Share
Gottfried Wilhelm Leibniz was een prominente Duitse filosoof en wiskundige. Hoewel Leibniz een polymath was die veel werken op veel verschillende gebieden heeft bijgedragen, is hij het best bekend om zijn bijdragen aan wiskunde, waarin hij differentiële en integrale calculus onafhankelijk van Sir Isaac Newton uitvond. In de filosofie staat Leibniz bekend om zijn bijdragen aan een breed scala van onderwerpen, waaronder "optimisme" - het idee dat de huidige wereld de beste van alle mogelijke werelden is, en werd gecreëerd door een vrij denkende God die dit om een goede reden koos.
Snelle feiten: Gottfried Wilhelm Leibniz
- Bekend om: Filosoof en wiskundige bekend om een aantal belangrijke bijdragen aan wiskunde en filosofie, zoals het moderne binaire systeem, een veelgebruikte rekennotatie en het idee dat alles met een reden bestaat.
- Geboren: 1 juli 1646 in Leipzig, Duitsland
- Ging dood: 14 november 1716 in Hannover, Duitsland
- Ouders: Friedrich Leibniz en Catharina Schmuck
- Onderwijs: Universiteit van Leipzig, Universiteit van Altdorf, Universiteit van Jena
Vroege leven en carrière
Gottfried Wilhelm Leibniz werd op 1 juli 1646 geboren in Leipzig, Duitsland, door Friedrich Leibniz, een professor in de moraalfilosofie, en Catharina Schmuck, wiens vader een professor in de rechten was. Hoewel Leibniz naar de lagere school ging, was hij meestal autodidact uit de boeken in de bibliotheek van zijn vader (die in 1652 was gestorven toen Leibniz zes was). Toen hij jong was, dompelde Leibniz zich onder in geschiedenis, poëzie, wiskunde en andere vakken, waarbij hij op veel verschillende terreinen kennis vergaarde.
In 1661 begon Leibniz, die 14 was, rechten te studeren aan de Universiteit van Leipzig en werd blootgesteld aan het werk van denkers zoals René Descartes, Galileo en Francis Bacon. Terwijl hij daar was, ging Leibniz ook naar de zomerschool aan de Universiteit van Jena, waar hij wiskunde studeerde.
In 1666 voltooide hij zijn rechtenstudie en solliciteerde hij tot doctor in de rechten aan Leipzig. Vanwege zijn jonge leeftijd werd hem echter de graad geweigerd. Dit zorgde ervoor dat Leibniz de Universiteit van Leipzig verliet en het jaar daarop het diploma behaalde aan de Universiteit van Altdorf, wiens faculteit zo onder de indruk was van Leibniz dat ze hem uitnodigden om professor te worden ondanks zijn jeugd. Leibniz weigerde echter en koos in plaats daarvan voor een carrière in de openbare dienst.
Gottfried Wilhelm Leibniz. Openbaar domein van de Verenigde Staten Leibniz's Tenure in Frankfurt and Mainz, 1667-1672
In 1667 trad Leibniz in dienst van de keurvorst van Mainz, die hem opdroeg te helpen bij de herziening van de Corpus Juris-of verzameling wetten - van het electoraat.
Gedurende deze tijd werkte Leibniz ook om katholieke en protestantse partijen met elkaar te verzoenen en moedigde christelijke Europese landen aan om samen te werken om niet-christelijke landen te veroveren, in plaats van oorlog tegen elkaar te voeren. Als Frankrijk bijvoorbeeld Duitsland alleen zou verlaten, zou Duitsland Frankrijk kunnen helpen bij het veroveren van Egypte. De actie van Leibniz werd geïnspireerd door de Franse koning Louis XIV, die in 1670 enkele Duitse steden in Elzas-Lotharingen in beslag nam (dit "Egyptische plan" zou uiteindelijk worden doorgegeven, hoewel Napoleon een eeuw later ongewild een soortgelijk plan gebruikte).
