De definitie van witheid in de Amerikaanse samenleving

In de sociologie wordt witheid gedefinieerd als een reeks kenmerken en ervaringen die in het algemeen worden geassocieerd met het lid zijn van het blanke ras en het hebben van een witte huid. Sociologen geloven dat het construct van witheid rechtstreeks verband houdt met het correlerende construct van kleurmensen als 'anders' in de samenleving. Vanwege dit komt witheid met een breed scala aan privileges.

Witheid als "Normaal"

Het belangrijkste en consequente dat sociologen hebben ontdekt over witheid met een witte huid en / of als wit worden geïdentificeerd in de Verenigde Staten en Europa, is dat witheid als normaal wordt ervaren. Blanke mensen 'horen' en hebben daarom recht op bepaalde rechten, terwijl mensen uit andere rassencategorieën - zelfs leden van inheemse bevolkingsgroepen - worden gezien en daarom worden behandeld als ongewoon, vreemd of exotisch.

We zien ook de "normale" aard van witheid in de media. In film en televisie zijn de meeste mainstream-personages wit, terwijl shows met casts en thema's gericht op niet-blank publiek worden beschouwd als niche-werken die buiten die mainstream bestaan. Terwijl makers van tv-shows Shonda Rhimes, Jenji Kohan, Mindy Kaling en Aziz Ansari bijdragen aan een verandering in het raciale landschap van televisie, zijn hun shows nog steeds uitzonderingen, niet de norm.

Hoe taal de rassen codificeert

Dat Amerika raciaal divers is, is een realiteit, maar er is speciaal gecodeerde taal toegepast op niet-blanken die hun ras of etniciteit markeren. Witten daarentegen vinden zichzelf niet op deze manier gecategoriseerd. Afro-Amerikaans, Aziatisch-Amerikaans, Indisch-Amerikaans, Mexicaans-Amerikaans, enzovoort zijn veel voorkomende zinnen, terwijl "Europees-Amerikaans" of "Kaukasisch-Amerikaans" niet.

Een andere veel voorkomende praktijk onder blanken is om specifiek het ras te vermelden van een persoon met wie ze in contact zijn gekomen als die persoon niet blank is. Sociologen erkennen dat de manier waarop we over signalen van mensen spreken, een signaal stuurt dat blanke mensen 'normale' Amerikanen zijn, terwijl alle anderen een ander soort Amerikaan zijn dat extra uitleg behoeft. Deze extra taal en wat het betekent, wordt in het algemeen aan niet-blanken opgelegd, waardoor een reeks verwachtingen en percepties wordt gecreëerd, ongeacht of die verwachtingen of percepties waar of onwaar zijn..

Witheid is niet gemarkeerd

In een samenleving waar wit als normaal, verwacht en inherent Amerikaans wordt ervaren, wordt blanken zelden gevraagd om hun familieoorsprong uit te leggen op die specifieke manier die echt betekent: "Wat ben jij?"

Zonder taalkundige kwalificaties verbonden aan hun identiteit, wordt etniciteit optioneel voor blanken. Het is iets waartoe ze toegang hebben als ze dat willen, om te worden gebruikt als sociaal of cultureel kapitaal. Witte Amerikanen zijn bijvoorbeeld niet verplicht om hun Britse, Ierse, Schotse, Franse of Canadese voorouders te omhelzen en te identificeren.

Mensen van kleur worden gekenmerkt door hun ras en etniciteit op een zeer betekenisvolle en consequente manier, terwijl, in de woorden van de late Britse socioloog Ruth Frankenberg, blanken "niet gemarkeerd" zijn door de soorten taal en verwachtingen die hierboven zijn beschreven. In feite worden blanken beschouwd als zo vrij van elke etnische codering dat het woord "etnisch" zelf is geëvolueerd tot een descriptor van mensen van kleur of elementen van hun culturen. In de populaire Lifetime-tv-show Project Runway gebruikt rechter Nina Garcia bijvoorbeeld regelmatig 'etnisch' om te verwijzen naar kledingontwerpen en -patronen die zijn geassocieerd met inheemse stammen van Afrika en Amerika.

Denk er eens over na: de meeste supermarkten hebben een gangpad voor 'etnisch eten', waar je voedsel vindt dat te maken heeft met Aziatische, Midden-Oosterse, Joodse en Spaanse gerechten. Zulke voedingsmiddelen, afkomstig uit culturen die voornamelijk uit mensen van kleur bestaan, worden als "etnisch" aangeduid, d.w.z. verschillend, ongebruikelijk of exotisch, terwijl al het andere voedsel als "normaal" wordt beschouwd en daarom ongemarkeerd of gescheiden in één gecentraliseerde afzonderlijke locatie is.

Witheid en culturele toewijzing

De ongemarkeerde aard van witheid voelt flauw en niet opwindend voor sommige blanken. Dit is grotendeels de reden waarom het gemeengoed is geworden, vanaf het midden van de 20e eeuw tot vandaag, voor blanken om zich elementen van zwarte, Spaanse, Caribische en Aziatische culturen toe te eigenen en te consumeren om er cool, hip, kosmopolitisch, edgy, slecht uit te zien , stoer en seksueel onder andere dingen.

Gezien het feit dat historisch gewortelde stereotypen mensen van kleur omlijsten - met name zwarte en inheemse Amerikanen - als beide meer verbonden met de aarde en meer "authentiek" dan blanke mensen - vinden veel blanken raciaal en etnisch gecodeerde goederen, kunst en praktijken aantrekkelijk. Passende praktijken en goederen uit deze culturen zijn een manier voor blanke mensen om een ​​identiteit uit te drukken die haaks staat op de perceptie van mainstream witheid.

Gayle Wald, een Engelse professor die uitgebreid over het onderwerp ras heeft geschreven, ontdekte via archiefonderzoek dat de beroemde late zangeres Janis Joplin haar vrijzinnige, vrijminnende, tegenculturele podiumpersoon 'Pearl' maakte naar Black blueszangeres Bessie Smith. Wald vertelt dat Joplin openlijk sprak over hoe zij zwarte mensen als een soulfulness, een zekere rauwe natuurlijkheid beschouwde, die blanke mensen misten, en dat resulteerde in rigide en benauwde verwachtingen voor persoonlijk gedrag, vooral voor vrouwen, en beweert dat Joplin elementen van Smith's heeft overgenomen jurk en vocale stijl om haar uitvoering te positioneren als een kritiek op blanke heteronormatieve genderrollen.

Tijdens de tegenculturele revolutie in de jaren '60 ging een veel minder politiek gemotiveerde vorm van culturele toe-eigening door, terwijl jonge blanke mensen zich kleding en iconografie toe-eigenden, zoals hoofdtooien en dromenvangers uit inheemse Amerikaanse culturen om zichzelf te positioneren als contracultureel en "zorgeloos" bij musical festivals in het hele land. Later zou deze toeëigeningstrend zich ontwikkelen tot vormen van Afrikaanse culturele expressie, zoals rap en hiphop.

Witheid wordt bepaald door ontkenning

Als een raciale categorie zonder enige raciale of etnisch gecodeerde betekenis, wordt "wit" niet zozeer gedefinieerd door wat het is, maar eerder door wat het is is niet-de raciaal gecodeerde 'andere'.Als zodanig is witheid iets geladen met sociale, culturele, politieke en economische betekenis. Sociologen die de historische evolutie van hedendaagse raciale categorieën - waaronder Howard Winant, David Roediger, Joseph R. Feagin en George Lipsitz hebben bestudeerd - concluderen dat de betekenis van "wit" altijd is begrepen door een proces van uitsluiting of ontkenning.