Een beginnersgids voor de verlichting

De Verlichting is op veel verschillende manieren gedefinieerd, maar was in de breedste zin een filosofische, intellectuele en culturele beweging van de zeventiende en achttiende eeuw. Het benadrukte de rede, logica, kritiek en vrijheid van gedachte boven dogma, blind geloof en bijgeloof. Logica was geen nieuwe uitvinding, die door de oude Grieken werd gebruikt, maar het werd nu opgenomen in een wereldbeeld dat argumenteerde dat empirische observatie en onderzoek van het menselijk leven de waarheid achter de menselijke samenleving en zichzelf, evenals het universum, kon onthullen. . Ze werden allemaal rationeel en begrijpelijk geacht. De Verlichting was van mening dat er een wetenschap van de mens kon zijn en dat de geschiedenis van de mensheid er een was van vooruitgang, die kon worden voortgezet met het juiste denken.

Bijgevolg betoogde de Verlichting ook dat het menselijk leven en karakter verbeterd konden worden door het gebruik van opvoeding en rede. Het mechanistische universum - dat wil zeggen het universum wanneer het als een functionerende machine wordt beschouwd - kan ook worden gewijzigd. De Verlichting bracht aldus geïnteresseerde denkers in direct conflict met het politieke en religieuze establishment; deze denkers zijn zelfs beschreven als intellectuele 'terroristen' tegen de norm. Ze daagden religie uit met de wetenschappelijke methode, vaak in plaats van deïsme. De denkers van de Verlichting wilden meer doen dan begrijpen, ze wilden veranderen, omdat ze geloofden hoe beter: ze dachten dat rede en wetenschap levens zouden verbeteren.

Wanneer was de verlichting?

Er is geen definitief begin- of eindpunt voor de Verlichting, waardoor veel werken eenvoudig zeggen dat het een fenomeen uit de zeventiende en achttiende eeuw was. Het belangrijkste tijdperk was zeker de tweede helft van de zeventiende eeuw en bijna de hele achttiende eeuw. Wanneer historici data hebben gegeven, worden de Engelse burgeroorlogen en revoluties soms als startpunt gegeven, omdat ze Thomas Hobbes en een van de belangrijkste politieke werken van de Verlichting (en inderdaad Europa), Leviathan, hebben beïnvloed. Hobbes vond dat het oude politieke systeem had bijgedragen aan de bloedige burgeroorlogen en zocht naar een nieuwe, gebaseerd op de rationaliteit van wetenschappelijk onderzoek.

Het einde wordt meestal gegeven als ofwel de dood van Voltaire, een van de belangrijkste figuren van de Verlichting, ofwel het begin van de Franse revolutie. Er wordt vaak beweerd dat dit de ondergang van de Verlichting markeerde, omdat pogingen om Europa om te vormen tot een logischer en egalitair systeem in bloedvergieten stortten waardoor vooraanstaande schrijvers werden gedood. Het is mogelijk om te zeggen dat we nog steeds in de Verlichting zijn, omdat we nog steeds veel van de voordelen van hun ontwikkeling hebben, maar ik heb ook gezien dat we in een tijdperk na de Verlichting zitten. Deze datums vormen op zichzelf geen waardeoordeel.

Variaties en zelfbewustzijn

Een probleem bij het definiëren van de Verlichting is dat de opvattingen van de leidende denkers sterk uiteenliepen, en het is belangrijk te erkennen dat zij met elkaar discussiëren en debatteren over de juiste manieren om te denken en door te gaan. De opvattingen over verlichting varieerden ook geografisch, met denkers in verschillende landen die iets anders gingen. Bijvoorbeeld, de zoektocht naar een "wetenschap van de mens" bracht sommige denkers ertoe om te zoeken naar de fysiologie van een lichaam zonder ziel, terwijl anderen op zoek gingen naar antwoorden op hoe de mensheid dacht. Toch probeerden anderen de ontwikkeling van de mensheid in kaart te brengen vanuit een primitieve staat, en anderen keken nog steeds naar de economie en politiek achter sociale interactie.

Dit zou ertoe kunnen hebben geleid dat sommige historici het label Verlichting wilden laten vallen, ware het niet dat de denkers van de Verlichting hun tijdperk eigenlijk een van de Verlichting noemden. De denkers geloofden dat ze intellectueel beter af waren dan veel van hun leeftijdsgenoten, die zich nog steeds in een bijgelovige duisternis bevonden, en ze wilden hen en hun opvattingen letterlijk 'verlichten'. Kants belangrijkste essay van het tijdperk, "Was ist Aufklärung" betekent letterlijk "Wat is Verlichting?", En was een van een aantal reacties op een tijdschrift dat een definitie had proberen vast te stellen. Variaties in gedachten worden nog steeds gezien als onderdeel van de algemene beweging.

Wie was verlicht?

Het speerpunt van de Verlichting was een verzameling goed verbonden schrijvers en denkers uit heel Europa en Noord-Amerika die bekend werden als de philosophes, dat is het Frans voor filosofen. Deze toonaangevende denkers formuleerden, verspreidden en debatteerden over de Verlichting in werken, waaronder, misschien wel de dominante tekst van de periode, de Encyclopédie.

Waar historici ooit geloofden dat de philosophes waren de enige dragers van het gedachtegoed van de Verlichting, ze accepteren nu over het algemeen dat ze slechts het vocale topje waren van een veel meer wijdverspreid intellectueel ontwaken onder de midden- en hogere klassen, waardoor ze een nieuwe sociale kracht werden. Dit waren professionals zoals advocaten en bestuurders, ambtsdragers, hogere geestelijken en landaristocratie, en zij waren het die de vele delen van het schrijven van de Verlichting lazen, waaronder de Encyclopédie en nam hun gedachten op.

