De Capgras-waan

In 1932 beschreven de Franse psychiater Joseph Capgras en zijn stagiaire Jean Reboul-Lachaux Madame M., die erop stond dat haar man eigenlijk een bedrieger was die precies op hem leek. Ze zag niet slechts één bedrieger, maar minstens 80 verschillende in de loop van tien jaar. In feite vervingen doppelgangers veel van de mensen in het leven van Madame M., inclusief haar kinderen, die volgens haar waren ontvoerd en vervangen door identieke baby's.

Wie waren deze namaakmensen en waar kwamen ze vandaan? Het bleek dat ze eigenlijk de individuen zelf waren - haar man, haar kinderen - maar ze kenden Madame M. niet vertrouwd, hoewel ze kon herkennen dat ze er hetzelfde uitzagen. 

De Capgras-waan

Madame M. had de Capgras-waan, wat de overtuiging is dat mensen, vaak geliefden, niet zijn wie ze lijken te zijn. In plaats daarvan geloven mensen die de Capgras Delusion ervaren dat deze mensen zijn vervangen door dubbelgangers of zelfs robots en aliens die in het vlees van onwetende mensen zijn gekropen. De waan kan zich ook uitstrekken tot dieren en objecten. Iemand met Capgras Delusion zou bijvoorbeeld kunnen geloven dat zijn favoriete hamer is vervangen door een exact duplicaat. 

Deze overtuigingen kunnen ongelooflijk verontrustend zijn. Madame M. geloofde dat haar ware echtgenoot was vermoord en scheidde van haar "vervangende" echtgenoot. Alan Davies verloor alle genegenheid voor zijn vrouw en noemde haar 'Christine Two' om haar te onderscheiden van zijn 'echte' vrouw, 'Christine One'. Maar niet alle reacties op de Capgras-waan zijn negatief. Een ander naamloos individu, hoewel verbijsterd door het uiterlijk van wie hij voelde dat het een nepvrouw en kinderen waren, leek nooit geagiteerd of boos op hen.

Oorzaken van de Capgras-waan

De Capgras Delusion kan in veel situaties voorkomen. Bijvoorbeeld, bij iemand met schizofrenie, Alzheimer of een andere cognitieve stoornis, kan de Capgras-waan een van de verschillende symptomen zijn. Het kan ook ontstaan ​​bij iemand die hersenschade oploopt, zoals door een beroerte of koolmonoxidevergiftiging. De waan zelf kan tijdelijk of permanent zijn. 

Gebaseerd op studies met personen met zeer specifieke hersenletsels, zijn de belangrijkste hersengebieden waarvan wordt gedacht dat ze betrokken zijn bij Capgras Delusion de inferotemporale cortex, die helpt bij gezichtsherkenning, en het limbisch systeem, dat verantwoordelijk is voor emoties en geheugen. 

Er zijn verschillende verklaringen voor wat er op cognitief niveau zou kunnen gebeuren. 

Een theorie zegt dat om je moeder als je moeder te identificeren, je hersenen niet alleen (1) je moeder moeten herkennen, maar (2) een onbewuste, emotionele reactie hebben, zoals een gevoel van vertrouwdheid, wanneer je haar ziet. Deze onbewuste reactie bevestigt aan je hersenen dat, ja, dit is je moeder en niet alleen iemand die op haar lijkt. Het Capgras-syndroom treedt op wanneer deze twee functies beide nog steeds werken, maar niet meer kunnen "koppelen", zodat wanneer u uw moeder ziet, u niet die extra bevestiging krijgt dat ze zich vertrouwd voelt. En zonder dat gevoel van vertrouwdheid, denk je uiteindelijk dat ze een bedrieger is, hoewel je misschien nog andere dingen in je leven herkent. 

Eén probleem met deze hypothese: mensen met de Capgras-waan geloven meestal dat alleen bepaalde mensen in hun leven doppelgängers zijn, niet iedereen. Het is onduidelijk waarom de Capgras Delusion sommige mensen zou selecteren, maar andere niet. 

Een andere theorie suggereert dat de Capgras Delusion een kwestie van "geheugenbeheer" is. Onderzoekers noemen dit voorbeeld: Zie het brein als een computer en je herinneringen als bestanden. Wanneer u een nieuwe persoon ontmoet, maakt u een nieuw bestand. Elke interactie die u vanaf dat moment met die persoon hebt gehad, wordt in dat bestand opgeslagen, zodat u, wanneer u iemand ontmoet die u al kent, toegang krijgt tot dat bestand en deze herkent. Iemand met Capgras Delusion, daarentegen, kan nieuwe bestanden maken in plaats van toegang te krijgen tot de oude, zodat, afhankelijk van de persoon, Christine Christine One en Christine Two wordt, of uw ene echtgenoot echtgenoot 80 wordt.

De Capgras-waan behandelen

Aangezien wetenschappers niet helemaal zeker zijn wat Capgras Delusion veroorzaakt, is er geen voorgeschreven behandeling. Als de Capgras-waan een van de meerdere symptomen is die het gevolg zijn van een bepaalde aandoening, zoals schizofrenie of Alzheimer, kunnen veelgebruikte behandelingen voor die aandoeningen, zoals antipsychotica voor schizofrenie of medicijnen die het geheugen voor de ziekte van Alzheimer bevorderen, helpen. In het geval van hersenletsels kunnen de hersenen uiteindelijk de verbindingen tussen emotie en herkenning herstellen.

Een van de meest effectieve behandelingen is echter een positieve, gastvrije omgeving waarin u de wereld van het individu betreedt met Capgras Delusion. Vraag jezelf af hoe het moet zijn om plotseling in een wereld te worden gegooid waar je geliefden bedriegers zijn, en versterk, niet correct, wat ze al weten. Zoals met veel verhaallijnen voor sciencefictionfilms, wordt de wereld een veel enger plek als je niet weet of iemand echt is wie hij lijkt te zijn, en je moet bij elkaar blijven om veilig te blijven. 

bronnen

• Slachtoffer van auto-ongeluk wint £ 130.000 voor 'bedrieger' vrouw, Amelia Gentleman, The Guardian
• Alexander, M. P. "Capgras-syndroom: een reduplicatief fenomeen." Neurocase, vol. 4, nee. 3, januari 1998, pp. 255-264., Doi: 10.1093 / neucas / 4.3.255.
• Ellis, H.d. en Andrew W. Young. "Accounting voor waanvoorstellingen." Gezicht en geest, November 1998, pp. 225-244., Doi: 10.1093 / acprof: oso / 9780198524205.003.0008.
• Hirstein, W. en V. S. Ramachandran. "Capgras-syndroom: een nieuwe probe voor het begrijpen van de neurale representatie van de identiteit en bekendheid van personen." Proceedings van de Royal Society B: Biological Sciences, vol. 264, nee. 1380, 1997, pp. 437-444., Doi: 10.1098 / rspb.1997.0062.