Tegen 1944 was er een lange lijst van Duitsers die reden hadden om Adolf Hitler te willen vermoorden, en er waren pogingen gedaan in het leven van verschillende Duitse hoge officieren. Er waren ook bedreigingen voor Hitler vanuit het Duitse leger zelf, en met de Tweede Wereldoorlog die niet goed ging voor Duitsland (vooral niet aan het Oostfront) begonnen sommige leidende figuren te beseffen dat de oorlog gedoemd was te eindigen in mislukking en dat Hitler van plan was om Duitsland in totale vernietiging te leiden. Deze commandanten geloofden ook dat als Hitler werd vermoord, de bondgenoten, zowel de Sovjetunie als de westerse democratieën, bereid zouden zijn om met een nieuwe Duitse regering over vrede te onderhandelen. Niemand weet wat er zou zijn gebeurd als Hitler op dit moment was vermoord, en het lijkt onwaarschijnlijk dat Stalin zich zou hebben teruggetrokken om Berlijn in te marcheren om zijn claim op een satellietimperium in te zetten.
Hitler wist dat hij steeds minder populair werd en nam maatregelen om zichzelf te beschermen tegen moord. Hij vermomde zijn bewegingen, liet zijn reisplannen niet van te voren weten en had de neiging om liever in veilige, zwaar versterkte gebouwen te wonen. Hij controleerde ook strikt het aantal wapens dat hem omringde. Wat nodig was, was iemand die in de buurt van Hitler kon komen en hem kon doden met een onconventioneel wapen. Aanvalsplannen werden ontwikkeld, maar Hitler slaagde erin ze allemaal te ontwijken. Hij had ongelooflijk veel geluk en overleefde meerdere pogingen, waarvan sommige in de lucht afdaalden.
De ontevreden kliek van militaire figuren die Hitler wilden vermoorden, vond de man voor de klus: Claus von Stauffenberg. Hij had in verschillende belangrijke campagnes van de Tweede Wereldoorlog gediend, maar terwijl in Noord-Afrika veel van zijn rechterarm, zijn rechteroog en cijfers aan de andere kant verloren had en naar Duitsland was teruggekeerd. De hand zou later een vrij belangrijk probleem zijn in de bomplot, en iets dat beter had moeten worden gepland.
Er waren andere plannen geweest met bommen en Hitler. Twee legerofficieren waren opgesteld om een zelfmoordaanslag op Hitler te plegen door baron Henning von Tresckow, maar de plannen waren mislukt omdat Hitler van plan veranderde om dit gevaar te stoppen. Nu werd Stauffenberg overgebracht van zijn ziekenhuis naar het War Office, waar Tresckow werkte, en als het paar nog geen werkrelatie had gevormd voordat ze dat nu deden. Tresckow moest echter vechten aan het oostfront, dus Friedrich Olbricht werkte samen met Stauffenberg. In juni 1944 werd Stauffenberg echter gepromoveerd tot kolonel, stafchef en moest hij Hitler regelmatig ontmoeten om de oorlog te bespreken. Hij kon gemakkelijk aankomen met een bom en niemand verdacht maken.
Nadat een nieuw front was geopend met de succesvolle D-Day-landingen, zag de situatie er nog wanhopiger uit voor Duitsland en werd het plan uitgevoerd; een reeks arrestaties duwde ook de samenzweerders - een groep met leidende reguliere legercommandanten - aan voordat ze werden gepakt. Hitler zou worden gedood, een militaire staatsgreep zou plaatsvinden, loyale legereenheden zouden SS-leiders arresteren en hopelijk zou een nieuw militair bevel een burgeroorlog vermijden en een onmiddellijk einde aan de oorlog in het westen onderhandelen, een verloren hoop. Na verschillende valse pogingen, toen Stauffenberg explosieven had meegenomen maar deze niet tegen Hitler had kunnen gebruiken, werd operatie Valkyrie op 20 juli van kracht. Stauffenberg arriveerde voor een vergadering, sloop weg om zuur te gebruiken om een ontsteker op te lossen, ging de kaartenkamer binnen die Hitler gebruikte, zette een koffer met de bom tegen een tafelpoot, verontschuldigde zich om een telefoongesprek te voeren en verliet de kamer.
In plaats van de telefoon ging Stauffenberg naar zijn auto en om 12:42 uur ging de bom af. Stauffenberg slaagde er toen in om zich een weg te banen uit het hol van de wolf en liep naar Berlijn. Hitler was echter niet gestorven; in feite was hij nauwelijks gewond geraakt, met alleen verbrande kleding, een gesneden hand en problemen met de trommelvlies. Een aantal mensen stierf, toen en daarna, door de ontploffing, maar Hitler was beschermd. Stauffenberg had echter eigenlijk twee bommen vervoerd, maar hij had enorm veel moeite gehad met primen, aangezien hij maar twee vingers en een duim had, en hij en zijn assistent waren onderbroken terwijl ze probeerden te primen, wat betekent dat er slechts één bom in de koffer zat Stauffenberg droeg Hitler met zich mee. De andere bom werd door de assistent weggegooid. Het zou anders zijn geweest als hij beide bommen samen had kunnen achterlaten: Hitler zou zeker zijn gestorven. Het rijk zou dan waarschijnlijk in een burgeroorlog zijn gevallen omdat de plotters niet waren voorbereid.
De dood van Hitler zou het begin zijn van een machtsovername die uiteindelijk een farce werd. Operatie Valkyrie was de officiële naam voor een reeks noodprocedures, toegestaan door Hitler, die de macht zou overdragen aan het Thuisleger om te reageren als Hitler ongeschikt was en niet kon regeren. De plotters waren van plan de wetten te gebruiken omdat het hoofd van het Thuisleger, generaal Fromm, sympathiek tegenover de plotters stond. Terwijl het huisleger echter verondersteld werd om belangrijke punten in Berlijn te grijpen en vervolgens naar buiten te gaan in Duitsland met het nieuws van de dood van Hitler, waren weinigen bereid te handelen zonder expliciet nieuws. Natuurlijk kon het niet komen.
Het nieuws dat Hitler overleefde, was snel bekend en de eerste partij samenzweerders - waaronder Stauffenberg - werd gearresteerd en neergeschoten. Zij waren de relatief gelukkigen omdat Hitler iemand anders tangentieel verbonden had gearresteerd, gemarteld, brutaal geëxecuteerd en gefilmd. Hij heeft misschien zelfs de video bekeken. Duizend werden geëxecuteerd en familieleden van sleutelfiguren werden naar kampen gestuurd. Tresckow verliet zijn eenheid en liep naar Russische linies, waarna hij een granaat opende om zichzelf te doden. Hitler zou nog een jaar overleven totdat hij zelfmoord pleegde toen de Sovjets zijn bunker naderden.