Persoonlijk voornaamwoorden gebruiken in het Spaans

Spaanse voornaamwoorden worden meestal gebruikt net als hun Engelse tegenhangers. Het grootste verschil is dat voornaamwoorden (gebruikt om te vertellen wie of wat de actie van het hoofdwerkwoord in een zin uitvoert) kunnen worden weggelaten waar ze nodig zijn in het Engels.

Met andere woorden, voornaamwoorden in het Spaans worden voornamelijk gebruikt voor duidelijkheid of nadruk.

De 12 persoonlijke voornaamwoorden van het Spaans

• yo - ik
• tú - u (bekend in het enkelvoud)
• usted - u (enkelvoud formeel)
• él, ella - hij zij
• nosotros, nosotras - wij
• vosotros, vosotras - u (meervoud bekend)
• ustedes - u (meervoud formeel)
• ellos, Ellas - ze

Deze worden persoonlijke subject-voornaamwoorden genoemd om ze te onderscheiden van de demonstratieve voornaamwoorden, het equivalent van woorden zoals 'dit' en 'die'. Er is ook een voornaamwoord ello, dat kan het ruwe equivalent zijn van 'het', maar het wordt zelden gebruikt.

Merk echter op dat él, ella, ellos, en Ellas meestal verwijzen naar mensen of dieren, ze kunnen soms verwijzen naar levenloze objecten, waarbij het voornaamwoord overeenkomt met het grammaticale geslacht van het object of objecten waarnaar wordt verwezen.

vosotros en vosotras worden zelden gebruikt in het grootste deel van Latijns-Amerika, waar ustedes kan zelfs worden gebruikt wanneer u met goede vrienden of kinderen praat.

Hoe voornaamwoorden te gebruiken of weg te laten

Omdat werkwoordvervoeging vaak suggereert wie of wat het onderwerp van een zin is, kun je het voornaamwoord juist weglaten of op verschillende plaatsen in de zin plaatsen. "Voy a la escuela,""yo voy a la escuela,""voy yo a la escuela,"en"voy a la escuela yo"zijn allemaal grammaticaal correcte manieren om te zeggen:" Ik ga naar school "(hoewel de laatste optie zeer ongewoon zou zijn, behalve als het om een ​​poëtisch effect wordt gezegd). Maar de plaatsing van het voornaamwoord kan een verschil maken in hoe de zin wordt begrepen.

Bekijk de onderstaande zinnen om te zien hoe deze voornaamwoorden worden gebruikt. Onderwerp voornaamwoorden, indien gebruikt, zijn vetgedrukt:

• Mi hermano es muy inteligente. Es dokter. (Mijn broer is intelligent. Hij is een arts.) - In de tweede zin is geen voornaamwoord nodig, omdat het onderwerp van de zin duidelijk wordt door de context en de werkwoordsvorm.
• Mis mejores amigos se llaman Roberto, Ahmad y Suzanne. Zoon estudiantes. (Mijn beste vrienden zijn Roberto, Ahmad en Suzanne. Ze zijn studenten.) - Het voornaamwoord is niet nodig in de tweede Spaanse zin en wordt normaal niet gebruikt omdat het duidelijk is naar wie wordt verwezen.
• Es fácil comprender el libro. (Het boek is gemakkelijk te begrijpen.) - Er wordt geen voornaamwoord gebruikt om een ​​onpersoonlijk gebruik van 'het' te vertalen.
• Mi hermano y su esposa son inteligentes. Él es doctor, y ella es abogada. (Mijn broer en zijn vrouw zijn intelligent. Hij is een arts en zij is een advocaat.) - In dit geval spreekt het onderwerp uit él en ella worden gebruikt voor de duidelijkheid.
• Tú, ella y yo vamos al cine. (Jij, zij en ik gaan naar de film.) - Merk op dat in deze constructie de eerste persoon meervoudsvorm van het werkwoord (degene die zou worden gebruikt met het equivalent van "wij") wordt gebruikt. Het is dus mogelijk om die werkwoordsvorm te gebruiken zonder het voornaamwoord nosotros.
• Hazlo. (Doe het.) Hazlo tú. (U doet het.) - In een opdracht als deze heeft de toevoeging van het onderwerp vaak een soortgelijk effect als het gebruik ervan in het Engels. Hoewel grammaticaal niet nodig is, dient de toevoeging van het onderwerp om extra nadruk te leggen op het onderwerp.
• Ella canta bien. (Ze zingt mooi.) Canta bien ella. Ze zingt mooi. - Het voornaamwoord zou in de eerste zin worden gebruikt als er geen context is om duidelijk aan te geven over wie er wordt gesproken. Door te plaatsen ella aan het einde van de tweede zin legt de spreker veel nadruk op het voornaamwoord. De nadruk in de tweede zin ligt op de zanger en niet op het zingen.
• ¿Vas a salir? (Ga je weg?) ¿Vas a salir tú? (Ga je weg?) - De eerste zin is een eenvoudige, niet-verbogen vraag. Maar de tweede, door het onderwerp aan het einde van de zin toe te voegen, legt een sterke nadruk op de persoon die vertrekt. Een mogelijke vertaling kan zijn: "Gaat u weg?" Of je kunt het Engels als "Are u weggaan? "met nadruk op of" jij ".
• Nunca va ella al centro. (Ze gaat nooit de stad in.) Ya ha salido él. (Hij is al vertrokken.) - Het is gebruikelijk wanneer bepaalde bijwoorden een zin beginnen om het bijwoord onmiddellijk te volgen met het werkwoord, gevolgd door het onderwerp. Er is geen speciale nadruk op het onderwerp bedoeld. Bijwoorden die vaak op deze manier worden gebruikt, zijn onder meer nunca, ya, bastante, en quizás.
• - Te amo, dijo él. - También te amo, respondió ella. ("Ik hou van je", zei hij. "Ik hou ook van jou," antwoordde ze.) - Bij het rapporteren van wat mensen hebben gezegd, is het gebruikelijk het onderwerp voornaamwoord na werkwoorden te gebruiken zoals decir (zeggen), preguntar (om te vragen), en antwoorder (antwoorden). Er is geen speciale nadruk op de spreker bedoeld. (Opmerking: de streepjes in de Spaanse zinnen zijn een soort aanhalingsteken.)