De mysterieuze manen van Pluto

Planeet Pluto blijft een fascinerend verhaal vertellen terwijl wetenschappers over de gegevens van de Nieuwe horizonten missie in 2015. Lang voordat het kleine ruimtevaartuig het systeem passeerde, wist het wetenschapsteam dat er vijf manen waren, verre en mysterieuze werelden. Ze hoopten zoveel mogelijk van deze plaatsen van dichterbij te bekijken in een poging meer te begrijpen over hen en hoe ze zijn ontstaan. Terwijl het ruimtevaartuig voorbijschoot, maakte het close-upbeelden van Charon - Pluto's grootste maan en glimpen van de kleinere. Deze werden Styx, Nix, Kerberos en Hydra genoemd. De vier kleinere manen cirkelen in cirkelvormige paden, met Pluto en Charon rond elkaar cirkelen als de roos van een doelwit. Planetaire wetenschappers vermoeden dat Pluto's manen ontstonden in de nasleep van een gigantische botsing tussen ten minste twee objecten die in het verre verleden plaatsvonden. Pluto en Charon vestigden zich in een gesloten baan met elkaar, terwijl de andere manen zich verspreidden naar meer verre banen.

Charon

De grootste maan van Pluto, Charon, werd voor het eerst ontdekt in 1978, toen een waarnemer in het Naval Observatory een beeld vastlegde van wat er bijna uitzag als een "bult" die uit de zijkant van Pluto groeide. Het is ongeveer de helft van de grootte van Pluto en het oppervlak is meestal grijsachtig met gevlekte gebieden van roodachtig materiaal in de buurt van een paal. Dat polaire materiaal bestaat uit een stof genaamd "tholin", die bestaat uit methaan- of ethaanmoleculen, soms gecombineerd met stikstofijs en rood door constante blootstelling aan ultraviolet zonlicht. De ijsjes vormen zich als gassen van Pluto die worden overgebracht van en worden afgezet op Charon (dat slechts ongeveer 12.000 mijl afstand ligt). Pluto en Charon zijn opgesloten in een baan die 6,3 dagen duurt en ze houden steeds hetzelfde gezicht naar elkaar toe. Eens hebben wetenschappers overwogen dit een "binaire planeet" te noemen, en er is enige consensus dat Charon zelf een dwergplaneet zou kunnen zijn.

Hoewel het oppervlak van Charon frigide en ijzig is, blijkt het voor meer dan 50 procent te rocken in het interieur. Pluto zelf is meer rotsachtig en bedekt met een ijzige schil. Charons ijzige bedekking is meestal waterijs, met flarden van ander materiaal van Pluto, of afkomstig van onder het oppervlak door cryovolcanoes.

Nieuwe horizonten kwam dicht genoeg, niemand wist zeker wat te verwachten van het oppervlak van Charon. Het was dus fascinerend om het grijsachtige ijs te zien, gekleurd in vlekken met de tholins. Ten minste één grote kloof splitst het landschap en er zijn meer kraters in het noorden dan het zuiden. Dit suggereert dat er iets is gebeurd met Charon "boven water komen" en vele oude kraters bedekken.

De naam Charon komt van de Griekse legendes van de onderwereld (Hades). Hij was de schipper gestuurd om de zielen van de overledene over de rivier de Styx te brengen. Ter ere van de ontdekker van Charon, die naar de naam van zijn vrouw voor de wereld verwees, wordt het gespeld als Charon, maar uitgesproken als "SHARE-on". 

De kleinere manen van Pluto

Styx, Nyx, Hydra en Kerberos zijn kleine werelden die tussen twee en vier keer de afstand van Charon tot Pluto cirkelen. Ze zijn vreemd gevormd, wat geloofwaardigheid verleent aan het idee dat ze deel uitmaakten van een botsing in het verleden van Pluto. Styx werd ontdekt in 2012 terwijl astronomen gebruikten Hubble-ruimtetelescoop om het systeem te zoeken naar manen en ringen rond Pluto. Het lijkt een langwerpige vorm te hebben en is ongeveer 3 bij 4,3 km.

Nyx draait rond Styx en werd in 2006 gevonden samen met Hydra in de verte. Het is ongeveer 33 bij 25 bij 22 mijl breed, waardoor het ietwat vreemd gevormd is en het duurt bijna 25 dagen om een ​​baan rond Pluto te maken. Het kan enkele van dezelfde tholins hebben als Charon verspreid over het oppervlak, maar Nieuwe horizonten kwam niet dichtbij genoeg om veel details te krijgen.

Hydra is de verste van de vijf manen van Pluto, en Nieuwe horizonten kon er een redelijk goed beeld van krijgen terwijl het ruimteschip voorbijging. Er lijken een paar kraters op het hobbelige oppervlak te zijn. Hydra meet ongeveer 34 bij 25 mijl en duurt ongeveer 39 dagen om een ​​baan rond Pluto te maken.

De meest mysterieus ogende maan is Kerberos, die er hobbelig en misvormd uitziet in de Nieuwe horizonten missie afbeelding. Het lijkt een dubbellobbige wereld te zijn van ongeveer 11 12 x 3 mijl breed. Het duurt iets meer dan 5 dagen om één reis rond Pluto te maken. Over Kerberos is niet veel meer bekend, dat in 2011 werd ontdekt door astronomen Hubble-ruimtetelescoop.

Hoe hebben Pluto's manen hun naam gekregen?

Pluto is vernoemd naar de god van de onderwereld in de Griekse mythologie. Dus toen astronomen de manen in een baan ermee wilden noemen, keken ze naar dezelfde klassieke mythologie. Styx is de rivier die dode zielen moesten oversteken om naar Hades te komen, terwijl Nix de Griekse godin van de duisternis is. Hydra is een veelkoppige slang waarvan wordt gedacht dat hij met de Griekse held Heracles heeft gevochten. Kerberos is een alternatieve spelling voor Cereberus, de zogenaamde "Hound of Hades" die de poorten naar de onderwereld bewaakte in de mythologie.

Dat Nieuwe horizonten is ver voorbij Pluto, het volgende doel is een kleine dwergplaneet in de Kuipergordel. Die zal op 1 januari 2019 voorbijgaan. De eerste verkenning van dit verre gebied heeft veel geleerd over het Pluto-systeem en het volgende belooft even interessant te worden omdat het meer onthult over het zonnestelsel en zijn verre werelden.