18e-eeuwse Grand Tour of Europe
Share
De Franse revolutie betekende het einde van een spectaculaire periode van reizen en verlichting voor Europese jongeren, met name uit Engeland. Jonge Engelse elites uit de zeventiende en achttiende eeuw brachten vaak twee tot vier jaar door Europa rond om hun horizon te verbreden en te leren over taal, architectuur, geografie en cultuur in een ervaring die bekend staat als de Grand Tour.
De Grand Tour, die niet eindigde tot het einde van de achttiende eeuw, begon in de zestiende eeuw en werd populair in de zeventiende eeuw. Lees om erachter te komen wat dit evenement begon en wat de typische Tour inhield.
Oorsprong van de Grand Tour
Bevoorrechte jonge afgestudeerden uit het Europa van de zestiende eeuw waren pionier in een trend waarbij ze over het continent reisden op zoek naar kunst en culturele ervaringen na hun afstuderen. Deze praktijk, die enorm populair werd, werd bekend als de Grand Tour, een term die door Richard Lassels werd geïntroduceerd in zijn boek uit 1670 Reis naar Italië. Speciale gidsen, reisgidsen en andere aspecten van de toeristenindustrie zijn in deze periode ontwikkeld om te voldoen aan de behoeften van rijke mannelijke en vrouwelijke reizigers van 20 personen en hun begeleiders tijdens het verkennen van het Europese continent.
Deze jonge, klassiek geschoolde toeristen waren rijk genoeg om meerdere jaren in het buitenland voor zichzelf te financieren en ze maakten hier volledig gebruik van. Ze droegen referentie- en introductiebrieven met zich mee toen ze vertrokken uit Zuid-Engeland om te communiceren met en te leren van mensen die ze in andere landen hadden ontmoet. Sommige toeristen wilden hun opleiding voortzetten en hun horizon verbreden terwijl ze in het buitenland waren, sommigen waren gewoon op zoek naar plezier en ontspannen reizen, maar de meesten wilden een combinatie van beide.
Navigeren door Europa
Een typische reis door Europa was lang en bochtig met veel stops onderweg. Londen werd vaak gebruikt als startpunt en de Tour werd meestal afgetrapt met een moeilijke reis over het Kanaal.
Het oversteken van het Engelse kanaal
De meest gebruikelijke route over het Engelse Kanaal, La Manche, werd gemaakt van Dover naar Calais, Frankrijk - dit is nu het pad van de Kanaaltunnel. Een reis van Dover over het Kanaal naar Calais en uiteindelijk naar Parijs kostte gewoonlijk drie dagen. Het oversteken van het brede kanaal was en is immers niet eenvoudig. Zeventiende- en achttiende-eeuwse toeristen riskeerden zeeziekte, ziekte en zelfs schipbreuk op deze eerste etappe.
Verplichte stops
Grote toeristen waren vooral geïnteresseerd in het bezoeken van steden die destijds als belangrijke culturele centra werden beschouwd, dus Parijs, Rome en Venetië waren niet te missen. Florence en Napels waren ook populaire bestemmingen, maar werden beschouwd als meer optioneel dan de bovengenoemde steden.
De gemiddelde Grand Tourist reisde van stad naar stad, bracht meestal weken door in kleinere steden en tot enkele maanden in de drie grote steden. Parijs, Frankrijk was de populairste halte van de Grand Tour vanwege zijn culturele, architecturale en politieke invloed. Het was ook populair omdat de meeste jonge Britse elite al Frans sprak, een prominente taal in de klassieke literatuur en andere studies, en reizen door en naar deze stad was relatief eenvoudig. Voor veel Engelse burgers was Parijs de meest indrukwekkende plaats die werd bezocht.
Reizen naar Italië
Vanuit Parijs trokken veel toeristen door de Alpen of namen een boot op de Middellandse Zee om naar Italië te gaan, een ander essentieel stoppunt. Voor degenen die hun weg over de Alpen hebben gevonden, was Turijn de eerste Italiaanse stad waar ze naartoe kwamen en sommigen bleven hier terwijl anderen gewoon doorreisden op weg naar Rome of Venetië.
Rome was aanvankelijk het zuidelijkste punt van reizen. Toen echter opgravingen van Herculaneum (1738) en Pompeii (1748) begonnen, werden deze twee locaties toegevoegd als belangrijke bestemmingen aan de Grand Tour.
Kenmerken van de Grand Tour
De overgrote meerderheid van de toeristen nam deel aan soortgelijke activiteiten tijdens hun verkenning met kunst in het middelpunt van dit alles. Zodra een toerist op een bestemming aankwam, zochten ze huisvesting en vestigden ze zich ergens, van weken tot maanden, zelfs jaren. Hoewel het voor de meesten zeker geen overdreven moeilijke ervaring is, bood de Grand Tour een unieke reeks uitdagingen voor reizigers om te overwinnen.
