Watervervuiling in stromen en rivieren

Ongeveer een derde van de rivieren en beken van het land worden routinematig beoordeeld op waterkwaliteit door het Environmental Protection Agency (EPA). Van de 1 miljoen mijlen onderzochte stromen had meer dan de helft wateren als aangetast beschouwd. Een stroom wordt gecategoriseerd als beperkt wanneer deze niet ten minste één van de toepassingen kan vervullen, waaronder een verscheidenheid aan functies zoals bescherming en voortplanting van vissen, recreatie en openbare watervoorziening. Hier zijn de 3 belangrijkste oorzaken van stroom- en riviervervuiling, in volgorde van belangrijkheid:

1. Bacteriën. Watervervuiling door bepaalde soorten bacteriën is zeker een probleem voor de menselijke gezondheid, omdat we bijzonder gevoelig zijn voor ziekteverwekkende darmbacteriën. Strandveiligheid wordt routinematig gemonitord door het aantal colibacteriën. Coliforme bacteriën bevolken de darm van dieren en zijn een goede indicator voor fecale besmetting. Wanneer er veel colibacteriën zijn, is de kans groot dat het water ook micro-organismen bevat dat ons ziek kan maken. Besmetting van darmbacteriën kan afkomstig zijn van gemeentelijke rioolwaterzuiveringsinstallaties die overlopen tijdens zware regengebeurtenissen, of van lekkende septische tanksystemen. Overvloedige dieren in de buurt van het water, bijvoorbeeld eenden, ganzen, meeuwen of vee, kunnen ook leiden tot bacteriële besmetting.
2. Sediment. Fijnkorrelige deeltjes zoals slib en klei kunnen van nature in het milieu voorkomen, maar wanneer ze in grote hoeveelheden in stromen komen, vormen ze een ernstig vervuilingsprobleem. Sedimenten komen van de vele manieren waarop grond op het land kan worden geërodeerd en in beken kan worden vervoerd. Veel voorkomende oorzaken van erosie zijn wegenbouw, bouwconstructie, ontbossing en agrarische activiteiten. Telkens wanneer er een significante verwijdering van de natuurlijke vegetatie is, bestaat het potentieel voor erosie. In de Verenigde Staten zijn uitgestrekte akkers een groot deel van het jaar onvruchtbaar en als gevolg daarvan spoelen regen en smeltende sneeuw de grond weg in beken en rivieren. In beken blokkeren sedimenten zonlicht en belemmeren zo de groei van waterplanten. Slib kan de grindbedden verstikken die nodig zijn voor vissen om eieren te leggen. Sedimenten die in het water blijven hangen worden uiteindelijk afgevoerd naar kustgebieden, waar ze het zeeleven beïnvloeden.
3. Voedingsstoffen. Vervuiling van voedingsstoffen vindt plaats wanneer overtollige stikstof en fosfor in een stroom of rivier terechtkomen. Deze elementen worden vervolgens opgepikt door algen, waardoor ze snel kunnen groeien ten koste van het aquatische ecosysteem. Overvloedige algenbloei kan leiden tot ophoping van toxines, zuurstofdalingen, visdoden en slechte omstandigheden voor recreatie. Vervuiling van voedingsstoffen en de daaropvolgende algenbloei zijn de oorzaak van het tekort aan drinkwater in Toledo in de zomer van 2014. Stikstof- en fosforvervuiling komt van inefficiënte rioolwaterzuiveringssystemen en van een gangbare praktijk in grootschalige boerderijen: kunstmest wordt vaak toegepast in velden in hogere concentraties dan de gewassen kunnen gebruiken, en het teveel komt in beekjes terecht. Geconcentreerde veehouderijen (bijvoorbeeld melkveebedrijven of veevoer) leiden tot grote ophopingen van mest, waarbij de afvoer van voedingsstoffen moeilijk te beheren is.

Het is niet verrassend dat de EPA de meest voorkomende bron van stroomvervuiling is als landbouw. Andere belangrijke bronnen van problemen zijn atmosferische depositie (meestal luchtvervuiling die met regenval in stromen wordt gebracht) en de aanwezigheid van dammen, reservoirs, stroomkanalen en andere technische structuren.

bronnen:

EPA. 2015. Waterkwaliteitsbeoordeling en TMDL-informatie. Nationale samenvatting van staatsinformatie.

Voedsel- en landbouworganisatie van de Verenigde Naties. Controle van watervervuiling door de landbouw.