Een definitie van spraakgemeenschap in sociolinguïstiek

Spraakgemeenschap is een term in de sociolinguïstiek en taalkundige antropologie die wordt gebruikt om een ​​groep mensen te beschrijven die dezelfde taal, spraakkenmerken en manieren om communicatie te interpreteren delen. Spraakgemeenschappen kunnen grote regio's zijn, zoals een stedelijk gebied met een gemeenschappelijk, onderscheidend accent (denk aan Boston met zijn afgevallen r's) of kleine eenheden zoals families en vrienden (denk aan een bijnaam voor een broer of zus). Ze helpen mensen zichzelf te definiëren als individuen en leden van de gemeenschap en anderen te identificeren (of verkeerd te identificeren).

Spraak en identiteit

Het concept van spraak als een middel om zich te identificeren met een gemeenschap ontstond voor het eerst in de academische jaren 1960, naast andere nieuwe onderzoeksgebieden zoals etnische en genderstudies. Taalkundigen zoals John Gumperz pionierden met onderzoek naar hoe persoonlijke interactie manieren van spreken en tolken kan beïnvloeden, terwijl Noam Chomsky onderzocht hoe mensen taal interpreteren en betekenis ontlenen aan wat ze zien en horen..

Soorten communities

Spraakgemeenschappen kunnen groot of klein zijn, hoewel taalkundigen het niet eens zijn over hoe ze worden gedefinieerd. Sommigen, zoals taalkundige Muriel Saville-Troike, beweren dat het logisch is om aan te nemen dat een gedeelde taal zoals Engels, die over de hele wereld wordt gesproken, een spraakgemeenschap is. Maar ze maakt onderscheid tussen 'harde' gemeenschappen, die meestal insulair en intiem zijn, zoals een familie of religieuze sekte, en 'zachte' gemeenschappen waar veel interactie is.

Maar andere taalkundigen zeggen dat een gemeenschappelijke taal te vaag is om als een echte spraakgemeenschap te worden beschouwd. De taalkundige antropoloog Zdenek Salzmann beschrijft het op deze manier:

"[P] eople die dezelfde taal spreken, zijn niet altijd lid van dezelfde spraakgemeenschap. Enerzijds delen sprekers van Zuid-Aziatisch Engels in India en Pakistan een taal met burgers van de VS, maar de respectieve variëteiten van Engels en de regels voor het spreken ervan zijn voldoende duidelijk om de twee populaties toe te wijzen aan verschillende spraakgemeenschappen ... "

In plaats daarvan, zeggen Salzman en anderen, moeten spraakgemeenschappen nauwer worden gedefinieerd op basis van kenmerken zoals uitspraak, grammatica, woordenschat en manier van spreken.

Studie en onderzoek

Het concept van de spraakgemeenschap speelt een rol in een aantal sociale wetenschappen, namelijk sociologie, antropologie, taalkundigen en zelfs psychologie. Mensen die kwesties van migratie en etnische identiteit bestuderen, gebruiken de theorie van de sociale gemeenschap om bijvoorbeeld dingen te bestuderen hoe immigranten zich in grotere samenlevingen assimileren. Academici die zich richten op raciale, etnische, seksuele of genderkwesties passen de theorie van de sociale gemeenschap toe wanneer ze kwesties van persoonlijke identiteit en politiek bestuderen. Het speelt ook een rol bij het verzamelen van gegevens. Door zich bewust te zijn van hoe communities worden gedefinieerd, kunnen onderzoekers hun onderwerppools aanpassen om representatieve steekproefpopulaties te verkrijgen.

bronnen

• Morgan, Marcyliena H. "Wat zijn spraakgemeenschappen?" Cambridge University Press, 2014.
• Salzmann, Zdenek. "Taal, cultuur en maatschappij: een inleiding tot taalkundige antropologie." Westview, 2004
• Saville-Troike, Muriel. "The Ethnography of Communication: An Introduction, 3rd ed." Blackwell, 2003.