Karakterstudie A Doll's House Nils Krogstad
Share
In melodrama's van de 19e eeuw droegen schurken zwarte capes en lachten ze dreigend terwijl ze hun lange snorren krulden. Vaak zouden deze sinistere mannen jonkvrouwen aan spoorwegbanen binden of dreigen om oude dames uit hun binnenkort te verhinderen huizen te schoppen.
Hoewel aan de duivelse kant, komt Nils Krogstad uit Een poppenhuis heeft niet dezelfde passie voor het kwaad als je typische slechterik. Hij lijkt aanvankelijk meedogenloos, maar ervaart al in Act Three een verandering van hart. Het publiek vraagt zich vervolgens af: is Krogstad een schurk? Of is hij uiteindelijk een fatsoenlijke vent?
Krogstad de katalysator
In het begin lijkt het erop dat Krogstad de belangrijkste tegenstander van het stuk is. Nora Helmer is tenslotte een gelukkige vrouw. Ze is kerstinkopen gedaan voor haar lieve kinderen. Haar man staat op het punt een loonsverhoging en een promotie te ontvangen. Alles gaat goed voor haar totdat Krogstad het verhaal binnentreedt.
Dan leert het publiek dat Krogstad, een medewerker van haar echtgenoot Torvald, de macht heeft om Nora te chanteren. Ze vervalste de handtekening van haar overleden vader toen ze een lening van hem kreeg, zonder medeweten van haar man. Nu wil Krogstad zijn positie bij de bank veiligstellen. Als Nora niet kan voorkomen dat Krogstad wordt ontslagen, zal hij haar criminele acties onthullen en de goede naam van Torvald ontheiligen.
Wanneer Nora haar man niet kan overtuigen, wordt Krogstad boos en ongeduldig. Gedurende de eerste twee acts fungeert Krogstad als katalysator. Kortom, hij initieert de actie van het stuk. Hij veroorzaakt de vlammen van het conflict en bij elk onaangenaam bezoek aan de residentie Helmer escaleren de problemen van Nora. Ze overweegt zelfs zelfmoord als een middel om aan haar ellende te ontsnappen. Krogstad voelt haar plan en weerlegt het:
Krogstad: Dus als je erover denkt om wanhopige maatregelen te proberen ... als je erover denkt om weg te rennen ...Nora: Welke ik ben!
Krogstad: ... of iets ergers ...
Nora: Hoe wist je dat ik daar aan dacht?!
Krogstad: De meesten van ons denken aan dat, beginnen met. Dat deed ik ook; maar ik had niet de moed ...
Nora: Ik ook niet.
Krogstad: Dus jij hebt ook niet de moed, hè? Het zou ook heel dom zijn.
Akte II
Strafrecht op de rebound?
Hoe meer we te weten komen over Krogstad, hoe meer we begrijpen dat hij veel deelt met Nora Helmer. In de eerste plaats hebben beide de misdaad van vervalsing gepleegd. Bovendien waren hun motieven uit een wanhopig verlangen om hun geliefden te redden. Evenals Nora heeft Krogstad overwogen zijn leven te beëindigen om zijn problemen te elimineren, maar was uiteindelijk te bang om door te gaan.
Hoewel Krogstad wordt bestempeld als corrupt en 'moreel ziek', heeft hij geprobeerd een legitiem leven te leiden. Hij klaagt: 'Ik ben de afgelopen achttien maanden rechtdoor gegaan; het is altijd moeilijk geweest. Ik was tevreden om stap voor stap naar boven te werken. ”Dan legt hij boos uit aan Nora:“ Vergeet niet: hij is het die mij weer dwingt van het rechte stuk en nauw, je eigen man! Dat is iets waar ik hem nooit voor zal vergeven. ”Hoewel Krogstad soms gemeen is, is zijn motivatie voor zijn moederloze kinderen, waardoor hij een enigszins sympathiek licht werpt op zijn anders wrede karakter.
Een plotselinge verandering van hart
Een van de verrassingen van dit stuk is dat Krogstad niet echt de centrale tegenstander is. Uiteindelijk is dat prestige van Torvald Helmer. Dus hoe vindt deze overgang plaats??
Tegen het begin van Act Three heeft Krogstad een ernstig gesprek met zijn verloren liefde, de weduwe mevrouw Linde. Ze verzoenen zich en zodra hun romantiek (of op zijn minst hun beminnelijke gevoelens) weer tot leven komt, wil Krogstad niet langer omgaan met chantage en afpersing. Hij is een veranderde man!
Hij vraagt mevrouw Linde of hij de onthullende brief die voor Torvalds ogen was bedoeld, zou verscheuren. Verrassend, besluit mevrouw Linde dat hij het in de brievenbus moet laten zodat Nora en Torvald eindelijk een eerlijke discussie over dingen kunnen hebben. Hij stemt hiermee in, maar minuten later kiest hij ervoor om een tweede brief af te geven waarin wordt uitgelegd dat hun geheim veilig is en dat de IOU van hen is.
Is deze plotselinge verandering van hart realistisch? Misschien is de verlossende actie te handig. Misschien is de verandering van Krogstad niet trouw aan de menselijke natuur. Krogstad laat zijn mededogen echter af en toe door zijn bitterheid schijnen. Dus misschien geeft toneelschrijver Henrik Ibsen voldoende hints in de eerste twee acts om ons te overtuigen dat alles wat Krogstad echt nodig had iemand als mevrouw Linde was om hem lief te hebben en te bewonderen.
Uiteindelijk wordt de relatie tussen Nora en Torvald verbroken. Toch begint Krogstad een nieuw leven met een vrouw waarvan hij geloofde dat hij hem voor altijd had verlaten.
