Paralepsis (retoriek)

Paralepsis (ook gespeld paralipsis) is de retorische strategie (en logische denkfout) van het benadrukken van een punt door schijnbare er overheen gaan. Bijvoeglijk naamwoord: paraleptic of paraliptic. Gelijkwaardig aan paraleipsis en praeteritio.

In De Engelse Academie (1677), gedefinieerd door John Newton paralepsis als "een soort ironie, waardoor we voorbij lijken te gaan, of geen aandacht schenken aan dingen die we toch strikt waarnemen en onthouden."

Etymologie

Uit het Grieks para- "naast" + leipein "Verlaten"

Uitspraak: pa-ra-LEP-sis

Voorbeelden

• "Laten we snel voorbijgaan aan de voorkeur van de dominee voor slagroomtaart. Laten we niet stilstaan ​​bij zijn fetisj voor Dolly Mixture. Laten we het niet eens hebben over zijn snel toenemende omtrek. Nee, nee, laten we in plaats daarvan rechtstreeks naar zijn recente werk over zelfbeheersing en onthouding gaan. ."
  (Tom Coates, Plasticbag.org, 5 april 2003)
• "De muziek, de service op het feest,
  De nobele geschenken voor groot en klein,
  De rijke versiering van het paleis van Theseus ...
  Al deze dingen noem ik nu niet. "
  (Chaucer, "The Knight's Tale", The Canterbury Tales)
• "We krijgen [binnen Oprah door Kitty Kelley] de verplichte discussie over het feit of Oprah en Gayle King, haar beste vriendin van vierendertig jaar, lesbiennes zijn. 'Er was geen basis voor de geruchten van een lesbische relatie, behalve voor hun constante saamhorigheid en het bizarre plagen van Oprah over het onderwerp,' schrijft Kelley, en vervolgens, als een samenzweringstheoreticus die de piramides op dollarbiljetten ziet, draven uit overtuigende insinuaties ."
  (Lauren Collins, "Celebrity Smackdown." De New Yorker, 19 april 2010)

Mark Antony's paralepsis

"Maar hier is een perkament, met het zegel van Caesar;
Ik vond het in zijn kast; het is zijn testament:
Laat maar de commons dit testament horen-
Dat spijt me, ik wil niet lezen ...
"Heb geduld, zachte vrienden, ik moet het niet lezen.
Het is niet dat je weet hoe Caesar van je hield.
Je bent geen hout, je bent geen stenen, maar mannen;
En, zijnde mannen, het horen van de wil van Caesar,
Het zal je in vuur en vlam zetten, het zal je gek maken:
Het is goed dat u niet weet dat u zijn erfgenamen bent;
Want als je zou moeten, oh, wat zou er van komen! "
(Mark Antony in William Shakespeare Julius Caesar, Act III, scène twee)

Een vorm van ironie

"Paralipsis: een vorm van ironie waarin men zijn boodschap overbrengt door de contouren van de boodschap te suggereren die men tracht te onderdrukken. We gaan niet zeggen dat paralipsis ... de gewone toevlucht is van de rechtbankmonteur, die het misbruikt om de jury voor te stellen wat hij heel goed kan ontkennen aan de rechter die ooit heeft gezegd. "
(L. Bridges en W. Rickenbacker, De kunst van het overtuigen, 1991)

De paraleptische doorslag

"De zogenaamde 'doorstreep' modus van het type is tot zijn recht gekomen als een standaardapparaat in opiniejournalistiek - zelfs in gedrukte ...
"Net zo New York Times blogger Noam Cohen zei een tijdje terug: '[I] n Internetcultuur, de doorslag heeft al een ironische functie gekregen, als een ham-vuist manier om het beide manieren te hebben in een geestige manier om tegelijkertijd commentaar te geven op je proza terwijl je het maakt. ' En wanneer dit apparaat in druk verschijnt, wordt het exclusief voor dit soort ironische effect gebruikt ...
"De paradox is dat iets wegstrepen het benadrukt. De oude Griekse retorici hadden een hele woordenschat om te verwijzen naar verschillende vormen van 'vermelden door niet te noemen.'"
(Ruth Walker, "Markeer je fouten: de paradox van de modus" Doorhalen "." De christelijke wetenschapsmonitor, 9 juli 2010)

Politieke paralepsis

'Obama kenmerkte Clinton's opmerkingen als' vermoeide politici in Washington en de spellen die ze spelen '.
'' Ze heeft een ongelukkige opmerking gemaakt over Martin Luther King en Lyndon Johnson, 'zei hij.' Ik heb er geen opmerking over gemaakt. En ze beledigde mensen die dachten dat ze de rol van King en de burgerrechtenbeweging verminderde. dit is ons doen is belachelijk. '
"Obama bekritiseerde vervolgens het interview van Clinton en zei dat ze een uur besteedde aan het aanvallen van hem in plaats van mensen te vertellen over haar positieve visie op Amerika."
(Domenico Montanaro, "Obama: Clinton MLK geeft commentaar 'Ludicrous'," NBC First Read, 13 januari 2008)

Paralepsis (of weglating), 1823

"Paralepsis, of weglating, is een figuur waarmee de redenaar beweert te verbergen of voorbij te gaan aan wat hij echt wil verklaren en krachtig afdwingt.
"Wat we ook lijken op te geven, met een klein gevolg, we spreken over het algemeen op een hogere en zachtere toon dan de rest: dit gaat gepaard met een sfeer van onverschilligheid die licht lijkt te maken van wat we noemen, en dit onverschilligheid leidt er in het algemeen toe om de bijzonderheden te beëindigen met de ophanging van de stem, terecht de stijgende verbuiging genoemd.Dus introduceert Cicero, in zijn verdediging van Sextius, zijn karakter op de volgende manier, met een ontwerp om hem aan te bevelen aan de rechters:

Ik zou veel dingen kunnen zeggen over zijn vrijheid, vriendelijkheid voor zijn binnenland, zijn commando in het leger en matiging tijdens zijn ambt in de provincie; maar de eer van de staat komt naar mijn mening naar voren en roept mij ertoe aan deze mindere zaken achterwege te laten.

Het eerste deel van deze zin moet worden uitgesproken op een zachte, hoge toon, met een sfeer van onverschilligheid, alsof hij zwaait met de voordelen die voortvloeien uit het karakter van zijn cliënt; maar het laatste deel gaat uit van een lagere en stevigere toon, die het eerste sterk versterkt en in gang zet. "
(John Walker, Een retorische grammatica, 1823)