Tropische Cycloon Kenmerken

Tropische depressies, tropische stormen, orkanen en tyfoons zijn allemaal voorbeelden van tropische cyclonen; georganiseerde systemen van wolken en onweersbuien die zich vormen boven warm water en roteren rond een lagedrukcentrum.

Een generieke term

samengesteld uit een systeem van onweersbuien dat een cyclonische rotatie rond een centrale kern of oog vertoont. EEN tropische cycloon is een generieke term voor een storm met een georganiseerd systeem van onweersbuien die niet gebaseerd zijn op een frontaal systeem. Lees Wat TC's worden genoemd van geboorte tot dissipatie voor meer informatie over hoe tropische cyclonen worden genoemd, afhankelijk van hun windstoten..

Tropische cyclonen worden niet alleen bepaalde dingen hier in de VS genoemd, afhankelijk van hoe sterk ze zijn, maar ze zijn ook bekend onder verschillende namen, afhankelijk van waar je bent in de wereld. In de Atlantische Oceaan en de oostelijke Stille Oceaan staan ​​tropische cyclonen bekend als orkanen. In de Westelijke Stille Oceaan staan ​​tropische cyclonen bekend als tyfoons. In de Indische Oceaan wordt een tropische cycloon eenvoudig een cycloon genoemd.

Onmisbare ingrediënten voor een tropische cycloon

Elke individuele tropische cycloon verschilt, maar verschillende kenmerken zijn gemeenschappelijk voor de meeste tropische cyclonen, waaronder:

• Een centrale lagedrukzone en hoge windsnelheden van minimaal 34 knopen. Op dit punt krijgen de stormen een vooraf bepaalde stormnaam. De meeste stormen gaan gepaard met veel regen en stormvloeden nabij de kust. Vaak, wanneer de stormen aan land komen, kan de tropische cycloon tornado's veroorzaken.

Een tropische cycloon heeft warme oceaantemperaturen nodig om zich te vormen. Temperaturen in de oceaan moeten minimaal 82 F zijn om te vormen. Warmte wordt onttrokken aan de oceanen en wordt een zogenaamde 'warmtemotor' genoemd. Hoge convectieve torens van wolken worden gevormd binnen de storm terwijl warm oceaanwater verdampt. Naarmate de lucht hoger stijgt, koelt en condenseert en komt latente warmte vrij waardoor nog meer wolken worden gevormd en de storm wordt gevoed.

Tropische cyclonen kunnen zich vormen wanneer aan deze voorwaarden wordt voldaan, maar ze zijn het meest vatbaar voor vormen tijdens de warme maanden van het seizoen (mei tot november op het noordelijk halfrond).

Rotatie en voorwaartse snelheid

Net als gewone lagedruksystemen zijn tropische cyclonen op het noordelijk halfrond tegen de klok in te wijten aan het Coriolis-effect. Het tegenovergestelde is waar op het zuidelijk halfrond.

De voorwaartse snelheid van een tropische cycloon kan een factor zijn bij het bepalen van de hoeveelheid schade die de storm zal veroorzaken. Als een storm langere tijd boven een gebied blijft, kunnen hevige regenval, harde wind en overstromingen een gebied ernstig treffen. De gemiddelde voorwaartse snelheid van een tropische cycloon is afhankelijk van de breedtegraad waar de storm zich momenteel bevindt. In het algemeen, op minder dan 30 graden van breedte, zullen de stormen gemiddeld ongeveer 20 mph bewegen. Hoe dichter de storm zich bevindt, de evenaar, hoe langzamer de beweging. Sommige stormen zullen zelfs voor een langere periode boven een gebied uitsteken. Na ongeveer 35 graden noorderbreedte beginnen de stormen snelheid te nemen.

Stormen kunnen ook met elkaar verstrikt raken in een proces dat bekend staat als het Fujiwhara-effect, waarbij tropische cyclonen met elkaar kunnen samenwerken.

Specifieke stormnamen in elk van de oceaanbekkens variëren op basis van conventionele naamgevingsmethoden. In de Atlantische Oceaan krijgen stormen bijvoorbeeld namen op basis van een alfabetische, vooraf bepaalde lijst van Atlantische orkaannamen. De namen van ernstige orkanen zijn vaak met pensioen.