De relatie tussen de Verenigde Staten van Amerika en het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland (VK) gaat bijna tweehonderd jaar terug voordat de Verenigde Staten onafhankelijk werden van Groot-Brittannië. Hoewel verschillende Europese grootmachten in Noord-Amerika hebben onderzocht en nederzettingen hebben gevormd, beheersten de Britten al snel de meest lucratieve zeehavens aan de oostkust. Deze dertien Britse kolonies waren de zaailingen van wat de Verenigde Staten zou worden. De Engelse taal, juridische theorie en levensstijl waren het uitgangspunt van wat een diverse, multi-etnische, Amerikaanse cultuur werd.
De term 'speciale relatie' wordt door Amerikanen en Britten gebruikt om de unieke nauwe band tussen de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk te beschrijven.
De Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk vochten tegen elkaar in de Amerikaanse revolutie en opnieuw in de oorlog van 1812. Tijdens de burgeroorlog werd gedacht dat de Britten sympathieën hadden voor het Zuiden, maar dit leidde niet tot een militair conflict. In de Eerste Wereldoorlog vochten de VS en het Verenigd Koninkrijk samen en in de Tweede Wereldoorlog namen de Verenigde Staten deel aan het Europese deel van het conflict om het Verenigd Koninkrijk en andere Europese bondgenoten te verdedigen. De twee landen waren ook sterke bondgenoten tijdens de Koude Oorlog en de eerste Golfoorlog. Het Verenigd Koninkrijk was de enige wereldmacht ter ondersteuning van de Verenigde Staten in de oorlog in Irak.
De Amerikaans-Britse relatie wordt gekenmerkt door hechte vriendschappen en samenwerkingsverbanden tussen topleiders. Deze omvatten de banden tussen premier Winston Churchill en president Franklin Roosevelt, premier Margaret Thatcher en president Ronald Reagan, en premier Tony Blair en president George Bush.
De Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk delen enorme handels- en economische relaties. Elk land behoort tot de top handelspartners van de ander. Op diplomatiek vlak behoren beide tot de grondleggers van de Verenigde Naties, de NAVO, de Wereldhandelsorganisatie, de G-7 en een groot aantal andere internationale organisaties. De VS en het Verenigd Koninkrijk blijven twee van slechts vijf leden van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties met permanente zetels en vetorecht over alle acties van de raad. Als zodanig zijn de diplomatieke, economische en militaire bureaucratieën van elk land voortdurend in discussie en coördinatie met hun tegenhangers in het andere land.