De eenvoudige zin schriftelijk gebruiken
Share
Voor schrijvers en lezers is de eenvoudige zin de basisbouwsteen van taal. Zoals de naam al doet vermoeden, is een eenvoudige zin meestal erg kort, soms niet meer dan een onderwerp en een werkwoord.
Definitie
In de Engelse grammatica, a simpele zin is een zin met slechts één onafhankelijke clausule. Hoewel een eenvoudige zin geen ondergeschikte clausules bevat, is deze niet altijd kort. Een eenvoudige zin bevat vaak modificaties. Bovendien kunnen onderwerpen, werkwoorden en objecten worden gecoördineerd.
De vier zinsstructuren
De eenvoudige zin is een van de vier basiszinnenstructuren. De andere structuren zijn de samengestelde zin, de complexe zin en de samengestelde complexe zin.
- Simpele zin: Ik heb een gids en een reisverslag gekocht in de boekwinkel.
- Samengestelde zin: Ik kocht een gids en een reisverslag, maar de boekwinkel had geen kaarten meer.
- Complexe zin: Omdat ik van plan was om Tokio te bezoeken, kocht ik een gids en een reisverslag.
- Compound-complexe zin: Terwijl Mary wachtte, kocht ik een gids en een reisverslag in de boekhandel, en toen gingen we samen eten.
Zoals u in de bovenstaande voorbeelden kunt zien, is een eenvoudige zin - zelfs met een lang predikaat - nog steeds grammaticaal minder complex dan de andere soorten zinsstructuren.
Een eenvoudige zin construeren
In zijn meest elementaire zin bevat de eenvoudige zin een onderwerp en een werkwoord:
- ik ben aan het rennen.
- Kelsey houdt van aardappelen.
- Moeder is een lerares.
Eenvoudige zinnen kunnen echter ook bijvoeglijke naamwoorden en bijwoorden bevatten, zelfs een samengesteld onderwerp:
- Hij kan dat pad volgen en de waterval zien.
- Jij en je vrienden kunnen de waterval vanaf het pad zien.
- Ik droeg mijn marine linnen pak, een fris wit shirt, een rode stropdas en zwarte loafers.
De truc is om te zoeken naar meerdere onafhankelijke clausules verbonden door een coördinerende conjunctie, een puntkomma of een dubbele punt. Dit zijn kenmerken van een samengestelde zin. Een eenvoudige zin heeft daarentegen slechts een enkele onderwerp-werkwoordrelatie.
Segregerende stijl
Eenvoudige zinnen spelen soms een rol in een literair apparaat dat bekend staat als segregerende stijl, waarbij een schrijver een aantal korte, evenwichtige zinnen op een rij gebruikt voor nadruk. Vaak kunnen complexe of samengestelde zinnen worden toegevoegd voor variatie.
Voorbeelden: Het huis stond alleen op een heuvel. Je kon het niet missen. Gebroken glas hing aan elk raam. Doorgewinterde duig hing los. Onkruid vulde de tuin. Het was een spijtig gezicht.
De segregerende stijl werkt het beste in verhalende of beschrijvende teksten wanneer duidelijkheid en beknoptheid vereist zijn. Het is minder effectief in verklarend schrijven wanneer nuance en analyse vereist zijn.
Kernel Zin
Een eenvoudige zin kan ook functioneren als een kernzin. Deze verklarende zinnen bevatten slechts één werkwoord, ontbreken beschrijvende en zijn altijd bevestigend.
