Van 1922 tot 1991 vertegenwoordigde Rusland het grootste deel van de Sovjetunie en domineerde het de coalitie van marxistische prototoestaten.
Gedurende het grootste deel van de laatste helft van de 20e eeuw waren de Verenigde Staten en de Sovjetunie, ook bekend als de Unie van Socialistische Sovjetrepublieken (USSR), de belangrijkste actoren in een epische strijd, ook wel Koude Oorlog genoemd, voor wereldwijde overheersing.
Deze strijd was in de breedste zin een strijd tussen communistische en kapitalistische vormen van economie en sociale organisatie. Hoewel Rusland nu nominaal democratische en kapitalistische structuren heeft overgenomen, kleurt de geschiedenis van de Koude Oorlog nog steeds de Amerikaans-Russische betrekkingen.
Voorafgaand aan het invoeren van de Tweede Wereldoorlog gaven de Verenigde Staten de Sovjetunie en andere landen voor miljoenen dollars aan wapens en andere steun voor hun strijd tegen nazi-Duitsland. De twee naties werden bondgenoten in de bevrijding van Europa.
Aan het einde van de oorlog werden landen bezet door Sovjettroepen, waaronder een groot deel van Duitsland, gedomineerd door Sovjetinvloed. De Britse premier Winston Churchill beschreef dit gebied als achter een ijzeren gordijn.
De divisie bood het kader voor de Koude Oorlog die liep van ongeveer 1947 tot 1991.
Halverwege de jaren tachtig leidde de Sovjetleider Mikhail Gorbachev een reeks hervormingen die bekend staan als glasnost en perestrojka die uiteindelijk de ontbinding van het Sovjetrijk in verschillende onafhankelijke staten brachten.
In 1991 werd Boris Jeltsin de eerste democratisch gekozen Russische president. De dramatische verandering leidde tot een herziening van het Amerikaanse buitenlands en defensiebeleid.
Het nieuwe tijdperk van rust dat daarop volgde, leidde er ook toe dat het Bulletin van Atomic Scientists de Doomsday Clock op 17 minuten voor middernacht zette (de verste wijzer van de klok ooit), een teken van stabiliteit op het wereldtoneel.
Het einde van de Koude Oorlog gaf de Verenigde Staten en Rusland nieuwe mogelijkheden om samen te werken. Rusland nam de permanente zetel (met volledige vetorecht) over die eerder door de Sovjetunie in de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd gehouden.
De Koude Oorlog had een patstelling in de raad gecreëerd, maar de nieuwe regeling betekende een wedergeboorte in de VN-actie. Rusland werd ook uitgenodigd om deel te nemen aan de informele Group of Seven (G-7) bijeenkomst van 's werelds grootste economische grootmachten, waardoor het de G-8 werd.
De Verenigde Staten en Rusland hebben ook manieren gevonden om samen te werken bij het beveiligen van "losse kernwapens" - verrijkt uranium of ander nucleair materiaal op de zwarte markt - in het voormalige Sovjetgebied. Er is echter nog veel te doen op dit gebied.
Ondanks vriendelijkere inspanningen hebben de Verenigde Staten en Rusland nog steeds genoeg gebieden gevonden om te botsen: