Afvalverwijdering en recycling

Neem een ​​kijkje in je vuilnisbak. Hoeveel afval gooit uw gezin elke dag weg? Elke week? Waar gaat al dat afval heen??

Het is verleidelijk om te denken dat het afval dat we weggooien eigenlijk gaat weg, maar we weten beter. Hier is een blik op wat er daadwerkelijk gebeurt met al dat afval nadat het je blik heeft verlaten.

Vast afval Snelle feiten en definities

Allereerst de feiten. Wist je dat Amerikanen elk uur 2,5 miljoen plastic flessen weggooien? Elke dag genereert elke persoon die in de VS woont gemiddeld 2 kilogram (ongeveer 4,4 pond) afval. 

Vast stedelijk afval wordt gedefinieerd als het afval dat wordt geproduceerd door huizen, bedrijven, scholen en andere organisaties binnen de gemeenschap. Het verschilt van ander geproduceerd afval zoals bouwafval, landbouwafval of industrieel afval.

We gebruiken drie methoden om al dit afval aan te pakken: verbranding, storten en recycling.

• verbranding is een afvalbehandelingsproces waarbij vast afval wordt verbrand. In het bijzonder verbranden verbrandingsovens het organische materiaal in de afvalstroom.
• Een stortplaats is een gat in de grond ontworpen voor het begraven van vast afval. Stortplaatsen zijn de oudste en meest gebruikelijke methode voor afvalverwerking.
• recycling is het proces waarbij grondstoffen worden teruggewonnen en opnieuw worden gebruikt om nieuwe goederen te maken.

verbranding

Verbranding heeft vanuit milieuoogpunt enkele voordelen. Verbrandingsovens nemen niet veel ruimte in beslag. Ze vervuilen ook het grondwater niet. Sommige faciliteiten gebruiken zelfs de warmte die wordt gegenereerd door afval te verbranden om elektriciteit te produceren. Verbranding heeft ook een aantal nadelen. Ze laten een aantal verontreinigende stoffen in de lucht vrij en ongeveer 10 procent van wat wordt verbrand, blijft achter en moet op de een of andere manier worden verwerkt. Verbrandingsovens kunnen ook duur zijn om te bouwen en te gebruiken.

Sanitaire stortplaatsen

Vóór de uitvinding van de stortplaats gooiden de meeste mensen die in gemeenschappen in Europa woonden, gewoon hun afval op straat of buiten de stadspoorten. Maar ergens rond de 19e eeuw begonnen mensen zich te realiseren dat het ongedierte dat door al dat afval werd aangetrokken, ziekten verspreidde.

Lokale gemeenschappen begonnen stortplaatsen te graven die gewoon open gaten in de grond waren waar bewoners hun afval konden weggooien. Maar hoewel het goed was om het afval van de straat te krijgen, duurde het niet lang voordat stadsambtenaren beseften dat deze lelijke stortplaatsen nog steeds ongedierte aantrokken. Ze loogden ook chemicaliën uit de afvalstoffen en vormden verontreinigende stoffen die percolaat werden genoemd en die in stromen en meren liepen of in de plaatselijke grondwatervoorziening sijpelden.

In 1976 hebben de VS het gebruik van deze open dumps verboden en richtlijnen opgesteld voor het maken en gebruiken van sanitaire stortplaatsen. Dit soort stortplaatsen is ontworpen voor het vasthouden van stedelijk afval, bouwafval en landbouwafval en voorkomt dat het nabijgelegen land en water vervuilt.

De belangrijkste kenmerken van een stortplaats zijn:

• liners: Lagen van klei en plastic aan de onderkant en aan de zijkanten van de stortplaats die voorkomen dat percolaat in de bodem lekt.
• Percolaatbehandeling: Een opslagtank waar percolaten worden opgevangen en behandeld met chemicaliën zodat ze de watervoorziening niet vervuilen.
• Peilbuizen: Putten in de directe nabijheid van de stortplaats worden regelmatig getest om ervoor te zorgen dat verontreinigende stoffen niet in het water uitlogen.
• Verdichte lagen: Afval wordt in lagen verdicht om te voorkomen dat het ongelijkmatig bezinkt. Lagen zijn bekleed met plastic of schone grond.
• Ventilatiebuizen:Met deze buizen kunnen de gassen die worden geproduceerd als afval ontleedt - namelijk methaan en koolstofdioxide - in de atmosfeer ontsnappen en brand en explosies voorkomen.

Wanneer een stortplaats vol is, is deze bedekt met een kleikap om te voorkomen dat regenwater binnendringt. Sommige worden hergebruikt als parken of recreatiegebieden, maar overheidsvoorschriften verbieden het hergebruik van dit land voor woningbouw of agrarische doeleinden.

recycling

Een andere manier waarop vast afval wordt behandeld, is door de grondstoffen in de afvalstroom terug te winnen en opnieuw te gebruiken om nieuwe producten te maken. Recycling vermindert de hoeveelheid afval die moet worden verbrand of begraven. Het ontlast ook het milieu door de behoefte aan nieuwe hulpbronnen, zoals papier en metalen, te verminderen. Het totale proces van het creëren van een nieuw proces van een teruggewonnen, gerecycled materiaal kost ook minder energie dan het creëren van een product met nieuwe materialen.

Gelukkig zitten er veel materialen in de afvalstroom - zoals olie, banden, plastic, papier, glas, batterijen en elektronica - die kunnen worden gerecycled. De meeste gerecyclede producten vallen in vier hoofdgroepen: metaal, plastic, papier en glas.

Metaal: Het metaal in de meeste aluminium en stalen blikken is 100% recyclebaar, wat betekent dat het steeds opnieuw kan worden gebruikt om nieuwe blikken te maken. Toch gooien Amerikanen elk jaar meer dan $ 1 miljard weg in aluminium blikjes.

Plastic: Plastic wordt gemaakt van de vaste materialen of harsen die overblijven nadat olie (een fossiele brandstof) is geraffineerd om benzine te maken. Deze harsen worden vervolgens verwarmd en uitgerekt of gevormd om alles te maken, van zakken tot flessen tot kannen. Deze kunststoffen worden gemakkelijk uit de afvalstroom verzameld en omgezet in nieuwe producten.

Papier: De meeste papierproducten kunnen slechts enkele keren worden gerecycled omdat gerecycled papier niet zo sterk of stevig is als nieuwe materialen. Maar voor elke ton papier die wordt gerecycled, worden 17 bomen gered van logboekregistraties. 

Glas: Glas is een van de gemakkelijkste materialen om te recyclen en opnieuw te gebruiken omdat het steeds opnieuw kan worden gesmolten. Het is ook minder duur om glas van gerecycled glas te maken dan van nieuw materiaal omdat het gerecyclede glas bij een lagere temperatuur kan worden gesmolten.

Als u materialen al niet recyclet voordat ze uw vuilnisbak raken, is dit een goed moment om te beginnen. Zoals je kunt zien, veroorzaakt elk item dat in je afval wordt weggegooid een impact op de planeet.