Komodo Dragon Feiten

De Komodovaraan (Varanus komodoensis) is vandaag de grootste hagedis op het aardoppervlak. Een oude soort reptiel, het verscheen voor het eerst op de planeet meer dan 100 miljoen jaar geleden - hoewel het niet bekend was bij de westerse wetenschap tot 1912. Voor die tijd was het in het Westen alleen bekend door geruchten over het leven als een draakachtige hagedis op de Kleine Soenda-eilanden van de Stille Oceaan.

Snelle feiten: Komodo Dragon

• Wetenschappelijke naam: Varanus komodoensis
• Veelvoorkomende namen): Komodo-draak, Komodo-monitor
• Basic Animal Group: Reptiel
• Grootte: 6 tot 10 voet 
• Gewicht: 150-360 pond
• Levensduur: Tot 30 jaar 
• Eetpatroon: Carnivoor
• Habitat: Specifieke Indonesische eilanden
• Behoud Toestand: Kwetsbaar 

Beschrijving

Volgroeide Komodo-draken groeien meestal tot zes tot 10 voet en kunnen 150 pond wegen, hoewel individuele exemplaren zo zwaar kunnen zijn als 350 pond. Ze zijn saai bruin, donkergrijs of roodachtig van kleur, terwijl jongeren groen zijn met gele en zwarte strepen.

Komodovaranen zijn massief en krachtig ogend met gebogen benen en gespierde staarten. Hun hoofden zijn lang en plat, en hun snuiten zijn afgerond. Hun schilferige huid is meestal een combinatie van zandkleur en grijs, voor een goede camouflage. In beweging rollen ze heen en weer; tegelijkertijd flikkeren hun gele tongen in en uit hun mond.

Jamie Lamb - ongrijpbare-images.co.uk/Getty Images

Habitat en distributie

Komodovaranen hebben het kleinste thuisbereik van alle grote roofdieren: ze leven op bepaalde kleine Indonesische eilanden van de Lesser Sunda-groep, waaronder Rintja, Padar, Gila Motang en Flores, en Komodo, in habitats variërend van stranden tot bossen tot bergtoppen.

Dieet en gedrag

Komodovaranen eten bijna elk soort vlees, inclusief zowel levende dieren als aas. Kleinere, jongere draken eten kleine hagedissen, slangen en vogels, terwijl volwassenen de voorkeur geven aan apen, geiten en herten. Ze zijn ook kannibalistisch.

Deze hagedissen zijn de toproofdieren van hun Indonesische eilandecosystemen; ze vangen af ​​en toe levende prooien door zich te verstoppen in de vegetatie en hun slachtoffers in een hinderlaag te lokken, hoewel ze meestal de voorkeur geven aan reeds dode dieren. (De enorme omvang van de Komodovaraan kan zelfs worden verklaard door het eilandecosysteem: net als de lang uitgestorven Dodovogel heeft deze hagedis geen natuurlijke roofdieren.)

Komodovaranen hebben een goed gezichtsvermogen en voldoende gehoor, maar vertrouwen vooral op hun acute reukvermogen om potentiële prooien te detecteren; deze hagedissen zijn ook uitgerust met lange, gele, diep gevorkte tongen en scherp gekartelde tanden, en hun afgeronde snuiten, sterke ledematen en gespierde staarten zijn ook handig bij het richten op hun diner (niet te vergeten bij het omgaan met anderen van hun eigen soort) : Wanneer Komodo-draken elkaar in het wild tegenkomen, heerst de dominante persoon, meestal de grootste man.) Van hongerige Komodo-draken is bekend dat ze met snelheden van meer dan 10 mijl per uur rennen, althans voor korte reeksen, waardoor ze enkele van de snelste hagedissen op de planeet.

Mi. Sha / Getty-afbeeldingen

Reproductie en nakomelingen

Het Dragon-paringseizoen van Komodo beslaat de maanden juli en augustus. In september graven de vrouwtjes eierkamers, waarin ze koppelingen van maximaal 30 eieren leggen. De aanstaande moeder bedekt haar eieren met bladeren en ligt dan over het nest om de eieren op te warmen totdat ze uitkomen, wat een ongewoon lange draagtijd van zeven of acht maanden vereist.

De pasgeboren kuikens zijn kwetsbaar voor predatie door vogels, zoogdieren en zelfs volwassen Komodo-draken; om deze reden rennen de jongeren in bomen, waar een boomlevensstijl hen toevlucht biedt tot hun natuurlijke vijanden totdat ze groot genoeg zijn om zichzelf te verdedigen.

Beschermingsstatus

Komodovaranen worden vermeld als Kwetsbaar. Volgens de website van de San Diego Zoo:

"Een studie schatte de populatie Komodo-draken in Komodo Nationaal Park op 2.405. Een andere studie schatte tussen 3.000 en 3.100 individuen. Op het veel grotere eiland Flores, dat buiten het Nationaal Park ligt, is het aantal draken geschat op 300 tot 500 dieren. "

Hoewel de populatie min of meer stabiel is, blijft de Komodo-habitat krimpen door toenemende menselijke aantasting.

Komodo Dragon Venom

Er is enige controverse geweest over de aanwezigheid van gif, of het gebrek daaraan, in het speeksel van de Komodovaraan. In 2005 suggereerden onderzoekers in Australië dat Komodo-draken (en andere monitorhagedissen) mild giftige beten hebben, wat kan leiden tot zwelling, schietpijn en verstoring van bloedstolling, althans bij menselijke slachtoffers; deze theorie moet echter nog breed worden aanvaard. Er is ook de mogelijkheid dat het speeksel van Komodo-draken schadelijke bacteriën overbrengt, die zich op de rottende stukjes vlees tussen de tanden van dit reptiel zouden nestelen. Dit zou de Komodo-draak echter niets bijzonders maken; al tientallen jaren wordt er gespeculeerd over de "septische beten" die worden opgelegd door vleesetende dinosaurussen!

bronnen

• "Komodovaraan." National Geographic, 24 sept. 2018, www.nationalgeographic.com/animals/reptiles/k/komodo-dragon/.
• "Komodovaraan." San Diego Zoo Werelddieren en planten, animals.sandiegozoo.org/animals/komodo-dragon.
• "Komodovaraan." Smithsonian's National Zoo, 9 juli 2018, nationalzoo.si.edu/animals/komodo-dragon.