Wat veroorzaakt een aardverschuiving Tsunami?

Inmiddels is iedereen op aarde op de hoogte van tsunami's, zoals de vreselijke uit 2004 en 2011, vooral voor mensen die niet bekend zijn met de eerdere tsunami's van 1946, 1960 en 1964. Die tsunami's waren van het gewone type, seismische tsunami's veroorzaakt door aardbevingen die plotseling opheffen of laat de zeebodem vallen. Maar het tweede type tsunami kan voortkomen uit aardverschuivingen met of zonder een aardbeving, en alle soorten kusten, zelfs meren op het land, zijn vatbaar. Aardverschuivings tsunami's zijn moeilijker te voorspellen, moeilijker voor wetenschappers om te modelleren en moeilijker te verdedigen tegen.

Aardverschuiving Tsunami's en aardbevingen

Verschillende aardverschuivingen kunnen water rond duwen. Bergen kunnen afbrokkelen naar de zee, terwijl het liedje gaat. Mudslides kunnen ploffen in meren en reservoirs. Land dat geheel onder de golven ligt, kan falen. In alle gevallen verplaatst het aardverschuivingsmateriaal water en reageert het water in grote golven die zich snel in alle richtingen verspreiden.

Veel aardverschuivingen treden op tijdens aardbevingen, dus aardverschuivingen kunnen seismische tsunami's compliceren. De aardbeving van Grand Banks in het oosten van Canada op 18 november 1929 was aanvaardbaar, maar de daaropvolgende tsunami doodde 28 mensen en verwoestte de economie van het zuiden van Newfoundland. De aardverschuiving werd snel ontdekt door het feit dat het 12 onderzeese kabels verbrak die Europa en Amerika verbinden met communicatieverkeer.

De rol van aardverschuivingen in tsunami's is belangrijker geworden naarmate de modellen voor tsunami zich hebben ontwikkeld. De dodelijke Aitape-tsunami in Papoea-Nieuw-Guinea op 17 juli 1998 werd voorafgegaan door een aardbeving van magnitude 7, maar seismologen konden de seismische gegevens niet laten overeenkomen met de observaties van de tsunami totdat later uit de zeebodemonderzoek bleek dat er ook een grote onderzeeër betrokken was. Nu is het bewustzijn verhoogd.

Het beste advies van vandaag is pas op voor een tsunami ieder tijd dat je een aardbeving in de buurt ervaart ieder waterlichaam. Alaska's verschrikkelijke Lituya-baai, een fjord met steile muren op een grote breukzone, is de locatie geweest van verschillende verbazingwekkende aardverschuivings tsunami's in verband met aardbevingen, waaronder de grootste die ooit is geregistreerd. Lake Tahoe, hoog in de Sierra Nevada tussen Californië en Nevada, is gevoelig voor zowel seismische als aardverschuivende tsunami's.

Door mensen veroorzaakte tsunami's

In 1963 duwde een enorme aardverschuiving ongeveer 30 miljoen kubieke meter water over de nieuwe Vajont-dam in de Italiaanse Alpen, waarbij ongeveer 2500 mensen omkwamen. Het vullen van het reservoir destabiliseerde de aangrenzende berghelling totdat deze het begaf. Verbazingwekkend genoeg probeerden de reservoirontwerpers de berghelling zachtjes in te laten storten door het waterniveau te manipuleren. Dave Petley, schrijver van de Landslide Blog, gebruikt het woord tsunami niet in zijn beschrijving van deze door de mens veroorzaakte tragedie, maar dat was het.

Prehistorische Mega-Tsunami's

Onlangs hebben we met de verbeterde kaarten van de zeebodem ter wereld bewijs gevonden dat echt gigantische verstoringen suggereert die aardverschuivings tsunami's hebben veroorzaakt die gelijk zijn aan de slechtste gebeurtenissen van vandaag. Net als de vermeende dreiging van "supervolcanoes" op basis van de grote omvang van oude vulkanische afzettingen, heeft het idee van "megatsunami's" veel geloofwaardige aandacht gekregen.

Zeer grote zeebodem aardverschuivingen kunnen op veel plaatsen voorkomen, waar ze tsunami's hadden kunnen produceren. Overweeg het feit dat rivieren constant sediment afzetten op de continentale planken aan de rand van elk continent. Op een gegeven moment zal er één zandkorrel te veel zijn en een weggelopen aardverschuiving over de rand van de plank kan veel materiaal onder veel water verplaatsen. Als een verre aardbeving niet de oorzaak is, zou een grote lokale storm kunnen zijn.

Ook moet rekening worden gehouden met het langetermijnklimaat, inclusief ijstijden. Stijgende watertemperaturen of dalende zeeniveaus die gepaard gaan met verschillende stadia van een ijstijd kunnen de delicate methaanhydraatafzettingen in subarctische gebieden destabiliseren. Dat soort langzame destabilisatie is een veel voorkomende verklaring voor de enorme Storegga-glijbaan in de Noordzee voor Noorwegen, die ongeveer 8200 jaar geleden grote tsunami-afzettingen achterliet op omliggende gebieden. Gezien het feit dat de zeespiegel stabiel is sinds we de mogelijkheid kunnen negeren dat een herhaalde dia op handen is, hoewel de gemiddelde temperatuur van de oceaan waarschijnlijk zal stijgen met de opwarming van de aarde.

Een ander gepostuleerd tsunami-mechanisme is de ineenstorting van vulkanische eilanden, die over het algemeen als kwetsbaarder worden beschouwd dan continentale rotsen. Er zijn bijvoorbeeld grote stukken Molokai en andere Hawaiiaanse eilanden ver weg op de bodem van de Stille Oceaan. Evenzo is bekend dat de vulkanische Canarische en Kaapverdische eilanden in de Noord-Atlantische Oceaan in het verleden soms zijn ingestort.

Wetenschappers die deze instortingen hebben gemodelleerd, hebben een paar jaar geleden veel pers gekregen toen ze suggereerden dat uitbarstingen op deze eilanden ervoor zouden kunnen zorgen dat ze uit elkaar vallen en echt moordende golven opwekken rondom de Pacifische of Atlantische kustlijn. Maar er zijn dwingende argumenten dat zoiets vandaag niet waarschijnlijk is. Net als de opwindende dreiging van 'supervolcanoes' zouden megatsunami's vele jaren van tevoren te verwachten zijn.