De Vinland Sagas zijn vier middeleeuwse Viking-manuscripten die (onder andere) de verhalen vertellen over de Noorse kolonisatie van IJsland, Groenland en Noord-Amerika. Deze verhalen spreken van Thorvald Arvaldson, gecrediteerd met de Noorse ontdekking van IJsland; Thorvald's zoon Eirik the Red voor Groenland, en Eirik's zoon Leif (the Lucky) Eiriksson voor Baffin Island en Noord-Amerika.
Zoals elk historisch document, zelfs die waarvan bekend is dat ze authentiek zijn, zijn de sagen niet noodzakelijkerwijs feitelijk. Sommigen van hen werden honderden jaren na de gebeurtenissen geschreven; sommige verhalen waren tot legenden verweven; sommige verhalen zijn geschreven voor politiek gebruik van de dag of om heroïsche gebeurtenissen te markeren en niet-zo-heroïsche gebeurtenissen te bagatelliseren (of weg te laten).
De sagen beschrijven bijvoorbeeld het einde van de kolonie op Groenland als het resultaat van Europese piraterij en voortdurende veldslagen tussen de Vikingen en de Inuit-bewoners, genoemd door de Vikingen Skraelings. Archeologisch bewijs geeft aan dat de Groenlanders ook te maken hadden met uithongering en een verslechterend klimaat, wat niet wordt gemeld in de sagen.
Lange tijd verwierpen geleerden de sagen als literaire verzinsels. Maar anderen zoals Gisli Sigurdsson hebben de manuscripten opnieuw bezocht om een historische kern te vinden die kan worden gekoppeld aan Viking-verkenningen van de 10e en 11e eeuw. De opgeschreven versie van de verhalen is het resultaat van eeuwenlange orale tradities, waarin het verhaal mogelijk is samengevoegd met andere heroïsche legendes. Maar er is tenslotte archeologisch bewijs verzameld voor Noorse bezettingen in Groenland, IJsland en het Noord-Amerikaanse continent.
Er zijn ook discrepanties tussen de verschillende manuscripten. Twee belangrijke documenten - de Saga van Groenlanders en de Saga van Eirik de Rode - geven verschillende rollen aan Leif en de koopman Thorfinn Karlsefni. In de Greenlander's Saga zouden landen ten zuidwesten van Groenland per ongeluk zijn ontdekt door Bjarni Herjolfsson. Leif Eriksson was de leider van de Noorse eilanden op Groenland en Leif krijgt de eer voor het verkennen van de landen Helluland (waarschijnlijk Baffin Island), Markland ("Treeland", waarschijnlijk de zwaar beboste Labrador-kust) en Vinland (waarschijnlijk wat zuidoostelijk Canada is) ; Thorfinn heeft een ondergeschikte rol.
In Eirik the Red's Saga wordt de rol van Leif gebagatelliseerd. Hij wordt ontslagen als de toevallige ontdekker van Vinland; en de ontdekkingsreiziger / leiderschapsrol wordt gegeven aan Thorfinn. De Saga van Eirik de Rode werd geschreven in de 13e eeuw toen een van de nakomelingen van Thorfinn heilig werd verklaard; het kan, zeggen sommige historici, propaganda zijn van de aanhangers van deze man om de rol van zijn voorouder in de gewichtige ontdekkingen op te blazen. Historici vinden het prima om dergelijke documenten te decoderen.
Arnold, Martin. 2006. Atlantic Explorations and Settlements, pp. 192-214 in De Vikingen, cultuur en verovering. Hambledon Continuum, Londen.
Wallace, Birgitta L. 2003. L'Anse aux Meadows and Vinland: An Abandoned Experiment. Pp. 207-238 in Contact, continuïteit en instorting: de Noorse kolonisatie van de Noord-Atlantische Oceaan, uitgegeven door James H. Barrett. Brepols Publishers: Trunhout, België.
De houtsnede op deze pagina is niet van de Vinland-sagen, maar van een andere Viking-saga, de Saga van Erik Bloodaxe. Het toont de weduwe Gunnhild Gormsdóttir van Erik Bloodaxe die haar zonen ertoe aanzet Noorwegen in bezit te nemen; en het werd gepubliceerd in Snorre Sturlassons Heimskringla in 1235.
Arnold, Martin. 2006. Atlantic Explorations and Settlements, pp. 192-214 in De Vikingen, cultuur en verovering. Hambledon Continuum, Londen.
Wallace, Birgitta L. 2003. L'Anse aux Meadows and Vinland: An Abandoned Experiment. Pp. 207-238 in Contact, continuïteit en instorting: de Noorse kolonisatie van de Noord-Atlantische Oceaan, uitgegeven door James H. Barrett. Brepols Publishers: Trunhout, België.