Wollige neushoorn (Coelodonta)

Naam:

Wollige neushoorn; ook bekend als Coelodonta (Grieks voor "holle tand"); uitgesproken als SEE-low-DON-tah

Habitat:

Vlaktes van Noord-Eurazië

Historisch tijdperk:

Pleistoceen-Modern (3 miljoen-10.000 jaar geleden)

Grootte en gewicht:

Ongeveer 11 voet lang en 1.000-2.000 pond

Eetpatroon:

Gras

Onderscheidende kenmerken:

Matige grootte; dikke laag ruwharige vacht; twee hoorns op het hoofd

Over de wollige neushoorn (Coelodonta)

Coelodonta, beter bekend als de wollige neushoorn, is een van de weinige megafauna-zoogdieren uit de ijstijd die in grotschilderingen worden herdacht (een ander voorbeeld is de Auroch, de voorloper van modern vee). Dit is toepasselijk, omdat het vrijwel zeker aan het begin jaagde Homo sapiens van Eurazië (in combinatie met onverbiddelijke klimaatverandering en het verdwijnen van de gebruikelijke voedselbronnen) die hielpen om Coelodonta kort na de laatste ijstijd te laten uitsterven. (Het is duidelijk dat de wollige neushoorn van een ton niet alleen werd begeerd vanwege het overvloedige vlees, maar ook vanwege de dikke vachtvacht, die een heel dorp kon kleden!)

Afgezien van zijn wollige mammoetachtige bontjas, leek de wollige neushoorn erg op het uiterlijk van moderne neushoorns, zijn directe afstammelingen - dat wil zeggen, als je de vreemde schedelversiering van deze herbivoor over het hoofd ziet, een grote, opwaarts gebogen hoorn op de punt van zijn snuit en een kleinere die hogerop staat, dichter bij zijn ogen. Er wordt aangenomen dat de Woolly Rhino deze hoorns niet alleen als seksuele vertoningen gebruikte (d.w.z. mannen met grotere hoorns waren aantrekkelijker voor vrouwen tijdens de paartijd), maar ook om harde sneeuw weg te ruimen van de Siberische toendra en te grazen op het smakelijke gras eronder.

Een ander ding dat de Woolly Rhino gemeen heeft met de Woolly Mammoth is dat tal van individuen intact zijn ontdekt in permafrost. In maart 2015 kwamen de krantenkoppen toen een jager in Siberië het goed bewaarde, vijf meter lange, met haar bedekte lijk van een jeugdige wollige neushoorn tegenkwam, later Sasha genoemd. Als Russische wetenschappers fragmenten van DNA uit dit lichaam kunnen terugkrijgen en deze vervolgens kunnen combineren met het genoom van de nog steeds bestaande Sumatran Rhino (de dichtstbijzijnde levende afstammeling van Coelodonta), is het misschien ooit mogelijk om dit ras uit te roeien en de herbevolking Siberische steppen!