Wie vond de Street Sweeper Truck uit?

We kunnen Charles Brooks uit Newark, New Jersey bedanken voor de straatvegervrachtwagens die hij op 17 maart 1896 heeft gepatenteerd. Hij patenteerde ook een ticketponsontwerp dat de chads zou verzamelen in plaats van ze op de grond te laten rondslingeren. Er is geen andere biografische informatie over hem te vinden dan dat hij een zwarte man was.

Straatvegen was in Brooks 'tijd vaak een manuele klus. Houd in gedachten dat paarden en ossen het belangrijkste middel van het belangrijkste transport waren en waar vee is, is er mest. Dus in plaats van zwerfvuil zoals je vandaag op straat zou kunnen zien, waren er stapels mest die regelmatig moesten worden verwijderd. Bovendien kan afval en de inhoud van kamerpotten in de goot terechtkomen.

De taak van het vegen van straten werd niet uitgevoerd door mechanische apparatuur, maar eerder van arbeiders die door de straat zwierven om afval met een bezem in een bak te vegen. Het was op de ouderwetse manier, maar het kostte veel arbeid, hoewel het werkgelegenheid bood.

De zelfrijdende straatveger

Dat veranderde wat toen mechanische straatvegers werden uitgevonden door Joseph Whitworth in Engeland C.S. Bishop in de Verenigde Staten. Ze werden nog steeds door paarden getekend toen het ontwerp van Bishop achter een paard werd getrokken.

Het verbeterde ontwerp van Brooks was een vrachtwagen met draaiende borstels die het puin naar een trechter veegde. Zijn vrachtwagen had draaiende borstels bevestigd aan het voorspatbord en de borstels waren uitwisselbaar met schrapers die in de winter konden worden gebruikt voor sneeuwruimen.

Brooks ontwierp ook een verbeterde afvalcontainer voor het opslaan van het verzamelde afval en afval, evenals een wielaandrijving voor het automatisch draaien van de borstels en voor het aandrijven van een hefmechanisme voor de schrapers. Het is niet bekend of zijn ontwerp is vervaardigd en op de markt is gebracht of dat hij ervan heeft geprofiteerd. Het patentnummer 556.711 werd uitgegeven op 17 maart 1896.

De motoraangedreven pick-up straatveger werd later ontwikkeld door John M. Murphy voor de Elgin Sweeper Company, die in 1913 debuteerde.

Ticketstempel

Brooks patenteerde ook een vroege versie van de papierpons, ook wel een ticketpons genoemd. Het was een kaartjesstempel met een ingebouwd bakje op een van de kaken om de ronde stukjes oud papier te verzamelen en zwerfvuil te voorkomen. Het ontwerp komt iedereen bekend voor die een schaarachtige perforator met één gaatje heeft gebruikt. Het patent nummer 507.672 werd uitgegeven op 31 oktober 1893.

Ticketstempels hadden bestaan ​​voordat Brooks zijn patent ontving. Zoals hij in het patent zegt: "De werking en constructie van deze ponsvorm is bekend en behoeft geen gedetailleerde beschrijving." Zijn verbetering was de bak in de kaak die de uitgestanste stukken papier zou verzamelen. Het verwijderbare bakje had een opening met een perfecte afmeting, zodat het papier in het bakje zou komen voordat het in de prullenbak werd geleegd als het vol was.

Volgens het patent zegt het: "De knipsels van de kaartjes kunnen niet over de vloer en meubels van de auto vliegen." Het was in ieder geval een minder vervelende bron van afval voor de veegmachines om mee om te gaan. Het is niet bekend of zijn uitvinding is gefabriceerd of op de markt is gebracht, maar de houder voor het verzamelen van chad wordt tegenwoordig vaak gezien op kaartjesstempels.