkels van de hel in volgorde van binnenkomst en ernst:

  1. Limbo: Waar degenen die Christus nooit hebben gekend bestaan. Dante ontmoet Ovidius, Homerus, Socrates, Aristoteles, Julius Caesar en meer hier.
  2. Lust: Spreekt voor zich. Dante ontmoet onder andere Achilles, Parijs, Tristan, Cleopatra en Dido.
  3. Vraatzucht: Waar degenen die zich overgeven, bestaan. Dante ontmoet hier gewone mensen, geen personages uit epische gedichten of goden uit de mythologie. De auteur Boccaccio nam een ​​van deze personages, Ciacco, en nam hem op in zijn 14e-eeuwse verzameling verhalen genaamd "The Decameron".
  4. Hebzucht: Spreekt voor zich. Dante ontmoet meer gewone mensen, maar ook de bewaker van de cirkel, Pluto, de mythologische koning van de onderwereld. Deze cirkel is gereserveerd voor mensen die hun geld hebben opgepot of verspild, maar Dante en Virgil hebben geen directe interactie met een van haar inwoners. Dit is de eerste keer dat ze door een cirkel gaan zonder met iemand te praten, een commentaar op Dante's mening over hebzucht als een hogere zonde.
  5. Woede: Dante en Virgil worden bedreigd door de Furies wanneer ze proberen door de muren van Dis (Satan) binnen te komen. Dit is een verdere vooruitgang in Dante's evaluatie van de aard van zonde; hij begint ook zichzelf en zijn eigen leven in vraag te stellen, zich realiserend dat zijn acties en aard hem tot deze permanente marteling zouden kunnen leiden. 
  6. Ketterij: afwijzing van religieuze en / of politieke 'normen'. Dante ontmoet Farinata degli Uberti, een militaire leider en aristocraat die probeerde de Italiaanse troon te winnen en werd postuum veroordeeld voor ketterij in 1283. Dante ontmoet ook Epicurus, paus Anastasius II, en Keizer Frederik II.
  7. Geweld: dit is de eerste cirkel die verder wordt gesegmenteerd in subcirkels of ringen. Er zijn drie van hen - de buitenste, middelste en binnenste ringen - met verschillende soorten gewelddadige criminelen. De eerste zijn degenen die gewelddadig waren tegen mensen en eigendommen, zoals Attila de Hun. Centauren bewaken deze buitenste ring en schieten zijn inwoners met pijlen neer. De Middle Ring bestaat uit degenen die geweld tegen zichzelf plegen (zelfmoord). Deze zondaars worden voortdurend gegeten door harpijen. De binnenring bestaat uit godslastering, of degenen die gewelddadig zijn tegen God en de natuur. Een van deze zondaars is Brunetto Latini, een sodomiet, die Dante's eigen mentor was. (Dante spreekt vriendelijk tot hem.) De woekeraars zijn hier ook, net als degenen die lasteren, niet alleen tegen God, maar ook de goden, zoals Capaneus, die lasteren tegen Zeus.
  8. Fraude: deze cirkel onderscheidt zich van zijn voorgangers door te bestaan ​​uit degenen die bewust en bereidwillig fraude plegen. Binnen de achtste cirkel is er nog een die de wordt genoemd Malebolge ('Evil Pockets'), die 10 afzonderlijke huizen bevat bolgias ( “Sloten”). In deze bestaan ​​soorten van degenen die fraude plegen: panderers / verleiders; flatterers; simoniacs (degenen die kerkelijke voorkeur verkopen); tovenaars / astrologen / valse profeten; barrators (corrupte politici); huichelaars; dieven; valse raadgevers / adviseurs; schismatiek (degenen die religies scheiden om nieuwe te vormen); en alchemisten / vervalsers, meineedigen, nabootsers, enz. Elk bolgia wordt bewaakt door verschillende demonen, en de inwoners ondergaan verschillende straffen, zoals de simoniacs, die head-first in stenen kommen staan ​​en vlammen op hun voeten verdragen.
  9. Verraad: de diepste cirkel van de hel, waar Satan woont. Net als bij de laatste twee cirkels, is deze verder verdeeld, in vier rondes. De eerste is Caina, genoemd naar de bijbelse Kaïn, die zijn broer vermoordde. Deze ronde is voor verraders van familie. De tweede, Antenora - van Antenor van Troje, die de Grieken heeft verraden - is gereserveerd voor politieke / nationale verraders. De derde is Ptolomaea voor Ptolemy, zoon van Abubus, die erom bekend staat Simon Simon Maccabaeus en zijn zonen uit te nodigen voor het avondeten en ze vervolgens te vermoorden. Deze ronde is voor gastheren die hun gasten verraden; ze worden zwaarder gestraft vanwege de overtuiging dat het hebben van gasten betekent een vrijwillige relatie aangaan, en het verraden van een vrijwillig aangegane relatie is verachtelijker dan het verraden van een geboren relatie. De vierde ronde is Judas, naar Judas Iscariot, die Christus verraadde. Deze ronde is gereserveerd voor verraders van hun heren / weldoeners / meesters. Net als in de vorige cirkel hebben de onderverdelingen elk hun eigen demonen en straffen.

Centre of Hell

Nadat ze zich een weg hebben gevonden door alle negen cirkels van de hel, bereiken Dante en Virgil het centrum van de hel. Hier ontmoeten ze Satan, die wordt beschreven als een driekoppig beest. Elke mond is bezig met het eten van een specifieke persoon: de linkermond eet Brutus, de rechter eet Cassius en de middelste mond eet Judas Iscariot. Brutus en Cassius verraden en veroorzaakten de moord op Julius Caesar, terwijl Judas hetzelfde deed met Christus. Dit zijn de ultieme zondaars, volgens Dante, omdat ze bewust verraad hebben gepleegd tegen hun heren, die door God waren aangesteld.