Waar in de hersenen zijn de pons

In het Latijn betekent het woord pons letterlijk brug. De pons is een deel van de achterhersenen die de hersenschors verbindt met de medulla oblongata. Het dient ook als een communicatie- en coördinatiecentrum tussen de twee hersenhelften. Als onderdeel van de hersenstam helpen de pons bij het overbrengen van zenuwstelselberichten tussen verschillende delen van de hersenen en het ruggenmerg.

Functie

De pons is betrokken bij verschillende functies van het lichaam, waaronder:

• Opwinding
• Autonomische functie: ademhalingsregeling
• Sensorische informatie tussen het cerebrum en het cerebellum doorgeven
• Slaap

Verschillende schedelzenuwen vinden hun oorsprong in de pons. De grootste schedelzenuw, de nervus trigeminus helpt bij gezichtsgevoel en kauwen. De buikzenuw helpt bij oogbewegingen. De gezichtszenuw maakt bewegingen en uitdrukkingen in het gezicht mogelijk. Het helpt ook bij ons gevoel van smaak en slikken. De vestibulocochleaire zenuw helpt bij het horen en helpt ons ons evenwicht te behouden.

De pons helpt het ademhalingssysteem te reguleren door de medulla oblongata te helpen bij het regelen van de ademhaling. De pons is ook betrokken bij de controle van slaapcycli en de regulering van diepe slaap. De pons activeert remmende centra in de medulla om beweging tijdens de slaap te remmen.

Een andere primaire functie van de pons is het verbinden van de voorhersenen met de achterhersenen. Het verbindt het cerebrum met het cerebellum via de cerebrale steel. De cerebrale steel is het voorste deel van de middenhersenen dat bestaat uit grote zenuwbanen. De pons geeft sensorische informatie door tussen het cerebrum en het cerebellum. Functies onder controle van het cerebellum omvatten fijne motorische coördinatie en controle, evenwicht, evenwicht, spierspanning, fijne motorische coördinatie en een gevoel van lichaamspositie.

Plaats

Richtinggevend zijn de pons superieur aan de medulla oblongata en inferieur aan de middenhersenen. Sagitaal is het anterieur aan het cerebellum en posterieur aan de hypofyse. De vierde ventrikel loopt posterieur naar de pons en medulla in de hersenstam.

Pons letsel

Schade aan de pons kan leiden tot ernstige problemen, omdat dit hersengebied belangrijk is voor het verbinden van hersengebieden die autonome functies en beweging besturen. Letsel aan de pons kan leiden tot slaapstoornissen, sensorische problemen, opwindingsdisfunctie en coma. Locked-in syndroom is een aandoening die het gevolg is van schade aan zenuwbanen in de pons die het cerebrum, het ruggenmerg en het cerebellum verbinden. De schade verstoort vrijwillige spiercontrole leidend tot quadriplegie en het onvermogen om te spreken. Personen met een vergrendeld syndroom zijn zich bewust van wat er om hen heen gebeurt, maar kunnen geen delen van hun lichaam bewegen behalve hun ogen en oogleden. Ze communiceren door met hun ogen te knipperen of te bewegen. Locked-in syndroom wordt meestal veroorzaakt door verminderde bloedtoevoer naar de pons of bloeden in de pons. Deze symptomen zijn vaak het gevolg van een bloedstolsel of beroerte.

Schade aan de myelineschede van zenuwcellen in de pons resulteert in een aandoening die centrale pontine myelinolyse wordt genoemd. De myelineschede is een isolerende laag lipiden en eiwitten die neuronen helpen zenuwimpulsen efficiënter te geleiden. Centrale pontine myelinolyse kan leiden tot slikproblemen en spreken, evenals verlamming.

Een verstopping van de slagaders die bloed aan de pons leveren, kan een soort beroerte veroorzaken die bekend staat als lacunaire beroerte. Dit type beroerte komt diep in de hersenen voor en omvat meestal slechts een klein deel van de hersenen. Personen die lijden aan een lacunaire beroerte kunnen gevoelloosheid, verlamming, geheugenverlies, moeite met praten of lopen, coma of overlijden ervaren.

Divisies van de hersenen

• Voorhersenen: omvat de hersenschors en hersenkwabben.
• Middenhersenen: verbindt de voorhersenen met de achterhersenen.
• Hindbrain: regelt autonome functies en coördineert beweging.