Objectiviteit en eerlijkheid in de journalistiek

Er wordt vaak aangehaald dat verslaggevers objectief en eerlijk moeten zijn. Sommige nieuwsorganisaties gebruiken deze termen zelfs in hun slogans en beweren dat ze "eerlijker en evenwichtiger" zijn dan hun concurrenten.

objectiviteit

Objectiviteit betekent dat verslaggevers bij het melden van hard nieuws hun eigen gevoelens, vooroordelen of vooroordelen niet overbrengen in hun verhalen. Ze doen dit door verhalen te schrijven met behulp van neutrale taal en door te voorkomen dat mensen of instellingen positief of negatief worden gekarakteriseerd.

Dit kan moeilijk zijn voor de beginnende verslaggever die gewend is persoonlijke essays of journaalposten te schrijven. Een val waarmee verslaggevers beginnen te vallen, is het veelvuldige gebruik van bijvoeglijke naamwoorden die gemakkelijk iemands gevoelens over een onderwerp kunnen overbrengen.

Voorbeeld

De onverschrokken demonstranten demonstreerden tegen het onrechtvaardige overheidsbeleid.

Alleen al door de woorden "onverschrokken" en "onrechtvaardig" te gebruiken, heeft de schrijver snel zijn gevoelens over het verhaal overgebracht - de demonstranten zijn dapper en rechtvaardig in hun zaak, en het overheidsbeleid is verkeerd. Om deze reden vermijden verslaggevers met hard nieuws meestal het gebruik van bijvoeglijke naamwoorden in hun verhalen.

Door zich strikt aan de feiten te houden, kan een verslaggever elke lezer zijn eigen mening over het verhaal laten vormen.

Eerlijkheid

Eerlijkheid betekent dat verslaggevers die een verhaal behandelen, zich moeten herinneren dat er meestal twee kanten zijn - en vaak meer - voor de meeste problemen en dat die verschillende gezichtspunten ongeveer evenveel ruimte moeten krijgen in elk nieuwsverhaal.

Laten we zeggen dat het lokale schoolbestuur debatteert over het verbieden van bepaalde boeken uit schoolbibliotheken. Veel bewoners die beide kanten van het probleem vertegenwoordigen, zijn bij de vergadering.

De verslaggever kan sterke gevoelens hebben over het onderwerp. Niettemin moeten ze mensen interviewen die het verbod steunen en degenen die ertegen zijn. En wanneer ze hun verhaal schrijven, moeten ze beide argumenten in neutrale taal overbrengen, waarbij beide partijen gelijke ruimte krijgen.

Het gedrag van een verslaggever

Objectiviteit en eerlijkheid zijn niet alleen van toepassing op hoe een verslaggever over een kwestie schrijft, maar ook op hoe zij zich in het openbaar gedragen. Een verslaggever moet niet alleen objectief en eerlijk zijn, maar ook een beeld van objectief en eerlijk zijn.

Op het forum van de schoolraad kan de verslaggever zijn best doen om mensen van beide kanten van het argument te interviewen. Maar als ze midden in de vergadering opstaan ​​en hun eigen mening over het boekverbod gaan uiten, is hun geloofwaardigheid kapot. Niemand zal geloven dat ze eerlijk en objectief kunnen zijn als ze eenmaal weten waar ze aan toe zijn.

Enkele kanttekeningen

Er zijn een paar kanttekeningen om te onthouden bij het overwegen van objectiviteit en eerlijkheid. Ten eerste zijn dergelijke regels van toepassing op verslaggevers die hard nieuws behandelen, niet op de columnist die schrijft voor de op-ed-pagina of de filmcriticus die voor de kunstsectie werkt.

Ten tweede, onthoud dat journalisten uiteindelijk op zoek zijn naar de waarheid. Hoewel objectiviteit en eerlijkheid belangrijk zijn, moet een verslaggever hen niet in de weg staan ​​om de waarheid te vinden.

Laten we zeggen dat je een verslaggever bent die de laatste dagen van de Tweede Wereldoorlog behandelt en de geallieerde troepen volgt terwijl ze de concentratiekampen bevrijden. Je gaat zo'n kamp binnen en bent getuige van honderden magere, uitgemergelde mensen en stapels dode lichamen.