Oorsprong van de Verlichting

De wetenschappelijke revolutie van de zeventiende eeuw verbrijzelde oude denksystemen en liet nieuwe ontstaan. De leer van de kerk en de Bijbel, evenals de werken van de klassieke oudheid die zo geliefd zijn bij de Renaissance, bleken plotseling te ontbreken bij het omgaan met wetenschappelijke ontwikkelingen. Het werd zowel noodzakelijk als mogelijk voor philosophes (Verlichting denkers) om de nieuwe wetenschappelijke methoden - waar empirische observatie eerst op het fysieke universum werd toegepast - toe te passen op de studie van de mensheid zelf om een ​​'wetenschap van de mens' te creëren.

Er was geen volledige doorbraak, omdat de verlichtingsdenkers nog steeds veel verschuldigd waren aan humanisten uit de Renaissance, maar ze geloofden dat ze een radicale verandering ondergingen van de gedachte in het verleden. Historicus Roy Porter heeft betoogd dat wat in feite gebeurde tijdens de Verlichting was dat de overkoepelende christelijke mythen werden vervangen door nieuwe wetenschappelijke. Er is veel te zeggen voor deze conclusie en een onderzoek naar de manier waarop wetenschap door commentatoren wordt gebruikt lijkt dit enorm te ondersteunen, hoewel dat een zeer controversiële conclusie is.

Politiek en religie

Over het algemeen pleitten Verlichtingdenkers voor vrijheid van gedachte, religie en politiek. De philosophes waren grotendeels kritisch over Europa's absolutistische heersers, vooral over de Franse regering, maar er was weinig consistentie: Voltaire, criticus van de Franse kroon, bracht enige tijd door aan het hof van Frederik II van Pruisen, terwijl Diderot naar Rusland reisde om samen te werken met Catharina de Super goed; beide bleven gedesillusioneerd. Rousseau heeft kritiek aangetrokken, vooral sinds de Tweede Wereldoorlog, voor het lijken te pleiten voor autoritair bestuur. Aan de andere kant werd vrijheid wijdverbreid door verlichtingsdenkers, die ook grotendeels tegen nationalisme waren en meer voorstander van internationaal en kosmopolitisch denken.

De philosophes waren diep kritisch, zelfs openlijk vijandig, tegenover de georganiseerde godsdiensten van Europa, vooral de katholieke kerk wier priesters, paus en praktijken opkwamen voor ernstige kritiek. De philosophes waren niet, met misschien enkele uitzonderingen zoals Voltaire aan het einde van zijn leven, atheïsten, want velen geloofden nog steeds in een god achter de mechanismen van het universum, maar ze schold tegen de waargenomen excessen en beperkingen van een kerk die ze aanvielen voor het gebruik van magie en bijgeloof. Weinig denkers van de Verlichting vielen persoonlijke vroomheid aan en velen geloofden dat religie nuttige diensten verrichtte. Sommigen, zoals Rousseau, waren inderdaad diep religieus en anderen, zoals Locke, werkten een nieuwe vorm van rationeel christendom uit; anderen werden deïsten. Het was niet de religie die hen irriteerde, maar de vormen en corruptie van die religies.

Effecten van de Verlichting

De Verlichting beïnvloedde vele gebieden van het menselijk bestaan, waaronder de politiek; misschien wel de meest bekende voorbeelden hiervan zijn de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring en de Franse Verklaring van de Rechten van de Mens en de Burger. Delen van de Franse revolutie worden vaak toegeschreven aan de Verlichting, hetzij als erkenning of als een manier om de aan te vallen philosophes door te wijzen op geweld zoals de terreur als iets dat ze onbewust loslieten. Er is ook discussie over of de Verlichting de populaire samenleving daadwerkelijk heeft getransformeerd om deze te evenaren, of dat het zelf door de samenleving is getransformeerd. Het tijdperk van de Verlichting zag een algemene wending van de dominantie van de kerk en het bovennatuurlijke, met een vermindering van het geloof in de occulte, letterlijke interpretaties van de Bijbel en de opkomst van een grotendeels seculiere openbare cultuur en een seculiere "intelligentsia" die daag de voorheen dominante geestelijken uit.

De Verlichting van het zeventiende en achttiende-eeuwse tijdperk werd gevolgd door die van een reactie, Romantiek, een terugkeer naar het emotionele in plaats van het rationele, en een tegen-Verlichting. Een tijdlang, in de negentiende eeuw, was het gebruikelijk dat de Verlichting werd aangevallen als het liberale werk van utopische fantasisten, met critici die erop wezen dat er veel goede dingen over de mensheid waren, niet gebaseerd op reden. Verlichting gedachte werd ook aangevallen voor het niet bekritiseren van de opkomende kapitalistische systemen. Er is nu een groeiende trend om te beweren dat de resultaten van de Verlichting nog steeds bij ons zijn, in de wetenschap, de politiek en in toenemende mate in de westerse opvattingen over religie, en dat we nog steeds in een Verlichting zijn, of sterk beïnvloed zijn na de Verlichting, leeftijd. Meer over de effecten van de Verlichting. Er is iets achtergebleven om iets vooruitgang te noemen als het gaat om geschiedenis, maar je zult merken dat de Verlichting gemakkelijk mensen aantrekt die het een grote stap voorwaarts willen noemen.