Parijs, 1672-1676
In 1672 ging Leibniz naar Parijs om deze ideeën meer te bespreken en bleef daar tot 1676. Terwijl hij in Parijs was, ontmoette hij een aantal wiskundigen zoals Christiaan Huygens, die veel ontdekkingen deed in de natuurkunde, wiskunde, astronomie en horologie. Leibniz's interesse in wiskunde is toegeschreven aan deze reisperiode. Hij ging snel vooruit in het onderwerp en ontdekte de kern van enkele van zijn ideeën over calculus, fysica en filosofie. Inderdaad, in 1675 ontdekte Leibniz de fundamenten van integrale en differentiële calculus onafhankelijk van Sir Isaac Newton.
In 1673 maakte Leibniz ook een diplomatieke reis naar Londen, waar hij een rekenmachine toonde die hij had ontwikkeld, genaamd de Stepped Reckoner, die kon optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en delen. In Londen werd hij ook een fellow van de Royal Society, een eer die wordt toegekend aan personen die substantiële bijdragen hebben geleverd aan wetenschap of wiskunde.
Hanover, 1676-1716
In 1676, na de dood van de keurvorst van Mainz, verhuisde Leibniz naar Hannover, Duitsland, en werd hij belast met de bibliotheek van de keurvorst van Hanover. Het Hannover - de plaats die de rest van zijn leven zou dienen als zijn verblijfplaats - droeg Leibniz veel hoeden. Hij diende bijvoorbeeld als mijningenieur, adviseur en diplomaat. Als diplomaat bleef hij aandringen op verzoening van de katholieke en lutherse kerken in Duitsland door papieren te schrijven die de opvattingen van zowel protestanten als katholieken zouden oplossen..
Het laatste deel van het leven van Leibniz werd geplaagd door controverse - met het meest opvallende wezen in 1708, toen Leibniz werd beschuldigd van het plagiaat van Newton's calculus ondanks dat hij de wiskunde onafhankelijk had ontwikkeld.
Leibniz stierf in Hannover op 14 november 1716. Hij was 70 jaar oud. Leibniz is nooit getrouwd geweest en zijn begrafenis werd alleen bijgewoond door zijn persoonlijke secretaresse.
nalatenschap
Gottfried Wilhelm Leibniz Universiteit van Hannover, Duitsland. Moment Redactionele / Getty-afbeeldingen Leibniz werd beschouwd als een grote polymath en hij leverde veel belangrijke bijdragen aan filosofie, natuurkunde, rechten, politiek, theologie, wiskunde, psychologie en andere gebieden. Hij is misschien wel het meest bekend voor sommige van zijn bijdragen aan wiskunde en filosofie.
Toen Leibniz stierf, had hij tussen de 200.000 tot 300.000 pagina's en meer dan 15.000 brieven aan andere intellectuelen en belangrijke politici geschreven, waaronder vele opmerkelijke wetenschappers en filosofen, twee Duitse keizers en tsaar Peter de Grote.
Bijdragen aan Math
Modern binair systeem
Leibniz vond het moderne binaire systeem uit, dat de symbolen 0 en 1 gebruikt om getallen en logische verklaringen weer te geven. Het moderne binaire systeem is een integraal onderdeel van de werking en werking van computers, hoewel Leibniz dit systeem enkele eeuwen vóór de uitvinding van de eerste moderne computer heeft ontdekt.
Er moet echter worden opgemerkt dat Leibniz zelf geen binaire getallen heeft ontdekt. Binaire getallen werden bijvoorbeeld al gebruikt door de oude Chinezen, wiens gebruik van binaire getallen werd erkend in Leibniz's papier dat zijn binaire systeem introduceerde ("Verklaring van Binair rekenkundig", dat werd gepubliceerd in 1703).
rekening
Leibniz ontwikkelde een complete theorie van integrale en differentiële calculus onafhankelijk van Newton, en was de eerste die over dit onderwerp publiceerde (1684 in tegenstelling tot Newton's 1693), hoewel beide denkers tegelijkertijd hun ideeën lijken te hebben ontwikkeld. Toen de Royal Society of London, wiens president toen Newton was, besliste wie eerst calculus ontwikkelde, gaven ze de eer voor de ontdekking van calculus aan Newton, terwijl de eer voor de publicatie op calculus naar Leibniz ging. Leibniz werd ook beschuldigd van het plagiaat van de calculus van Newton, wat een blijvende negatieve invloed op zijn carrière had.
