The Day of Tiles Voorloper van de Franse revolutie

Hoewel de Franse revolutie meestal zou zijn begonnen in 1789 met de acties van de landgoederen-generaal, claimt een stad in Frankrijk een eerdere start: in 1788 met de Dag van de Tegels.

Achtergrond

In het Frankrijk van de late achttiende eeuw bestonden er een aantal 'parlements' met verschillende gerechtelijke en regeringsbevoegdheden die heel Frankrijk bestreken. Ze hielden ervan zichzelf als een bolwerk tegen het koninklijke despotisme te beschouwen, hoewel ze in de praktijk evenveel deel uitmaakten van het oude regime als de koning. Maar toen de financiële crisis Frankrijk trof en de regering zich wanhopig wendde tot de parlementen om hun monetaire hervormingen te laten accepteren, ontstonden de parlementen wel een oppositiekracht die pleitte voor vertegenwoordiging in plaats van een willekeurige belasting.

De regering probeerde dit obstakel te omzeilen door wetten te forceren die de macht van de parlementsleden effectief zouden verbrijzelen en ze beperken tot eenvoudige arbitragepanelen voor de elite. In heel Frankrijk verzamelden de parlementsleden deze wetten als illegaal.

Spanning breekt af in Grenoble

In Grenoble was het Parlement van Dauphiné geen uitzondering, en zij verklaarden de wetten illegaal op 20 mei 1788. De magistraten van het parlement vonden dat ze steun hadden van een grote groep stadsarbeiders die boos waren op elke uitdaging voor de status van hun stad en het vooruitzicht van hun lokale inkomen. Op 30 mei beval de koninklijke regering het lokale leger om de magistraten uit de stad te verbannen. Twee regimenten werden naar behoren gestuurd, onder het bevel van de hertog van Clermont-Tonnerre, en toen ze op 7 juni aankwamen, wekten agitatoren het gevoel in de stad. Het werk werd stilgelegd en een boze menigte marcheerde naar het huis van de president van het parlement, waar de magistraten zich hadden verzameld. Andere menigten vormden zich om de stadspoorten te sluiten en de gouverneur in zijn huis lastig te vallen.

De hertog besloot deze relschoppers tegen te gaan door relatief kleine groepen soldaten in te sturen die bewapend waren maar hun wapens niet afvuurden. Helaas voor het leger waren deze groepen te klein om de menigte te dwingen, maar groot genoeg om hen woedend te maken. Veel demonstranten klommen naar hun daken en begonnen tegels naar de soldaten te slingeren, waardoor de dag een naam kreeg.

Koninklijke Autoriteit stort in

Eén regiment hield vast aan hun bevelen, ondanks letsel, maar een ander opende het vuur en veroorzaakte slachtoffers. Er werden letterlijk alarmbellen geslagen, die de relschoppers van buiten de stad hulp boden, en de opstand nam in intensiteit toe. Terwijl de Duc op zoek was naar een oplossing die noch een bloedbad noch een overgave was, vroeg hij de magistraten om met hem mee te gaan om de zaken te kalmeren, maar zij voelden dat de menigte hen zou verhinderen te vertrekken. Uiteindelijk trok de Duc zich terug en greep de menigte de controle over de stad. Terwijl het huis van de gouverneur werd geplunderd, werden leidende magistraten door de stad geparadeerd en gevraagd om een ​​speciale sessie te organiseren. Hoewel deze magistraten helden van de menigte waren, was hun reactie vaak een van angst voor de chaos die zich in hun naam ontwikkelde.

Nasleep

Terwijl de orde langzaam werd hersteld, vluchtten oudere magistraten de stad uit voor orde en vrede elders. Een aantal jongere leden bleef over en zij begonnen de geïmproviseerde oproer in een politiek belangrijke kracht te veranderen. Een vergadering van alle drie de landgoederen, met verbeterde stemrechten voor de derde, werd gevormd en oproepen werden aan de koning gericht. De hertog werd vervangen, maar zijn opvolger had geen effect en gebeurtenissen buiten Grenoble hingen hen voorbij, omdat de koning gedwongen werd een Generaten-generaal te roepen; de Franse revolutie zou spoedig beginnen.

Het belang van de dag van de tegels

Grenoble, die de eerste grote ineenstorting van koninklijk gezag, maffia-actie en militair falen van de Franse revolutie zag, heeft zichzelf dus beweerd de 'bakermat van de revolutie' te zijn. Veel van de thema's en gebeurtenissen van de latere revolutie hadden een voorloper in de Dag van de Tegels, van drukte veranderende evenementen tot de oprichting van een aangepast representatief orgaan, allemaal een jaar 'vroeg'.