Share
De groundhog (Marmota monax) is een soort marmot, wat een grondeekhoorn of knaagdier is. Het is bekend bij Amerikanen vanwege de weersvoorspelling op Groundhog Day. Het dier heeft vele namen, waaronder bosmarmot, groundpig en monax. De naam bosmarmot verwijst noch naar hout noch naar opspannen. In plaats daarvan is het een aanpassing van de Algonquiaanse naam voor het dier, wuchak.
Snelle feiten: Groundhog
- Wetenschappelijke naam: Marmota monax
- Veelvoorkomende namen: Groundhog, bosmarmot, whistlepig, monax, siffleux, dikhout das
- Basic Animal Group: Zoogdier
- Grootte: 16-20 inch
- Gewicht: 5-12 pond
- Levensduur: 2-3 jaar
- Eetpatroon: Herbivore
- Habitat: Noord Amerika
- Bevolking: Overvloedig en stabiel
- Beschermingsstatus: Minste zorg
Beschrijving
Binnen zijn bereik is de groundhog de grootste grondeekhoorn. Volwassenen zijn gemiddeld tussen de 16 en 20 centimeter lang, inclusief hun staart van 6 inch. De relatief korte staart onderscheidt deze soort van andere grondeekhoorns. Het groundhoggewicht varieert het hele jaar door dramatisch, maar ligt gemiddeld tussen de 5 en 12 pond. De dieren zijn meestal bruin van kleur met vier ivoren snijtanden. Groundhogs hebben korte ledematen die eindigen in dikke, gebogen klauwen die geschikt zijn voor graven en klimmen.
Habitat en distributie
De groundhog dankt zijn gemeenschappelijke naam aan zijn voorkeur voor open, laaggelegen land, vooral goed doorlatende grond in velden en weiden. Groundhogs zijn te vinden in heel Canada en in de oostelijke Verenigde Staten. Andere soorten marmotten zijn wereldwijd gebruikelijk, maar ze geven de voorkeur aan rotsachtige en bergachtige habitats.
Groundhog distributie. Andreyostr, Wikimedia Commons Dieet en gedrag
Technisch gezien zijn marmotten alleseters, maar groundhogs zijn meer herbivoor dan de meeste soorten. Ze eten gras, bessen, paardenbloem, klein hoefblad, zuring en landbouwgewassen. Ze zullen hun dieet echter aanvullen met gevallen babyvogels, insecten, slakken en larven. Groundhogs hoeven geen water te drinken als ze het uit dauw of plantensap kunnen halen. De knaagdieren slaan vet en winterslaap op om de winter te overleven in plaats van voedsel te cachen.
Groundhogs worden opgejaagd door mensen, vossen, coyotes en honden. Jong kan worden genomen door haviken en uilen.
Reproductie en nakomelingen
Groundhogs worden nooit ver van hun holen gevonden, die ze in de grond graven en gebruiken om te slapen, ontsnappende roofdieren, jongen grootbrengen en overwinteren. Groundhogs paren nadat ze in maart of april uit de winterslaap zijn gekomen. Het paar blijft 31 of 32 dagen zwanger. Het mannetje verlaat het hol voordat het vrouwtje bevalt. Het gebruikelijke nest bestaat uit twee tot zes blinde pups die uit het hol komen nadat hun ogen zijn geopend en hun vacht is gegroeid. Tegen het einde van de zomer trekken de jongeren weg om hun eigen holen te bouwen. Groundhogs kunnen de volgende lente fokken, maar de meeste worden volwassen op tweejarige leeftijd.
In het wild leven de meeste groundhogs twee tot drie jaar en tot zes jaar. Gevangen groundhogs kunnen 14 jaar oud worden.
Baby groundhogs zien eruit als miniatuurversies van de volwassenen. Manfred Kuster / Getty Images Beschermingsstatus
De IUCN classificeert de instandhoudingsstatus van groundhog als "minste zorg". De knaagdieren zijn overvloedig in hun bereik en hebben op de meeste plaatsen een stabiele populatie. Ze zijn geen beschermde soort.
Groundhogs en mensen
Groundhogs worden gejaagd als ongedierte, voor bont, als voedsel en als trofeeën. Hoewel de knaagdieren gewassen eten, verbeteren groundhog-holen de grond en huisvossen, konijnen en stinkdieren. Het onderhouden van een gecontroleerde populatie van groundhogs is dus gunstig voor boeren.
2 februari wordt gevierd als Groundhog Day in de Verenigde Staten en Canada. Het uitgangspunt van de vakantie is dat groundhog-gedrag na de winterslaap kan wijzen op de nadering van de lente.
Groundhog Day in Punxsutawney, Pennsylvania. Jeff Swensen / Getty Images Onderzoek naar groundhogs gegeven hepatitis-B kan verder begrip van leverkanker. Het enige andere geschikte diermodel voor de ziekte is de chimpansee, die bedreigd is. De groundhog is ook een modelorganisme voor studies naar obesitas en andere metabole aandoeningen en hartaandoeningen.
Hoewel groundhogs als huisdieren kunnen worden gehouden, kunnen ze agressie vertonen tegenover hun handlers. Gewoonlijk kunnen zieke of gewonde groundhogs worden gerehabiliteerd voor vrijlating in het wild, maar sommige vormen wel een band met hun verzorgers.
bronnen
- Bezuidenhout, A. J. en Evans, Howard E. Anatomie van de bosmarmot (Marmota monax). Lawrence, KS: American Society of Mammalogists, 2005. ISBN 9781891276439.
- Grizzell, Roy A. "Een studie van de zuidelijke bosmarmot, Marmota monax monax". American Midland Naturalist. 53 (2): 257, april 1955. doi: 10.2307 / 2422068
- Linzey, A. V .; Hammerson, G. (NatureServe) & Cannings, S. (NatureServe). "Marmota monax". IUCN Rode lijst van bedreigde soorten. Versie 2014.3. International Union for Conservation of Nature, 2008. doi: 10.2305 / IUCN.UK.2016-3.RLTS.T42458A22257685.en
- Schoonmaker, W.J. De wereld van de bosmarmot. J.B. Lippincott, 1966. ISBN 978-1135544836.OCLC 62265494
- Thorington, R.W., Jr. en R. S. Hoffman. "Familie Sciuridae". In Wilson, D.E .; Reeder, D.M. Zoogdierensoorten van de wereld: een taxonomische en geografische referentie (3e editie). Johns Hopkins University Press. p. 802, 2005. ISBN 978-0-8018-8221-0.
