Overgankelijke en intransitieve werkwoorden in het Duits

Wanneer u naar een werkwoordingang in een Duits-Engels woordenboek kijkt, vindt u altijd een van beide v.t. of V.I. geschreven na het werkwoord. Deze letters staan ​​voor een overgankelijk werkwoord (v.t.) en een intransitief werkwoord (V.I.) en het is belangrijk dat u die letters niet negeert. Ze geven aan hoe u het werkwoord correct kunt gebruiken wanneer u in het Duits spreekt en schrijft.

Overgankelijk (v.t.) Werkwoorden

De meeste Duitse werkwoorden zijn overgankelijk. Dit soort werkwoorden neemt altijd het beschuldigende geval aan wanneer het in een zin wordt gebruikt. Dit betekent dat het werkwoord moet worden aangevuld met een object om zinvol te zijn.

• Du magst ihn. (Je vindt hem leuk.) De zin klinkt onvolledig als je alleen zegt: Du magst. (Je houdt van.)

Overgankelijke werkwoorden kunnen in de passieve stem worden gebruikt. De uitzonderingen zijn haben (hebben), besitzen (bezitten), Kennen (om te weten), en wissen (weten).

Overgankelijke werkwoorden worden gebruikt in de perfecte en verleden perfecte tijden (als een actieve stem) met het helpende werkwoord haben.

• Ich habe ein Geschenk gekauft. (Ik heb een cadeau gekocht.)

De aard en betekenis van sommige overgankelijke werkwoorden vereisen dat ze worden aangevuld met een dubbele beschuldiging in een zin. Deze werkwoorden zijn abfragen (te ondervragen), abhören (luisteren naar), Kosten (om geld / iets te kosten), Onderwijs (om les te geven), en nennen (benoemen).

• Sie lehrte ihn die Grammatik. (Ze leerde hem grammatica.)

Intransitief (V.I.) Werkwoorden

Intransitieve werkwoorden worden in het Duits minder vaak gebruikt, maar het is nog steeds belangrijk om ze te begrijpen. Dit soort werkwoorden heeft geen direct object en neemt altijd het datieve of genitieve geval aan wanneer het in een zin wordt gebruikt.

• Sie hilft ihm. (Ze helpt hem.)

Intransitieve werkwoorden kunnen niet worden gebruikt in de passieve stem. De uitzondering op deze regel is wanneer u het voornaamwoord gebruikt es in bepaalde omstandigheden.

• Es wurde gesungen. (Er werd gezongen.)

Intransitieve werkwoorden die een actie of een verandering van staat uitdrukken, worden gebruikt in de perfecte en verleden perfecte tijden, evenals futur II met het werkwoord Sein. Onder deze werkwoorden zijn gehen (gaan), gedaald (vallen), laufen (om te rennen, lopen), schwimmen (zwemmen), sinken (om te zinken), en springen (springen).

• Wir sind schnell gelaufen. (We liepen snel.)

Alle andere intransitieve werkwoorden zullen gebruiken haben als het helpende werkwoord. Deze werkwoorden omvatten arbeiten (werken), gehorchen (gehoorzamen), Schauen (om te zien, kijken) en warten (wachten). 

• Er hat mir gehorcht. (Hij luisterde naar mij.)

Sommige werkwoorden kunnen beide zijn

Veel werkwoorden kunnen ook zowel transitief als intransitief zijn. Welke u gebruikt, hangt af van de context, zoals we kunnen zien in deze voorbeelden van werkwoorden fahren (rijden):

• Ich habe das Auto gefahren. (Transitiv) (ik reed met de auto.)
• Heute morgen bin ich durch die Gegend gefahren. (Intransitiv) Ik reed vandaag door de buurt.

Vergeet niet om de transitieve aan een direct object te koppelen om te bepalen of u de transitieve of de intransitieve vorm gebruikt. Doe je iets met iets? Dit helpt je ook om die werkwoorden te identificeren die beide kunnen zijn.