Leibniz's calculus verschilde voornamelijk van de notatie van Newton. Interessant is dat veel studenten calculus tegenwoordig de voorkeur geven aan de notatie van Leibniz. Veel studenten gebruiken tegenwoordig bijvoorbeeld “dy / dx” om een afgeleide van y aan te geven met betrekking tot x, en een “S” -achtig symbool om een integraal aan te duiden. Newton daarentegen plaatste een punt over een variabele, zoals ẏ, om een afgeleide van y aan te geven met betrekking tot s, en had geen consistente notatie voor integratie.
matrices
Leibniz heeft ook een methode herontdekt om lineaire vergelijkingen in arrays of matrices te rangschikken, wat het manipuleren van die vergelijkingen veel eenvoudiger maakt. Een soortgelijke methode was voor het eerst ontdekt door Chinese wiskundigen jaren eerder, maar was in de steek gelaten.
Een standbeeld van Leibniz aan de universiteit van Leipzig. claudiodivizia / Getty Images. Bijdragen aan de filosofie
Monaden en filosofie van de geest
In de 17th eeuw bracht René Descartes de notie van dualisme naar voren, waarin de niet-fysieke geest gescheiden was van het fysieke lichaam. Dit deed de vraag rijzen hoe lichaam en geest precies aan elkaar gerelateerd zijn. In reactie daarop zeiden sommige filosofen dat de geest alleen kon worden verklaard in termen van fysieke materie. Leibniz daarentegen geloofde dat de wereld is gemaakt van 'monaden', die niet uit materie zijn gemaakt. Elke monade heeft op zijn beurt zijn eigen individuele identiteit, evenals zijn eigen eigenschappen die bepalen hoe ze worden waargenomen.
De monaden zijn bovendien door God, die ook een monade is, gearrangeerd om in perfecte harmonie samen te zijn. Dit legde Leibniz's visie op optimisme vast.
Optimisme
De beroemdste bijdrage van Leibniz aan de filosofie is misschien 'optimisme', het idee dat de wereld waarin we leven - die alles omvat wat bestaat en heeft bestaan 'de beste van alle mogelijke werelden is'. Het idee is gebaseerd op de veronderstelling dat God is een goed en rationeel wezen, en heeft naast deze nog vele andere werelden overwogen alvorens deze te kiezen om tot bestaan te komen. Leibniz verklaarde het kwaad door te stellen dat het tot een groter goed kan leiden, zelfs als een persoon negatieve gevolgen ondervindt. Hij geloofde verder dat alles met een reden bestond. En mensen, met hun beperkte gezichtspunt, kunnen het grotere goed niet zien vanuit hun beperkte uitkijkpunt.
De ideeën van Leibniz werden gepopulariseerd door de Franse schrijver Voltaire, die het niet eens was met Leibniz dat mensen in de 'beste van alle mogelijke werelden' leven. Het satirische boek van Voltaire Candide belachelijk dit idee door het karakter Pangloss te introduceren, die gelooft dat alles voor het beste is ondanks alle negatieve dingen die gaande zijn in de wereld.
bronnen
- Garber, Daniel. "Leibniz, Gottfried Wilhelm (1646-1716)." Routledge Encyclopedia of Philosophy, Routledge, www.rep.routledge.com/articles/biographical/leibniz-gottfried-wilhelm-1646-1716/v-1.
- Jolley, Nicholas, redacteur. De Cambridge Companion to Leibniz. Cambridge University Press, 1995.
- Mastin, Luke. "17e eeuwse wiskunde - Leibniz." Het verhaal van de wiskunde, Storyofmathematics.com, 2010, www.storyofmathematics.com/17th_leibniz.html.
- Tietz, Sarah. "Leibniz, Gottfried Wilhelm." ELS, Oktober 2013.
