Wars of the Second Triumvirate Battle of Philippi

De Slag om Philippi werd gevochten op 3 en 23 oktober 42 v.Chr. Tijdens de oorlog van het Tweede Triumvirate (44-42 v.Chr.). In de nasleep van de moord op Julius Caesar zochten Octavianus en Marcus Antonius zijn dood en wreken ze de samenzweerders Marcus Junius Brutus en Gaius Cassius Longinus. De legers van de twee partijen ontmoetten elkaar in de buurt van Philippi in Macedonië. Eerste gevechten op 3 oktober, de gevechten bleken effectief een gelijkspel, hoewel Cassius zelfmoord pleegde nadat hij ten onrechte had vernomen dat Brutus had gefaald. In een tweede verloving op 23 oktober werd Brutus geslagen en pleegde zelfmoord.

Snelle feiten: Battle of Philippi

• Conflict: Oorlog van het Tweede Triumviraat (44-42 v.Chr.)
• data: 3 en 23 oktober, 42 v.Chr
• Legers & Commandanten:
• Tweede triumviraat
  • Octavian
  • Mark Antony
  • 19 legioenen, 33.000 cavalerie, meer dan 100.000 in totaal
• Brutus & Cassius
  • Marcus Junius Brutus
  • Gaius Cassius Longinus
  • 17 legioenen, 17.000 cavalerie, ongeveer 100.000 mannen

Achtergrond

Na de moord op Julius Caesar ontvluchtten twee van de belangrijkste samenzweerders, Marcus Junius Brutus en Gaius Cassius Longinus, Rome en namen de controle over de oostelijke provincies over. Daar richtten ze een groot leger op bestaande uit de oostelijke legioenen en heffingen van lokale koninkrijken die aan Rome waren gelieerd. Om dit tegen te gaan, hieven de leden van het Tweede Triumviraat in Rome, Octavius, Marcus Antonius en Marcus Aemilius Lepidus, hun eigen leger op om de samenzweerders te verslaan en de dood van Caesar te wreken. Na de resterende oppositie in de Senaat te hebben verpletterd, begonnen de drie mannen een campagne te plannen om de troepen van de samenzweerders te vernietigen. Octavianus en Antony verlieten Lepidus in Rome en marcheerden oostwaarts naar Macedonië met ongeveer 28 legioenen op zoek naar de vijand.

Octavian & Antony maart

Terwijl ze verder gingen, stuurden ze twee ervaren commandanten, Gaius Norbanus Flaccus en Lucius Decidius Saxa, vooruit met acht legioenen om het leger van de samenzweerder te zoeken. Bewegend langs de Via Egnatia, passeerden de twee door de stad Philippi en namen een verdedigende positie in in een bergpas naar het oosten. In het westen verhuisde Antony om Norbanus en Saxa te ondersteunen, terwijl Octavian werd vertraagd in Dyrrachium vanwege een slechte gezondheid.

Brutus en Cassius rukten op naar het westen en wilden een algemene verloving vermijden, maar liever verdedigend opereren. Het was hun hoop om de geallieerde vloot van Gnaeus Domitius Ahenobarbus te gebruiken om de bevoorradingslijnen van de triumvirs terug te scheiden naar Italië. Nadat ze hun superieure aantal hadden gebruikt om Norbanus en Saxa uit hun positie te flankeren en hen te dwingen zich terug te trekken, groeven de samenzweerders zich in het westen van Philippi, met hun lijn verankerd op een moeras in het zuiden en steile heuvels in het noorden.

Troepen implementeren

Zich bewust van het feit dat Antony en Octavianus naderden, versterkten de samenzweerders hun positie met sloten en wallen langs de Via Egnatia, en plaatsten Brutus 'troepen ten noorden van de weg en Cassius' naar het zuiden. De troepen van het Triumvirate, bestaande uit 19 legioenen, arriveerden snel en Antony stelde zijn mannen tegenover Cassius, terwijl Octavian tegenover Brutus stond. Antony wilde het gevecht beginnen en probeerde verschillende keren een algemeen gevecht tot stand te brengen, maar Cassius en Brutus zouden niet van achter hun verdediging oprukken. Antony probeerde de impasse te doorbreken en zocht een weg door de moerassen in een poging Cassius 'rechterflank te keren. Hij vond geen bruikbare paden en gaf opdracht om een ​​verhoogde weg aan te leggen.

