Steller's Sea Cow

Naam:

Steller's Sea Cow; ook bekend als Hydrodamalis

Habitat:

Oevers van de noordelijke Stille Oceaan

Historisch tijdperk:

Pleistoceen-Modern (2 miljoen - 200 jaar geleden)

Grootte en gewicht:

Ongeveer 25-30 voet lang en 8-10 ton

Eetpatroon:

Zeewier

Onderscheidende kenmerken:

Enorme grootte; klein, flexibel hoofd

Over Steller's Zeekoe

Hoewel het veel minder bekend is dan de Dodo Bird of de Giant Moa, deelde Steller's Sea Cow (genusnaam Hydrodamalis) het ongelukkige lot van deze beroemde vogels. Honderdduizenden jaar lang verspreid over de noordelijke Stille Oceaan, tegen het midden van de 18e eeuw was deze gigantische voorouder van 10 ton van moderne doejongs en zeekoeien beperkt tot de obscure Commander Islands. Daar werd in 1741 een populatie van ongeveer duizend overlevenden bestudeerd door de vroege naturalist Georg Wilhelm Steller, die opmerkte op de tamme aard van deze megafauna zoogdier, ondermaatse kop op een te groot lichaam, en exclusief dieet van kelp (een soort zeewier ).

Je kunt waarschijnlijk raden wat er daarna gebeurde. Zodra het bericht over Stellers zeekoe bekend werd, maakten verschillende zeilers, jagers en handelaren er een punt van om op de Commander Islands te stoppen en een paar van deze zachte beesten te vangen, die werden gewaardeerd om hun vacht, hun vlees en de meeste van al hun walvisachtige olie, die zou kunnen worden gebruikt om lampen van brandstof te voorzien. Binnen drie decennia had Steller's Sea Cow zijn laatste adem ingeblazen; gelukkig liet Steller zelf zijn studies van levende exemplaren na aan toekomstige generaties paleontologen. (Het is belangrijk om te beseffen dat Steller's Sea Cow tienduizenden jaren achteruitging voordat Europeanen ter plaatse kwamen; volgens één theorie achtervolgden vroege menselijke kolonisten van het Pacifische bekken zeeotters, waardoor de ongecontroleerde verspreiding van zee mogelijk was egels, die feestvierden op dezelfde kelp als Hydrodamalis!)

Trouwens, het is misschien nog mogelijk voor wetenschappers om Stellers zeekoe te doen herleven door stukjes van zijn fossiele DNA te oogsten, in het kader van een controversieel onderzoeksprogramma dat bekend staat als uitsterven.