De British North America Act (BNA Act)

De British North America Act of BNA Act creëerde de Dominion of Canada in 1867. Het wordt nu de Constitution Act, 1867 genoemd, omdat het de basis is van de grondwet van het land..

Geschiedenis van de BNA-wet

De BNA-wet werd opgesteld door Canadezen op de Quebec Conference on Canadian Confederation in 1864 en werd zonder wijzigingen aangenomen door het Britse parlement in 1867. De BNA-wet werd ondertekend door koningin Victoria op 29 maart 1867 en trad in werking op 1 juli 1867 Het heeft Canada West (Ontario), Canada Oost (Quebec), Nova Scotia en New Brunswick gestold als de vier provincies van de confederatie.

De BNA-wet dient als basisdocument voor de Canadese grondwet, die geen enkel document is, maar eerder een set documenten die bekend staat als Constitution Acts en, net zo belangrijk, een reeks ongeschreven wetten en conventies.

De BNA-wet bevat de regels voor de regering van de nieuwe federale natie. Het vestigde een parlement in Britse stijl met een gekozen Lagerhuis en een benoemde Senaat en stelde de verdeling van bevoegdheden tussen de federale regering en provinciale regeringen vast. De geschreven tekst van de bevoegdheidsverdeling in de BNA-wet kan echter misleidend zijn, aangezien rechtspraak een belangrijke rol speelt in de bevoegdheidsverdeling tussen regeringen in Canada.

De BNA-wet vandaag

Sinds de eerste handeling die de Dominion of Canada vormde in 1867, werden 19 andere wetten aangenomen, totdat sommige ervan werden gewijzigd of ingetrokken door de Constitution Act, 1982. Tot 1949 kon alleen het Britse parlement de wetten wijzigen, maar Canada nam aan volledige controle over zijn grondwet met de passage van de Canada Act in 1982. Ook in 1982 werd de BNA-wet omgedoopt tot de Constitution Act, 1867.