Nora's monoloog uit A Doll's House

"A Doll's House" is een toneelstuk van de beroemde Noorse toneelschrijver, Henrik Ibsen. Uitdagende huwelijkse normen en met sterke feministische thema's, het spel werd alom gevierd en bekritiseerd toen het voor het eerst werd uitgevoerd in 1879. Hier is een overzicht van de onthullende monoloog van Nora aan het einde van het stuk.

Voor het volledige script zijn er veel vertalingen van "A Doll's House". De editie van Oxford University wordt aanbevolen; het komt compleet met "A Doll's House" en drie andere toneelstukken van Henrik Ibsen.

De scène instellen

In deze definitieve scène heeft de naïeve maar vaak bedenkelijke Nora een verrassende openbaring. Ze geloofde ooit dat haar man, Torvald, een spreekwoordelijke ridder in glanzend pantser was en dat ze een even toegewijde vrouw was.

Door een reeks emotioneel aftappende gebeurtenissen realiseert ze zich dat hun relatie en hun gevoelens meer schijnvertoning waren dan echt.

In haar monoloog uit het stuk van Henrik Ibsen stelt ze haar man openhartig open terwijl ze zich realiseert dat ze heeft geleefd in "Een poppenhuis."

Pop als metafoor

In de hele monoloog vergelijkt Nora zichzelf met een pop. Zoals hoe een klein meisje speelt met levenloze poppen die bewegen op de manier die het meisje wenst, Nora vergelijkt zichzelf met een pop in de handen van de mannen in haar leven.

Verwijzend naar haar vader herinnert Nora zich:

"Hij noemde me zijn poppenkind en hij speelde met mij, net zoals ik vroeger met mijn poppen speelde." 

Door de pop als metafoor te gebruiken, realiseert ze zich dat haar rol als vrouw in de maatschappij van een man sierlijk is, iets leuks om naar te kijken als een poppenkind. Verder is een pop bedoeld om door de gebruiker te worden gebruikt. Deze vergelijking verwijst dus ook naar hoe vrouwen naar verwachting door de mannen in hun leven worden gevormd in termen van smaak, interesses en wat ze met hun leven doen.

Nora gaat verder in haar monoloog. Bij het denken aan haar leven met haar man, realiseert ze zich achteraf:

"Ik was je kleine veldleeuwerik, je pop, die je in de toekomst met dubbel zachte zorg zou behandelen, omdat hij zo broos en breekbaar was."

Bij het beschrijven van een pop als "broos en breekbaar", betekent Nora dat dit de karaktereigenschappen van vrouwen zijn door de mannelijke blik. Vanuit dat perspectief, omdat vrouwen zo sierlijk zijn, vereist het dat mannen zoals Torvald vrouwen zoals Nora moeten beschermen en verzorgen.

De rol van vrouwen

Door te beschrijven hoe ze is behandeld, onthult Nora de manier waarop vrouwen op dat moment in de samenleving worden behandeld (en misschien nog steeds resoneert met vrouwen vandaag).

Nora verwijst opnieuw naar haar vader en vermeldt: 

"Toen ik thuis was bij papa, vertelde hij me zijn mening over alles, en dus had ik dezelfde mening; en als ik van hem verschilde, verbergde ik het feit, omdat hij het niet leuk zou hebben gevonden."