In de chemie verwijst de term "onverzadigd" meestal naar een van twee dingen: bij het verwijzen naar chemische oplossingen kan een onverzadigde oplossing meer opgeloste stof oplossen. Met andere woorden, de oplossing is niet verzadigd. Een onverzadigde oplossing is meer verdund dan een verzadigde oplossing.
Wanneer wordt verwezen naar organische verbindingen, betekent onverzadigd dat een molecuul dubbele of drievoudige koolstof-koolstofbindingen bevat. Voorbeelden van onverzadigde organische moleculen omvatten HC = CH en H2C = O. In deze context kan verzadiging worden beschouwd als 'verzadigd met waterstofatomen'.
Verzadiging kan ook verwijzen naar het percentage eiwitbindingsplaatsen dat is gevuld of het gebrek aan gevoeligheid van een organometaalverbinding voor oxidatieve toevoeging. Wanneer de term "verzadiging" in de chemie wordt gebruikt, verwijst dit naar een fenomeen dat dicht bij de maximale capaciteit ligt.