Eerste slag

Cassius begreep de bedoelingen van de vijand snel en begon een dwarse dam te bouwen en duwde een deel van zijn troepen naar het zuiden in een poging Antony's mannen in de moerassen af ​​te snijden. Deze inspanning bracht de eerste slag om Philippi op 3 oktober 42 v.Chr. Terwijl ze de lijn van Cassius aanvielen in de buurt van waar de vestingwerken het moeras ontmoetten, zwermden Antony's mannen over de muur. Rijdend door de mannen van Cassius, vernietigden de troepen van Antony de wallen en sloot en zetten de vijand op de vlucht.

Antony's mannen grepen het kamp en sloegen vervolgens andere eenheden af ​​van het commando van Cassius terwijl ze vanuit de moerassen naar het noorden trokken. In het noorden vielen de mannen van Brutus, die de strijd in het zuiden zagen, de troepen van Octavianus aan (kaart). De mannen van Brutus werden overrompeld en onder leiding van Marcus Valerius Messalla Corvinus hen van hun kamp verdreven en drie legionaire normen vastgelegd. Gedwongen zich terug te trekken, Octavianus te verbergen in een nabijgelegen moeras. Terwijl ze door het kamp van Octavian trokken, pauzeerden de mannen van Brutus om de tenten te plunderen, waardoor de vijand zich kon hervormen en een route kon vermijden.

Cassius kon het succes van Brutus niet zien en viel terug met zijn mannen. In de overtuiging dat ze allebei waren verslagen, beval hij zijn dienaar Pindarus hem te doden. Toen het stof neerzakte, trokken beide partijen zich terug naar hun linies met hun buit. Beroofd van zijn beste strategische geest, besloot Brutus te proberen zijn positie te behouden met als doel de vijand te verslaan.

Tweede slag

In de drie daaropvolgende weken begon Antony door de moerassen naar het zuiden en oosten te duwen waardoor Brutus werd gedwongen zijn linies uit te breiden. Terwijl Brutus de strijd wilde blijven uitstellen, werden zijn commandanten en bondgenoten onrustig en dwongen de kwestie. Op 23 oktober stegen de mannen van Brutus Octavianus en Antony's in de strijd. Vechtend van dichtbij, de strijd bleek erg bloedig toen de troepen van het Triumvirate erin slaagden de aanval van Brutus af te weren. Toen zijn mannen zich terugtrokken, veroverde het leger van Octavianus hun kamp. Beroofd van een plaats om op te komen, pleegde Brutus uiteindelijk zelfmoord en werd zijn leger doorverwezen.

Nasleep & impact

De slachtoffers voor de Eerste Slag bij Philippi waren ongeveer 9.000 gedood en gewond voor Cassius en 18.000 voor Octavianus. Zoals bij alle veldslagen uit deze periode zijn specifieke nummers niet bekend. Slachtoffers zijn niet bekend voor de tweede veldslag op 23 oktober, hoewel veel bekende Romeinen, waaronder de toekomstige schoonvader van Octavianus, Marcus Livius Drusus Claudianus, zijn gedood of zelfmoord hebben gepleegd.

Met de dood van Cassius en Brutus beëindigde het tweede driemanschap in wezen weerstand tegen hun heerschappij en slaagde het erin de dood van Julius Caesar te wreken. Terwijl Octavian na het einde van de gevechten terugkeerde naar Italië, koos Antony ervoor in het oosten te blijven. Terwijl Antony toezicht hield op de oostelijke provincies en Gallië, regeerde Octavianus effectief Italië, Sardinië en Corsica, terwijl Lepidus zaken regisseerde in Noord-Afrika. De strijd markeerde het hoogtepunt van de carrière van Antony als een militaire leider, omdat zijn macht langzaam zou uithollen tot zijn ultieme nederlaag door Octavianus in de Slag om Actium in 31 v.Chr..