Titels zijn belangrijk in de Chinese cultuur en ze worden vaker gebruikt dan in de meeste westerse landen. Een goed voorbeeld hiervan is dat titels kunnen worden gebruikt om mensen aan te spreken, waarmee je misschien bekend bent in je Mandarijn-klas waar je de leraar 老師 (lǎoshī) kunt noemen. Hoewel dat ook in het Engels kan worden gedaan, is het meestal gereserveerd voor jongere kinderen en niet zo gebruikelijk als in het Chinees.
De titel voor "winkelier" is lǎobǎn. Dit wordt gebruikt om te verwijzen naar de eigenaar of eigenaar van een winkel. Lǎobǎn kan worden gebruikt bij het verwijzen naar of het aanspreken van de winkelier.
Lǎobǎn heeft twee karakters: 老板 / 闆:
Om het woord te onthouden, maak je een levendig beeld van een typische winkelier in China (wat je ook te binnen schiet als je aan het woord denkt), maar stel je de persoon met een gezicht voor als een oude, knoestige plank.
Klik op de links om het geluid te horen.
Nèigè lǎobǎn yǒu mài hěn hǎo de dōngxī.
那個 老闆 有 賣 很好 的 東西 & # xff61;
那个 老板 有 卖 很好 的 东西 & # xff61;
Die winkelier heeft hele goede dingen.
Lǎobǎn hǎo. Yǒu méiyǒu mài píngguǒ?
老闆 好.有 沒有 賣 蘋果?
老板 好.有 没有 卖 苹果?
Hallo. Verkoop je appels??
Bewerken: Dit artikel werd aanzienlijk bijgewerkt door Olle Linge op 25 april 2016.