De principe van de minste inspanning is de theorie dat het "één enkel primair principe" in elke menselijke actie, inclusief verbale communicatie, de minste moeite kost om een taak te volbrengen. Ook gekend als Zipf's wet,Zipf's Principle of Least Effort, en de pad van de minste weerstand.
Het principe van de minste inspanning (PLE) werd in 1949 voorgesteld door Harvard-taalkundige George Kingsley Zipf in Menselijk gedrag en het principe van de minste inspanning (zie hieronder). Het directe aandachtsgebied van Zipf was de statistische studie van de frequentie van woordgebruik, maar zijn principe is ook toegepast in de taalkunde op onderwerpen als lexicale diffusie, taalverwerving en gespreksanalyse.
Bovendien is het principe van de minste inspanning gebruikt in een breed scala van andere disciplines, waaronder psychologie, sociologie, economie, marketing en informatica.
Taalveranderingen en het principe van de minste inspanning
"Een verklaring voor taalverandering is de principe van de minste inspanning. Volgens dit principe verandert de taal omdat sprekers 'slordig' zijn en hun spraak op verschillende manieren vereenvoudigen. Dienovereenkomstig, afgekorte vormen zoals wiskunde voor wiskunde en vlak voor vliegtuig ontstaan. Gaan naar wordt ga omdat de laatste twee fonemen minder hoeft te articuleren ... Op het morfologische niveau gebruiken sprekers toonden in plaats van getoond als het voltooid deelwoord van tonen zodat ze een minder onregelmatige werkwoordsvorm hebben om te onthouden.
"Het principe van de minste inspanning is een adequate verklaring voor veel geïsoleerde veranderingen, zoals de vermindering van God zij met u naar Vaarwel, en het speelt waarschijnlijk een belangrijke rol in de meeste systemische veranderingen, zoals het verlies van verbuigingen in het Engels. "
(C.M. Millward, Een biografie van de Engelse taal, 2e ed. Harcourt Brace, 1996)
Schrijfsystemen en het principe van de minste inspanning
"De belangrijkste argumenten voor de superioriteit van het alfabet ten opzichte van alle andere schrijfsystemen zijn zo alledaags dat ze hier niet in detail hoeven te worden herhaald. Ze zijn utilitair en economisch van aard. De inventaris van basistekens is klein en kan gemakkelijk worden geleerd, overwegende dat het vraagt om substantiële inspanningen om een systeem te beheersen met een inventaris van duizenden elementaire tekens, zoals de Sumerische of Egyptenaar, die deed wat de Chinezen volgens de evolutietheorie hadden moeten doen, namelijk plaatsmaken voor een systeem dat kan worden gemakkelijker te hanteren. Dit denken doet denken aan Zipf's (1949) Principe van de minste inspanning."
(Florian Coulmas, "De toekomst van Chinese karakters." De invloed van taal op cultuur en denken: essays ter ere van Joshua A. Fishman's vijfenzestigste verjaardag, ed. door Robert L. Cooper en Bernard Spolsky. Walter de Gruyter, 1991)
G.K. Zipf op het principe van de minste inspanning
"In eenvoudige bewoordingen betekent het principe van de minste inspanning dat een persoon bij het oplossen van zijn onmiddellijke problemen deze tegen de achtergrond van zijn toekomstige problemen zal bekijken., zoals door hemzelf geschat. Bovendien zal hij ernaar streven zijn problemen op een zodanige manier op te lossen dat de totaal werk die hij moet besteden aan het oplossen beide zijn onmiddellijke problemen en zijn waarschijnlijke toekomstige problemen. Dat betekent op zijn beurt dat de persoon ernaar zal streven om het te minimaliseren waarschijnlijk gemiddeld percentage van zijn werkuitgaven (na een tijdje). En daarmee zal hij de zijne minimaliseren inspanning... De minste inspanning is daarom een variant van het minste werk. "
(George Kingsley Zipf, Menselijk gedrag en het principe van de minste inspanning: een inleiding tot de menselijke ecologie. Addison-Wesley Press, 1949)
"De wet van Zipf is nuttig als een ruwe beschrijving van de frequentieverdeling van woorden in menselijke talen: er zijn een paar veel voorkomende woorden, een gemiddeld aantal middellange-frequentiewoorden en veel laagfrequente woorden. [GK] Zipf zag hierin een diepe Volgens zijn theorie proberen zowel de spreker als de luisteraar hun inspanningen te minimaliseren. De inspanning van de spreker wordt behouden door een klein vocabulaire van veelvoorkomende woorden te hebben en de inspanning van de luisteraar wordt verminderd door een groot vocabulaire van individueel zeldzamere woorden (zodat berichten zijn minder dubbelzinnig.) Het maximaal economische compromis tussen deze concurrerende behoeften wordt beweerd het soort wederkerige relatie tussen frequentie en rangorde te zijn die voorkomt in de gegevens die de wet van Zipf ondersteunen. "
(Christopher D. Manning en Hinrich Schütze, Grondslagen van statistische natuurlijke taalverwerking. The MIT Press, 1999)
"De PLE is het meest recent toegepast als een verklaring voor het gebruik van elektronische bronnen, met name websites (Adamic & Huberman, 2002; Huberman et al. 1998) en citaten (White, 2001). In de toekomst zou het vruchtbaar kunnen zijn gebruikt om de afweging tussen het gebruik van documentaire bronnen (bijv. webpagina's) en menselijke bronnen (bijv. via e-mail, listserves en discussiegroepen) te bestuderen; aangezien beide soorten bronnen (documentair en menselijk) nu handig op onze desktops staan, de vraag wordt: wanneer zullen we de ene boven de andere kiezen, aangezien het verschil in inspanning kleiner is geworden? "
(Donald O. Case, "Principle of Least Effort." Theorieën van informatiegedrag, ed. door Karen E. Fisher, Sandra Erdelez en Lynne [E.F.] McKechnie. Informatie vandaag, 2005)