Spaans werkwoord Haber Vervoeging

Het werkwoord haber heeft twee verschillende toepassingen en betekenissen, evenals twee verschillende vervoegingspatronen. Haber wordt gebruikt als een onpersoonlijk werkwoord en betekent "er is" of "er zijn", en het wordt ook gebruikt als een hulpwerkwoord. Dit artikel bevat haber vervoegingen als een onpersoonlijk werkwoord in de indicatieve stemming (heden, verleden, voorwaardelijk en toekomst), de conjunctieve stemming (heden en verleden), de gebiedende wijs en andere werkwoordsvormen. Je kunt ook de vervoegingen vinden waarin haber wordt gebruikt als een hulpwerkwoord.

Haber als een onpersoonlijk werkwoord

Haber kan worden gebruikt als een onpersoonlijk werkwoord dat in het Engels wordt vertaald als "er is" of "er zijn". Het feit dat het een onpersoonlijk werkwoord is, betekent dat er geen onderwerp is, en het is dus alleen vervoegd in de derde persoon enkelvoud. Bijvoorbeeld, Hay un estudiante en la clase (Er is een student in de klas) of Hay muchos estudiantes en la clase (Er zijn veel studenten in de klas). Deze vorm van haber kan ook betekenen "plaatsvinden", Habrá una reunión mañana (Er vindt morgen een vergadering plaats), of 'om plaats te vinden' Ayer hubo un accidente (Gisteren heeft zich een ongeluk voorgedaan).

Het werkwoord haber wordt ook gebruikt in verschillende idiomen, zoals haber de en haber que, die beide worden gevolgd door een infinitief werkwoord en de noodzaak tot iets uitdrukken.

De onderstaande tabellen tonen de vervoegingen van haber, en dat zul je merken, omdat het een onpersoonlijk werkwoord is, haber kan niet worden gebruikt in de gebiedende wijs. Ook kun je dat zien met deze betekenis van haber, in alle verschillende werkwoordstijden wordt alleen de derde persoon enkelvoud gebruikt.

Haber Aanwezig Indicatief

De vorm van haber in de huidige indicatieve tijd is volledig onregelmatig.

Hooi er is er zijn Hay una fiesta en mi casa.
Hay muchas fiestas en mi casa.

Haber Preterite Indicatief

Dit werkwoord is ook onregelmatig in de preterite indicatieve tijd.

Hubo er was er waren Hubo una fiesta en mi casa.
Hubo muchas fiestas en mi casa.

Haber Imperfect Indicatief

De imperfecte indicatieve vervoeging van haber is regelmatig.

había er was er waren Había una fiesta en mi casa.
Había muchas fiestas en mi casa.

Haber Future Indicatief

De toekomst indicatief voor haber is onregelmatig omdat in plaats van het infinitief als de stengel te gebruiken, haber, je moet de stengel gebruiken Habr-.

Habra er zal zijn Habrá una fiesta en mi casa.
Habrá muchas fiestas en mi casa.

Haber Periphrastic Future Indicatief 

Vergeet niet om de periphrastic toekomst te vervoegen met de huidige indicatieve vervoeging van het werkwoord ir (om te gaan), gevolgd door het voorzetsel a en de infinitief van het werkwoord.

Va a haber er zal zijn / er zullen zijn Va a haber una fiesta en mi casa.
Va a haber muchas fiestas en mi casa.

Haber Present Progressive / Gerund Form

Het gerund of onvoltooid deelwoord wordt gevormd met het einde -iendo (voor -er werkwoorden). Het kan worden gebruikt om het huidige progressieve te vormen, hoewel het werkwoord haber wordt niet zo vaak gebruikt.

Present Progressive van Haber está habiendo Er is / Er zijn Está habiendo una fiesta en mi casa.
Está habiendo muchas fiestas en mi casa.

Haber voltooid deelwoord

Het voltooid deelwoord van haber wordt gevormd met het einde -Ik doe.

Present Perfect van Haber ha habido Er is / Er zijn geweest Ha habido una fiesta en mi casa.
Ha habido muchas fiestas en mi casa.

Haber voorwaardelijke indicatie

Net als de toekomende tijd is de vervoeging van de conditional onregelmatig, omdat deze de stengel gebruikt Habr-.

Habría er zou zijn Habría una fiesta en mi casa si no estuvieran mis padres.
Habría muchas muchas fiestas en mi casa si no estuvieran mis padres.

Haber Present Subjunctief

De vervoeging van haber is onregelmatig (vergelijkbaar met de huidige indicatieve vervoeging).

Haya dat er is / dat er zijn Mis amigos quieren que haya una fiesta en mi casa.
Mis amigos quieren que haya muchas fiestas en mi casa
.

Haber Imperfect Subjunctief

Merk op dat er twee opties zijn voor het vervoegen van de onvolmaakte conjunctief.

Optie 1

hubiera dat er was / dat er waren Mis amigos querían que hubiera una fiesta en mi casa.
Mis amigos querían que hubiera muchas fiestas en mi casa.

Optie 2

Hubiese dat er was / dat er waren Mis amigos querían que hubiese una fiesta en mi casa.
Mis amigos querían que hubiese muchas fiestas en mi casa.

Haber Vervoeging als een hulpwerkwoord

Haber is de meest voorkomende van de hulpwerkwoorden in het Spaans, omdat het wordt gebruikt om de perfecte tijden te vormen. Het is het equivalent van het Engelse 'hebben' als een hulpwerkwoord, maar het moet niet worden verward bij het gebruik van 'hebben' met de betekenis 'bezitten', wat meestal tener.

De onderstaande tabellen tonen de samengestelde tijden waarin haber wordt gebruikt als een hulpwerkwoord. De voorbeelden gebruiken het voltooid deelwoord van het werkwoord hablar (om te praten) om de hulpfunctie van te demonstreren haber.

Aanwezig Perfect Indicatief

yo hij hablado ik heb gepraat Yo hij hablado con el jefe.
heeft hablado Je hebt gepraat Tú heeft hablado todo el día.
Usted / él / ella ha hablado Jij / hij / zij heeft gepraat Ella ha hablado italiano.
Nosotros hemos hablado Wij hebben gepraat Nosotros hemos hablado por teléfono.
vosotros habéis hablado Je hebt gepraat Vosotros habéis hablado conmigo.
Ustedes / ellos / Ellas Han Hablado Jij / zij hebben gepraat Ellos han hablado un rato.

Past perfect aan

yo había hablado Ik had gepraat Yo había hablado con el jefe.
habías hablado Je had gepraat Tú habías hablado todo el día.
Usted / él / ella había hablado Jij / hij / zij had gepraat Ella había hablado italiano.
Nosotros habíamos hablado We hadden gepraat Nosotros habíamos hablado por teléfono.
vosotros habíais hablado Je had gepraat Vosotros habíais hablado conmigo.
Ustedes / ellos / Ellas habían hablado Jij / zij hadden gepraat Ellos habían hablado un rato.

Toekomst Perfect Indicatief

yo habré hablado Ik zal gepraat hebben Yo habré hablado con el jefe.
habrás hablado Je zult gepraat hebben Tú habrás hablado todo el día.
Usted / él / ella habrá hablado Jij / hij / zij zal hebben gepraat Ella habrá hablado italiano.
Nosotros habremos hablado We zullen gepraat hebben Nosotros habremos hablado por teléfono.
vosotros habréis hablado Je zult gepraat hebben Vosotros habréis hablado conmigo.
Ustedes / ellos / Ellas habrán hablado Jij / zij zullen gepraat hebben Ellos habrán hablado un rato.

Voorwaardelijk Perfect Indicatief

yo habría hablado Ik zou hebben gepraat Yo habría hablado con el jefe si hubiera tenido tiempo.
habrías hablado Je zou hebben gepraat Tú habrías hablado todo el día si te hubieran dejado.
Usted / él / ella habría hablado Jij / hij / zij zou hebben gepraat Ella habría hablado italiano si hubiera aprendido bien.
Nosotros habríamos hablado We zouden gepraat hebben Nosotros habríamos hablado por teléfono si no fuera tan tarde.
vosotros habríais hablado Je zou hebben gepraat Vosotros habríais hablado conmigo si en realidad lo quisierais.
Ustedes / ellos / Ellas habrían hablado Jij / zij zouden hebben gepraat Ellos habrían hablado un rato si no tuvieran que marcharse.

Present Perfect Subjunctief

Que yo haya hablado Dat ik zou hebben gepraat A Carlos le sorprende que yo haya hablado con el jefe.
Que tú hayas hablado Dat je zou hebben gepraat A mí me molestó que tú hayas hablado todo el día.
Que usted / él / ella haya hablado Dat jij / hij / zij zou hebben gepraat A María le gustó que ella haya hablado italiano.
Que nosotros hayamos hablado Dat zouden we hebben gesproken A Pedro le encantó que nosotros hayamos hablado por teléfono.
Que vosotros hayáis hablado Dat je zou hebben gepraat A la maestra le gustó que vosotros hayáis hablado conmigo.
Que ustedes / ellos / ellas Hayan Hablado Jij / zij zouden hebben gepraat A Juan le agradó que ellos hayan hablado un rato.

Pluperfect conjunctief

Optie 1

Que yo hubiera hablado Dat ik zou hebben gepraat Carlos esperaba que yo hubiera hablado con el jefe.
Que tú hubieras hablado Dat je zou hebben gepraat A mí no me parecía que tú hubieras hablado todo el día.
Que usted / él / ella hubiera hablado Dat jij / hij / zij zou hebben gepraat María no creía que ella hubiera hablado italiano.
Que nosotros hubiéramos hablado Dat zouden we hebben gesproken Een Pedro le hubiera gustado que nosotros hubiéramos hablado por teléfono.
Que vosotros hubierais hablado Dat je zou hebben gepraat A la maestra le sorprendía que vosotros hubierais hablado conmigo.
Que ustedes / ellos / ellas hubieran hablado Jij / zij zouden hebben gepraat Juan prefería que ellos hubieran hablado un rato.

Optie 2

Que yo hubiese hablado Dat ik zou hebben gepraat Carlos esperaba que yo hubiese hablado con el jefe.
Que tú hubieses hablado Dat je zou hebben gepraat A mí no me parecía que tú hubieses hablado todo el día.
Que usted / él / ella hubiese hablado Dat jij / hij / zij zou hebben gepraat María no creía que ella hubiese hablado italiano.
Que nosotros hubiésemos hablado Dat zouden we hebben gesproken Een Pedro le hubiera gustado que nosotros hubiésemos hablado por teléfono.
Que vosotros hubieseis hablado Dat je zou hebben gepraat A la maestra le sorprendía que vosotros hubieseis hablado conmigo.
Que ustedes / ellos / ellas hubiesen hablado Jij / zij zouden hebben gepraat Juan prefería que ellos hubiesen hablado un rato.